Siyasal İletişimde Sosyal Medyanın Yeri: 2014 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi

Siyasal iletişim, siyasal kurumların sadece seçim dönemi ihtiyaç duydukları iletişimetkinliklerinden değildir, süreklilik isteyen bir olgudur. Nasıl ki pazarda yer alan işletmelerinürünlerini satmak için rakiplerinden farklılaşması gerekiyorsa siyasal rekabette de partiler,seçmenleri etkilemek için kendilerini üstün kılacak farklılığı ortaya koymak durumundadırlar. Bunedenle, bir adayın seçmenleriyle etkileşim halinde olması, kendini tanıtması, rakipleriyle kendisiarasında fark yaratması ve özellikle de seçimi kazanmak için gerekli olan aday imajınıoluşturabilmesi için siyasal iletişim tekniklerine başvurması gerekir.Günümüzde internet ağı küreselleşme yaklaşımıyla tüm oluşumları birbirine bağlayarak dünyayıglobal köy haline getirmiştir. Yeni medya, geleneksel medya araçlarına oranla çok daha kısasürede geniş kitlelere ulaşma imkânı sağlamaktadır. Bu imkân sayesinde internet, başta siyasetalanı dahil olmak üzere eğlence, haberleşme ve ticaret yöntemleri gibi birçok alanda insanlarınalışkanlıklarını önemli ölçüde değiştirmiştir. Web 2.0 kavramı ile beraber internet, siyasal partilertarafından özellikle de seçim kampanyaları döneminde siyasal iletişim aracı olarak yoğun şekildekullanılmaktadır. Sosyal medya siyasi partilerin seçmen kitlesi ile buluşmasına aracılık edenönemli bir mecradır. Bu çalışmada, sosyal medyanın sağladığı olanakların siyasal iletişimyönünden ne doğrultuda kullanıldığının incelenmesi amaçlanmaktadır.Web 2.0 diye tanımlanan yeni iletişim araçlarının en yaygın uygulamaları olarak sosyal medyanınsiyasal iletişim sürecinde kullanılmasını konu edinen bu tez çalışmasında; siyasal iletişim kavramısosyal medyanın getirdiği yenilikler bağlamında incelenmiş, ülkemiz 2014 yılı Cumhurbaşkanlığıseçiminde aday gösterilen siyasi kimlikler tarafından sosyal medyanın ne şekilde kullanıldığı tespitedilmeye çalışılmıştır.  

The Role Of Social Media In Political Communication: 2014 Presidental Election In Turkey

Political communication is not one of the communication activities that are needed merely duringan election period, but a conception requiring continuity. Just as the businesses in a market haveto differentiate in order to sell their products, so too the parties in political competition have toput forth the differences that make them superior in order to influence their electorate.Therefore, candidates should employ the political communication techniques for the purpose ofbeing in interaction with their electorate, introducing themselves, creating a difference betweenthe rivals and themselves, and particularly creating successful candidate images to win theelections.Today the Internet has transformed the world to a global village by linking all formations witheach other. When compared with traditional media, new media provides an opportunity to reachmasses in a shorter period of time. With this opportunity, the internet has changed the habits insocieties in many ways in such as entertainment, communications and business methods. Alongwith the concept of Web 2.0, internet is used extensively by political parties as a politicalcommunication tool especially during election campaigns. Social media acts as an importantmediator that political parties meet with voters. This study aims to examine how social mediapractices are used in political communication. Web 2.0 is described as the most common applications of new communications tools. The thesiswhich deals with the use of social media in political communication process; accordingly theconcept of political communication was examined in the context of innovations about socialmedia, how social media is used by politicians who nominated for the 2014 Presidential Electionof Turkey. Therefore, being the most common application of new means of communicationdefined as Web 2.0, the use of social media in political communication is the focus of this study.In this sense, the concept of political communication with regard to the innovations broughtabout by social media and how social media was utilized by the political figures nominated for the2014 Presidential Elections have been analyzed.  

___

  • Arsan, E. ve Can, M. (2009). ‘’Siyasal İletişimin Cenk Alanı, Seçimler: AKP’nin 2007 Seçim Kampanyasının Analizi’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Barış, G. (2009). ‘’Partizan Seçmenler, Kararsız Seçmenler ve Gezen Oylar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Doğu, B., B. Özçetin, G. Bayraktutan, M. Binark, T. Çomu, A. Telli Aydemir ve G.
  • İslamoğlu. (2014). Siyasetin Yeni Hali: Vaka-i Sosyal Medya. 1. Baskı. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Odabaşı, Y. (2009). ‘’Siyasal Pazarlama Uygulamalarına Yön Veren Dönüşüm ve Açılımlar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. 1 Baskı. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özsoy, O. (2009a). ‘’Seçim Kazandıran Siyasal İletişim’’. 1. Baskı. İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Uztuğ, F. (2007). Siyasal İletişim Yönetimi. 3. Baskı. İstanbul: Mediacat Kitapları.
  • İnternet Kaynakları
  • Akşam Gazetesi. (2014). Cumhurbaşkanı Adaylarına Yapılan Bağış Miktarı. http://www.aksam.com.tr/siyaset/iste-cumhurbaskani-adaylarina-yapilan-bagismiktari/haber-330495 Erişim Tarihi: 13 Ocak 2015.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2014). Cumhurbaşkanlığı Seçimi Seçmen Profili.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/secimdagitimapp/menuhalk.zul Erişim Tarihi: 1 Ocak 2015.
  • Vicient, C. ve Moreno, A. (2015). Unsupervised Topic Discovery in Micro-blogging Networks. Expert Systems with Applications. 42.17-18: 6472–648.
  • http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0957417415002444 (18 Haziran 2015)