Veli Yaklaşımlarının Öğretmen Performansına Etkisi

Bu araştırma; ilkokul öğretmenlerinin performansları üzerinde veli yaklaşımlarının etkilerini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir.Amaç doğrultusunda, kişisel bilgi formu, veli yaklaşımları ölçeği ve öğretmen performansı ölçeğinden oluşan anket formu; 2013-2014 eğitim öğretim yılında Afyonkarahisar ili merkez ilçeye bağlı köy ve kasabalarda bulunan, ilkokullarda görev yapan ve araştırmaya katılmayı gönüllü kabul eden 250 ilkokul öğretmenine uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Veli yaklaşımları ile öğretmen performansı arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde Pearson korelasyon analizinden, veli yaklaşımlarının öğretmen performansı üzerindeki etkilerinin belirlenmesinde ise regresyon analizinden faydalanılmıştır.Araştırma sonucunda;  velilerin olumlu ve bilgilendirici yaklaşımları ile öğretmen performansı arasında istatistiksel açıdan olumlu ilişkilerin olduğu, olumsuz ve tenkit edici veli yaklaşımı ile öğretmen performansı arasında ilişki olmadığı belirlenmiştir. Velilerin olumlu ve bilgilendirici yaklaşımlarının öğretmenlerin performansını olumlu etkileyerek artırdığı sonucuna ulaşılmıştır.

