Gelir dağılımı, bir ekonomide genellikle bir yılda elde edilen toplam gelirin, geliri elde edenler arasında nasıl dağıldığını gösterir. Fonksiyonel gelir dağılımı ise, milli gelir içinde üretim faktörlerinin payları, yani daha çok sermaye, faiz, rant payı ile ücret payı mukayese edilerek verilmektedir. Bütün dünyada olduğu gibi, Türkiye’de de gelir dağılımın çok adaletsiz olduğu hesaplanmıştır. Neo-klasik iktisat, bölüşümü, her üretim faktörü üretime sağladığı katkı oranında üretimde payını aldığını ifade etmekte ve bölüşümün bu şekilde adil sağlandığını ileri sürmektedir. Ancak uygulamada, üretim faktörlerinin katkıları oranında paylarının belirlenmediği ortaya çıkmaktadır. Özellikle işçiler, çalıştıkları iş yerlerinin girdi çıktılarını hesaplayarak, katkıları oranında üretimde pay alamadıklarını gördükleri takdirde verimliliğini düşürürler. Bunun çok önemli olumsuz sonuçları ortaya çıkmaktadır. Bundan dolayı gelir dağılımına devletin yeniden müdahale etmesi kaçınılmaz olarak ortaya çıkmaktadır.

Income distribution shows how total income earned in a year in an economy is distributed among income earners. Functional income distribution, on the other hand, reflects the shares of factors of production in the national income, that is, interest, wage, rent, and profit. Not just in Turkey, but in all other countries income distribution is significantly unjust. Neoclassical economics posits that each factor of production receives its share in accordance with its contributions to production and claims that this way of income distribution guarantees equality. However, in practice, we observe that distribution is not based on the contributions of factors to the production. By calculating input and output in their workplace, workers may reduce their productivity if they observe their share is less than their contributions. This process may lead to substantial negative costs. As a result, government must interfere with income distribution.