Bu çalışma, Celâleddin ed-Devvânî ve Gıyâseddin ed-Deştekî’nin,  Şeyhu’l-İşrâk Şihâbüddin es-Sühreverdî’nin Heyâkilu’n-nûr adlı eserini yorumlama biçimlerine dair bir içerik analizidir. Bu analizin temel iddiası, her iki şârihin birbirinden tamamen farklı şerh yöntemlerini benimsedikleri ve bunun sonucu olarak iki ayrı yorumlama biçiminin ortaya çıktığıdır. Bu açıdan, Devvânî’nin yöntem olarak nazar ve istidlali benimseyip Sühreverdî ve İbn Sînâ’cı yaklaşımı bir arada savunmaya çalışırken Deştekî’nin bunu şiddetle reddederek Şiî irfânî düşünce ile Sühreverdî felsefesini mecz etme arayışı içerisinde olduğunu söylemek mümkündür.