___

  • Ağca, V. ve Tunçer, E. (2006). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modelleri ve Bir Balanced Scorecard Uygulaması. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 8 (1); 175-176.
  • -
  • Akyol, B. (2008). Eğitim Örgütlerinde İnsan Kaynakları Uygulamalarının Öğretmen Performansına Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Aslanargun, E. (2007). Okul-Aile İşbirliği ve Öğrenci Başarısı Üzerine Bir Tarama Çalışması. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (18); 119-135.
  • Aydın, İ. (2004). Okul Çevre İlişkileri. Yayımlandığı Kitap Y. Özden (Editör), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Aysu, B. (2007). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Karşı Tutumlarının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Bacanlı, H. (2003). Ana-Baba ile İlişkiler, Sınıf Yönetimi. (Ed: Emin Karip), Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Başar, H. (1999). Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Bozkurt B. A. ve Yolcu, H. (2011). İlköğretim Okulları Yöneticilerinin Öğretmen Performansını Değerlendirmede Etik İlkelere Uyma Düzeyleri. Uluslar Arası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (1); 922-940.
  • Bozkurt Bostancı, A., Kayaalp, D. (2011). İlköğretim Okullarında Öğretmen Performansının Geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1); 127-140.
  • Broussard, C. A. (2003). Facilitating Home-School Partnerships For Multiethnic Families: School Social Workers Collaborating For Success. Children & Schools, 25 (4); 211-222.
  • Can, N. (2004). Öğretmenlerin Geliştirilmesi ve Etkili Öğretmen Davranışları. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (1); 103-119.
  • Cemaloğlu, N. (2002). Öğretmen Performansının Artırılmasında Okul Yöneticisinin Önemi. Milli Eğitim Kültür Sanat. 153-154.
  • Choo, F. (1986). Job Stress, Job Performance and Auditor Personality Characteristics. A Journal of Practice&Theory, 2 (5); 17-34.
  • Çelenk, S. (2003). Okul Aile İşbirliği İle Okuduğunu Anlama Başarısı Arasındaki İlişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (24); 33-39.
  • Çelenk, S. (2013). Okul Başarısının Ön Koşulu: Okul Aile Dayanışması. İlköğretim-Online, 2 (2); 28–34.
  • Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2); 207-237.
  • Erden, M. (2014). Sınıf Yönetimi. 2.Baskı. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Erdil, O., Keskin, H., İmamoğlu, S. Z. ve Erat, S. (2004). Yönetim Tarzı ve Çalışma Koşulları, Arkadaşlık Ortamı ve Tatmin Edilme Duygusu ile İş Tatmini Arasındaki İlişkiler: Tekstil Sektöründe Bir Uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5 (1); 18-26.
  • Ergun M. ve diğerleri (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
  • Eroğlu, E. (2008). Eğitim Ortamlarında Etkili iletişim ve Boyutları, Etkili İletişim. (Ed: Uğur Demiray), Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Ersoy, S. (2006). İlköğretim Okullarında Yönetici ve Öğretmenler arasındaki İletişim Sorunları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Fındıkçı, İ. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Alfa Basım.
  • Gökalp, M. (2004). Türkiye’deki Öğretmenlerin Meslek Bilgisi, Alan Bilgisi, Sosyal Yönleri ve Kişiliklerine İlişkin Bir Araştırma. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (17); 169-179.
  • Ilgar, L. (2005). Eğitim Yönetimi, Okul Yönetimi Sınıf Yönetimi. 3.Baskı Kırklareli: Beta Basım.
  • Karabektaş, M. (2004). Teknoloji Dersleri İçin Öğrenci Görüşlerinin Belirlenmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya, 1-9.
  • Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin Yeterlilik Algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, V (I); 70-97.
  • Kaya, S. (2012). İlköğretim 1. Kademe Öğrenci Velilerinin Okuldan Beklentileri ve Beklentilerinin Karşılanma Düzeyi. (Yüksek Lisans Tezi),
  • Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Kocabaş, İ. ve Turhan, M. (2002). Objektif Bir Değerlendirme ve Doğru Hareket İçin Performans Yönetimi. Standart Ekonomik ve Teknik Dergisi, 41 (490); 51-58.
  • Kuşcu, Ö. (2012). İlköğretim Öğrenci Velilerinin Okul Yöneticilerinden Beklentileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
  • Kutlar, A. ve Kartal, M. (2004). Cumhuriyet Üniversitesinin Verimlilik Analizi: Fakülteler Düzeyinde Veri Zarflama Yöntemiyle Bir Uygulama. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (2); 49-79.
  • Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, (2003).
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2005). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü Temel Eğitime Destek Projesi Öğretmen Eğitimi Bileşeni
  • Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. http://oyegm.meb.gov.tr/yet/.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2006). Okulda Performans Yönetimi Modeli. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
  • Milli Eğitim Temel Kanunu Madde 43. http://mevzuat.meb.gov.tr/ html/temkanun_0/temelkanun_0.html
  • Özdemir, S. ve Cemaloğlu, N. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme ve Karara Katılma. Millî Eğitim Eğitim-Sanat-Kültür Dergisi.
  • Özdemir, S. ve diğerleri (2010). İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Okul İklimine İlişkin Algılarını Yordayan Değişkenlerin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (38); 213-224.
  • Özgen, H., Öztürk, A. ve Yalçın, A. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Adana: Nobel Kitabevi.
  • Öztürk, N. (2008). Evli Bayan Öğretmenlerde İş- Aile Çatışmasının İş Stresi ve Performansa Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Tokol, T. (2001). İşletme. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Seymen, O., Erdem, B. (2007). Kat Hizmetleri Yönetiminde Kullanılan Performans Boyutlarının Birim Performansı Üzerindeki Etkileri: Konaklama İşletmelerinde Görgül Bir Araştırma. Sakarya Üniversitesi, XV. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 777-786.
  • Şişman, M. (2002). Eğitimde Mükemmellik Arayışı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Şişman, M. ve Acat, B. (2003). Öğretmenlik Uygulaması Çalışmalarının Öğretmenlik Mesleğinin Algılanmasındaki Etkisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1); 235-250.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2005). Sınıf Yönetimi. 3. Baskı. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Tekeli, B. (2003). Performans Ölçüm Aracı Olarak Dengeli Ölçüm Kartı Tekniği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Vural, B. (2004). Öğrencinin Başarısı için Aile-Okul Birlikteliği. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Yalın, M. (2002). İlköğretim Birinci Kademe Öğretmenlerinin Problemleri ve Çözüm Önerileri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (9); 135-140.
  • Yetim, A. A. ve Göktaş, Z. (2004). Öğretmenin Mesleki ve Kişisel Nitelikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12 (2); 541-550.
  • Yüzgeç M. E. (2008). İlköğretim Kurumlarının 4. ve 5. Sınıfında Öğrencileri Bulunan Velilerin, Yönetici ve Öğretmenlerden Beklentileri. (Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.