TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ YARATICI YAZMA ÖRNEKLERİNİN ÇÖZÜMLEYİCİ PUANLAMA YÖNERGESİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Çözümleyici puanlama yönergelerinin yazılı metinleri değerlendirmede önemli ve etkili olduğu düşüncesinden hareketle, bu çalışmada anadili eğitimi ve öğretimini gerçekleştirecek öğretmen adaylarının yaratıcı yazma metinlerinin çözümleyici puanlama yönergesi bağlamında değerlendirilmesi ve sonuçların tartışılması amaçlanmıştır. Bu bağlamda araştırmanın problem tümcesi “Türkçe öğretmeni adaylarının yaratıcı yazma metinlerinin çözümleyici puanlama yönergesi bağlamında başarı düzeyi nedir?” olarak belirlenmiştir. Bu araştırma, üretilmiş bir yapı üzerinde tarama modelinde betimsel bir araştırmadır. Tarama modeline dayalı bu çalışmanın veri kaynağı, 2012-2013 eğitim-öğretim yılında İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği Anabilim Dalının 4. sınıfında öğrenim gören 100 öğrencinin oluşturduğu yaratıcı yazma metinleridir. Öğrencilere yaratıcı yazma yapabilmeleri için ipucu niteliğinde bir metin verilmiştir. Bu metinden hareketle yaratıcı yazma yapmaları istenmiştir. Bu bağlamda kurgulanan metinler bu çalışmanın veri kaynağıdır. Bu çalışmada, Arı’nın (2008) geliştirdiği çözümleyici puanlama yönergesinde yapmış olduğu sınıflama benimsenmiş ve öğretmen adaylarının yaratıcı yazıları bu sınıflamaya uygun biçimde çözümlenmiştir. Buna göre adayların yaratıcı yazıları; “biçim”, “kural”, “sözcük”, “tümce”, “paragraf”, “anlatım”, “başlık”, “serim”, “düğüm”, “çözüm” olmak üzere 10 alt başlık altında incelenmiştir. Sonuç olarak Türkçe öğretmenliği 4. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma çalışmalarının çözümleyici puanlama yönergesine göre ve belirlenen başlıklarda yeterli düzeyde olmadığı belirlenmiştir. Bu durum hem Türkçe öğretmeni adaylarının yaratıcı yazma kavramına yabancı oluşları hem de yazı yazma sürecindeki eksiklikleri ile açıklanabilir.

Anahtar Kelimeler:

Yaratıcı yazma, çözümleyici puanlama yönergesi, Türkçe eğitimi ve öğretimi süreci, Türkçe öğretmen adayları.

ASSESSMENT OF CREATIVE SCRIPT SAMPLES OF TURKISH LANGUAGE TEACHER CANDIDATES IN THE CONTEXT OF ANALYTIC SCORING DIRECTIVE

With reference to the opinion that analytic scoring directives are important and effective for the assessment of written scripts, assessment of creative scripts of the teacher candidates who will perform education and training on mother tongue and discussion of results in the context of analytic scoring directive are aimed in this study. In this regard, problem sentence of the research is determined as “what is the success level of the creative scripts of mother tongue teacher candidates in the context of analytic scoring directive?” This research is a descriptive research screening model on a produced structure. Data source of this research based on the screening model is the creative scripts of a hundred 4th year students from Inonu University from the Department of Turkish Language Teaching of the Faculty of Education in 2012-2013 academic years. A clue text was given to the students to enable them to compose a creative script. They were asked to write a creative script considering this clue text. Scripts edited in this context are the data sources of this study. Classification in the analytic scoring directive improved by Arı (2008) is embraced in this study and the creative scripts of the teacher candidates were analyzed in accordance with the classification. Hereunder, the creative scripts of the candidates were examined under 10 sub headings as “form”, “rule”, “word”, “sentence”, “paragraph”, “narration”, title”, “exposition”, “conflict”, “resolution”. Consequently, it is determined that 4th year students of Turkish Language Teaching are not at sufficient level under the determined headings and in accordance with the analytic scoring directive of creative script studies. This can be explained both with the unfamiliarity of Turkish language teacher candidates to the concept of creative script and deficiencies in writing process.

