ÇOCUK OLARAK SAVAŞA TANIK OLMAK: KAPO FİLMİ ÖRNEĞİ

Sinema, soyut düşüncelerin somut imgeler olarak algılanmasına yardımcıolabilecek kavramlar üretir. Bu kavramlardan biri de “tanıklık”tır. Sinemadasavaşa tanıklığın temsili, imgelerle ortaya konmaktadır. Tanıklık sinemaaracılığıyla imgeleşmektedir. Bu makalede; klasik anlatı sinemasının bir örneğiolarak Kapo filminde “çocuk olarak savaşa tanık olma”nın, hangi imgelerleve nasıl yaratıldığına odaklanmaktadır. Çocuk olarak savaşa tanık olmanınfilm anlatısı ile arasında nasıl bir ilişki olduğu ve savaşa tanıklığın “tarihsel vepolitik” analizini ortaya koymak amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda Kapo filmianlambilimsel yöntemle ele alınmaktadır. Filmsel anlam, sinemanın ve felsefeninyardımıyla yarattığı bazı kavramlara başvurularak ortaya çıkarılmaktadır. İkinciDünya Savaşı sonrası sinema ve felsefe ilişkisini ele alan Fransız düşünür GillesDeleuze’ün yarattığı kavramlar filmin imgelerini anlamlandırmada yardımcıolmaktadır. Makalenin amacı, Kapo filminde çocuk-tanık karakter Nicole’ünsavaşa tanıklığının hangi imgelerle nasıl yaratıldığını göstermektir. Makaleninsonucunda film anlatısının “savaşa tanık olarak çocuk”luğu inşa etmedebelirleyici olduğu ve filmin çocuk karakteri Nicole’ü “bir yetişkin” olarak elealdığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

İkinci Dünya Savaşı Filmleri, Savaş, Çocukluk, Film-felsefe, Toplama Kampı

PDF

___

Amêry, J. (2015). Suç ve Kefaretin Ötesinde, (C. Ener, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları. Ariês, P. (1962). Centuries of Chilhood, Robert Baldick (çev.). New York. Baker, U. (2012). Beyin Ekran. İstanbul: Birikim. Berktay, F. (2012). Dünyayı Bugünde Sevmek. İstanbul: Metis. Badiou, A. (2013). Başka Bir Estetik. Aziz Ufuk Kılıç (çev.). İstanbul: Metis. Bonitzer, P. (1995). Bakış ve Ses. İzzet Yaşar, (çev.). İstanbul: Yapı Kredi. Daney, Sergey (1992).“The Tracking Shot in Kapo”. Sense of Cinema. Şubat, Sayı:30. Daney, S. (1992). “The Tracking Shot in Kapo”, Sense of Cinema, Şubat, (30). (Çevrimiçi), http://sensesofcinema.com/2004/feature-articles/kapo_daney/,17 Haziran 2017. Deleuze, G. (1997). Cinema II: The Time-Image, (R. C. Hugh Tomlinson, Çev.) Minneapolis: University of Minnesota Press. Deleuze, G. (2014). Sinema I – Hareket-İmge. Soner Özdemir (çev.). İstanbul: Norgunk. Frampton, D. (2013). Filmozofi. Cem Soydemir (çev.). İstanbul: Metis. Gander, M. J. & Gardiner, H. W. (2015). Çocuk ve Ergen Gelişimi. Nermin Çelen, & Ali Dönmez vd. (çev.). İstanbul: İmge. Gêlis, J. (2007). Çocuğun Bireyselleşmesi, P. Ariês , & G. Duby içinde, Özel Hayatın Tarihi 3. Devrim Çetinkasap, (çev.). İstanbul: Yapı Kredi. 339-359. Gürdal, A. D. (2013). “Sosyolojinin İhmal Edilen Kategorisi Çocuklar Üzerinden Çocukluk”. “İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Sayı:4:1- 26. Jullier, L. & Leveratto, J. -M. (2016). “The Story of a Myth : The Tracking Shot in Kapò or the Making of French Film Ideology”. Mise au Point. Sayı:8:(s.y.). Kuipers, H. (2017).“Those Who Feel the Fire Burning: Drone Perception and the Aesthetico-Political Image”. Krisis: Journal for Contemporary Philosophy Sayı:1:32-41. Levi, P. (2013). Bunlar da mı İnsan, (Z. Selimoğlu, Çev.) İstanbul: Can Yayınları. Levi, P. (2015). Boğulanlar Kurtulanlar, Kemal. Atakay, (çev.). İstanbul: Can Yayınları. Said, E., Pontecorvo, G. (2000). “The Dictatorship of Truth: An Interview with Gillo Pontecorvo”. Cinéaste, 25(2):24-25. Sütçü, Ö. (2005). Gilles Deleuze’de İmge Hareketi Olarak Sinema Felsefesi. İstanbul: Es. Yetişkin, E. (2011). “Sinematografik Düşünebilmek: Deleuze’ün Sinema Yaklaşımına Giriş”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi Sayı:40:123- 141.