Öz 1970'li yillardan itibaren pek çok uluslararasi kurulus, politikaci ve akademisyen, kalkinma iktisadinin asil amacinin temel insan ihtiyaçlarinin nasil giderilecegine iliskin politika önerilerinde bulunmak oldugunu öne sürmüslerdir. Bu amacin evrenselligi konusunda bir uzlasma söz konusu olsa da, temel insan ihtiyaçlarinin tanim ve kapsami konusunda görüs birligi dogmamistir. Ancak, 1990’li yillardan itibaren temel ihtiyaçlar etigi yaklasimi altinda, pek çok sosyal bilimci, yerel farkliliklari da gözeterek temel insan ihtiyaç larinin genelligini ve evrenselligini ortaya koymuslar ve temel insan ihtiyaçlarini çesitli felsefi gelenekler çerçevesinde yeniden tanimlamislardir. Çalismamizda, temel ihtiyaçlar etigi yaklasiminin incelenmesi ve bu yaklasimin kalkinma sürecindeki öneminin ortaya konulmasi amaçlanmistir.