Keywords:

Creative script, analytic scoring directive, Education and training process for Turkish language, Tu,

PDF

___

Applebee, A. N., Langer, J. A. ve Mullis, I. V. S. (1986). The Writing Report Card: Writing Achievement in American Schools. Princeton. NJ: Educational Testing Service.
Aşılıoğlu, B. (1993). Okullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
Babin, E. ve Harrison, K. (1999). Contemporary Composition Studies A Guide To Theorist&Terms. Portsmouth: Grenwood Publishing.
Beydemir, A. (2010). İlköğretim 5. Sınıf Türkçe Derslerinde Yaratıcı Yazma Yaklaşımının Yazmaya Yönelik Tutum, Yaratıcı Yazma ve Yazma Erişisine Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Denizli.
Beyreli L, ve Arı, G. (2009). Yazma Performansını Değerlendirmede Çözümleyici Puanlama Yönergesi Kullanımı Değerlendirmeciler Arası Uyum Araştırması-. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri / Educational Sciences: Theory & Practice, 9 (1), 85-125.
Bishop, W. (1994). Crossing The Lines: On Creative Composition And Composing Creative Writing. Colors of a Diferent Horse: Rethinking Creative Writing Theory And Pedagogy. Urbana IL: National Council of Teachers of English.
Brookes, I., ve Marshall, M. (2004). Good Writing Guide. New York: Harap Publishers Ltd.
Chenfeld, M. B. (1978). Teaching Language, Arts Creatively. Toronto: HBJ Publishers.
Collins, N. D. ve Cross, T. L. (1993). Teaching The Writing Process To Gifted And Talented Students. Gifted Child Today, 16, 3, 22-23.
Collins, N. D. ve Parkhurst, L. (1996). Teaching Strategies For Gifted Children in The Regular Classroom. Roeper Review, 18, 277-279.
Crehan, Kevin, D. (1997). A Discussion of Analytic Scoring for Writing Performance Assessments. Annual Meeting of the Arizona Educational Research Association (ERIC Document Reproduction Service No. ED 414336).
Cunliffe, A. (2002). Reflective Dialogical Practice in Management Learning. Management Learning, 33, 1, 35-61. Çetin, B., ve Kelecioğlu, H. (2004). Kompozisyon Tipi Sınavlarda Kompozisyonun Biçimsel Özelliklerinden Kestirilen Puanların Anahtarlarla ve Genel İzlenimle Elde Edilen Puanlarla İlişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 19-26.
Essex, C. (1996). Teaching Creative Writing in the Elementary School. ERIC Clearinghouse on Reading English, and Communication Digest, ED 391182.
Elbow, P. (2000). Everyone Can Write Essays Toward a Hopeful Theory of Writing and Teaching Writing. New York: Oxford Universiy Press.
Ganopole, S. J. (1988). Reading and Writing For The Gifted: A Whole Language Perspective. Roeper Review, 11, 88Gunning, T. G. (2006). Assessing and Correcting Reading and Writing Difficulties (3th ed.). Boston: Pearson Education Inc.
İpşiroğlu, Z. (2012). Yaratıcı Yazmanın Önemi ve Yaratıcı Yazma Dizisi Üzerine. http://zehraipsiroglu.com/yaratici-yazma-2 adresinden 25.05.2012 tarihinde indirilmiştir.
Karasar, N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Kuvanç, E. B. K. (2008). Yaratıcı Yazma Tekniklerinin Öğrencilerin Türkçe Dersine İlişkin Tutumlarına ve Türkçe Dersindeki Başarılarına Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Lin, D. (1998). Automatic Retrieval and Clustering of Similar Words. COLING-ACL98, Montreal, Canada, August, 19
Maltepe, S. (2007). Yaratıcı Yazı Yaklaşımı Açısından Türkçe Derslerinde Oluşturulan Yazılı Anlatım Ürünlerinin Değerlendirilmesi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 26, 143-154.
Martin-Kniep, G. O. (2000). Becoming a Beter Teacher: Eight Innovations That Work. Alexandria: Association for Supervision & Curriculum Development.
McCarthy, P., ve McCarthy, M. (2006). When Case Studies Are Not Enough: Integrating Experiential Learning Into The Business Curricula. Journal of Education for Business, 81, 201-204.
McWilliams, V. ve Nahavandi, A. (2006). Using Live Cases to Teach Ethics. Journal of Business Ethics. 67, 4214
Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6 ,7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
Myers, D. G. (1993). The Rise of Creative Writing. Journal of Ideas. 54, 2, 277-297.
Odell, L. (1980). Teaching Writing by Teaching the Process of Discovery: An Interdisciplinary Enterprise. In L. W. Gregg & E. R. Steinberg (Eds.). Cognitive Process in Writing (139-154). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Oral, G. (2003). Yine Yazı Yazıyoruz. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Öztürk, E. (2000). İlköğretim V. Sınıf Türkçe Derslerinin Yaratıcı Düşünce Açısından Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Öztürk, E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sharples, M. (1996). An Account of Writing As Creative Design, in The Science Of Writing, Theories, Methods, İndividual Differences And Applications. Erlbaum: Mahwah, NJ.
Tavşancıl, E. ve Aslan, A. E. (2001). Sözel, Yazılı ve Diğer Materyaller için İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri, İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Temizkan, M. (2010). Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Yazma Becerilerinin Geliştirilmesi. TUBAR, 27, 621-643.
Tsang, H. W, Cheung, W. ve Tse, S. K. (2003). Teaching Creative Writing Skills to Primary School Children in Hong Kong: Discordance Between the Views and Practices of Language Teachers. The Journal of Creative Behavior. 37, 2.
Türkel, A. (2001). Yükseköğretim Türk Dili Derslerinin Yaratıcı ve Bilimsel Düşünmeyi Geliştirme Düzeyine İlişkin Bir Değerlendirme. Dil Dergisi, 109.
Weigle, S. C. (2002). Assessing Writing. Cambridge: Cambridge University Press.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, C. (2006). Yeni Öğretim Programına Göre Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık. EKLER
EK 1: Arı (2008) tarafından geliştirilen çözümleyici puanlama yönergesi DI S Y AP I DI S Y AP I
Kural Sözcüklerin yazımı bütünüyle doğrudur. Noktalama kurallarına bütünüyle uyulmuştur. D Ü ZE N LEME Özellikler ÇOK İYİ (4) İYİ (3) ORTA (2) YETERSİZ (1) Serim (Giriş) Konu veya olayı tanıtmaya yarayan ipuçları veya veriler açıkça sunulmuştur. Kişi ya da kişiler açık biçimde belirtilmiştir. Olayın zamanı açık biçimde belirtilmiştir (Bu açıklığın gün, saat olarak çok net olması gerekmez). Olayın geçtiği yer veya yerler açık biçimde belirtilmiştir. EK 2: Uygulamada öğrencilere sunulan metin “… Nazmiye Hanım çok düşünceliydi. Bir tek oğlu vardı o da Almanya’da çalışıyordu. Acaba bu bayrama gelebilecek miydi? Bir yandan da eşini düşünüyordu. Yıllardır oğlunu görmemiş bir babanın ne kadar üzgün olduğunu tahmin edebiliyordu. Cengiz Bey sakin bir tavırla geldi ve pencerenin önüne oturdu. Halinden anlaşılıyordu, yine gözleri oğlunu, Kemal’i arıyordu. Nazmiye Hanım çaresizdi. Elinden ne gelirdi ki, gidip Almanya’ya oğlunu elinden tutup getiremezdi. İkisi de biliyordu yine gelmeyecek, annesi babası boynu bükük kalacaktı. Ama suç ne Cengiz Bey’de, ne Nazmiye Hanım’da ne de oğulları Kemal’deydi. Tek suçlu vardı o da Kemal’in sevdiği kızın babası Gökhan Bey”. Yukarıdaki bölümde Cengiz Bey, oğlundan ayrı kalmasının nedeni olarak Gökhan Bey’i görmektedir. Bu iki karakter arasında geçmesi muhtemel olan bir fiziksel çatışma sahnesi yazınız. Bu sahneyi oluştururken yazı yazma ilkelerini de dikkate alınız.