Patrick Ness’in Canavarın Çağrısı Eserinin Rizom Analizi

Bu durum çalışmasında, Patrick Ness’in bir gençlik kurgusu olarak yazdığı Canavarın Çağrısı (2011) eserinde, olaylara tanık olan başkahraman Conor O'Malley’in deneyimlerinin Gilles Deleuze’n felsefesi kapsamında okunması amaçlanmıştır. Rizom kavramında bir başlangıç veya son yoktur ve rizom daima ortada bir yerde bulunmaktadır. Conor’ın aniden içinde bulunduğu durumun başlangıcı ve sonu olmadığı gibi; bu durumun getirileri ile yüzleşmek yerine bir iç çatışma içinde kendisini bulması rizoma bir örnektir. Conor istemediği olayların tam ortasında kendisini bulurken, bu sürecin sebebini, annesinin kanser oluşunu, göz ardı etmeye çalışarak bir şekilde baş etme çabası içerisine de girmektedir. Eser boyunca Conor zihninde yarattığı karmaşanın zorluklarıyla mücadele etmektedir. Tanık, Conor, yüzleşmek zorunda olduğu gerçekten dolayı ailesine, çevresine hatta kendisine bile öteki olmuştur. Romanın kurgusu ve rizom analizinin yapı benzerliği çalışmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Çalışma için gerekli veriler doküman incelemesi ile elde edilmiştir. Bu veriler tanığın öteki olma ve ötekileştirme kavramları kapsamında rizom analiziyle çözümlenmiştir. Birçok çalışmada öteki olma ve ötekileştirme kavramları açıklanmaktadır; bir edebî eserdeki tanığın öteki olma ve ötekileştirme kavramları ise bu çalışmada açıklanmaktadır. Araştırma sonucuna göre, canavar Conor’un iç sesini dile getirdiği için öteki olma kavramını temsil etmektedir. Canavar Conor’ın öteki oluşunun sembolüdür ve bir ağaç olması sebebi ile ironik bir şekilde rizom kavramıyla benzeşir. Conor hissetmiş olduğu acının bedenleştiğini fark ederken birçok şeye de şahit olmuştur. Benlik kavramındaki kimliğin dışına çıkarak öteki olan, ötekileşen bir tanık olmuştur. Böylece canavar sayesinde, kendi kaçınılmaz gerçeklerini kabullenerek yaşamayı başarmıştır. Çalışmada yazarın eserinin analiz edilerek öteki olma ve ötekileştirme kavramları üzerinde durulması çalışmanın sınırlılığını ifade ettiği gibi spesifik de kılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Tanık Olma, Öteki Olma, Ötekileştirme, Rizom Analizi, Gilles Deleuze

Rhizome Analysis in The Novel A Monster Calls by Patrick Ness

In this case study, it is aimed to read the experiences of the protagonist Conor O'Malley witnessing the events in Patrick Ness' juvenile fiction The Monster Calls (2011), within the scope of Gilles Deleuze's philosophy. In the rhizome concept, there is no beginning or ending, rhizome is always somewhere in the middle. The situation Connor unexpectedly has to be in has no beginning or ending; an example of rhizome as Conor finds himself in an inner conflict instead of facing the outcomes of this situation. Conor is in the middle of the unwanted events, his mother's cancer, he tries to cope by trying to ignore the cause. Throughout the work, Conor endeavours the difficulties of his mind’s chaos. The witness, Conor, becomes the other to his family, to his environment, even to himself, because of the avoided fact. The similarity between the novel’s fiction and the rhizome structure’s analysis forms another purpose. Necessary information is obtained through document analysis. These data are decoded through rhizome analysis within the context of being other and othering. Many studies explain these concepts, but how a witness becomes the other is explained in this study. According to the research results, as the monster expresses Conor's inner voice, it represents the concept of othering. The monster is the symbol of Conor's othering; since it is a tree, ironically similar to the concept of a rhizome. Conor witnesses many things while realizing the pain he feels is embodied. He becomes other by surpassing the identity in the self-concept and becomes the othering witness. Thanks to the monster Conor is obliged to live by embracing his inevitable truths. In this study, the examination of the author's fiction by emphasizing the concepts of being other and othering expresses the limitation of it but also makes the study specific.

Keywords:

Being A Witness , Being Other, Othering, Rhizome Analysis, Gilles Deleuze,

PDF

___

Aggleton, J. (2016). What is the use of a book without pictures? an exploration of the impact of illustrations on reading experience in A Monster Calls. Children’s Literature in Education, vol. 48:230–244.
Bressler, C. E. (1994). Literary criticism-an introduction to theory and practice. New Jersey: Prentice-Hall.
Carlin, N. (2017). A psychoanalytic reading of a monster calls: biblical congruences and theological implications. New York: Routledge.
Deleuze, G. (1990). The logic of sense. Trans. M. Lester & C. Stival. The Athlone Press. (Original work published 1925).
Deleuze, G. (1998). Essays critical and clinical. London: Verso.
Deleuze, G. (2004). Desert islands and other texts-1953-1974. (D. Lapoujade, Edt.), London: Cambridge University Press.
Deleuze, G. & Guattari, F. (1987) A thousand plateaus: capital and schizophrenia. (B. Massumi, Trans.) USA: The University of Minnesota Press. (Originally published 1980).
Deleuze, G. ve Patton, P. (1995). Difference and repetition. New York: Columbia University Press.
Fenton, S. (1999). Ethnicity: racism, class and culture. London: MacMillan.
Ghoshal, N. & Wilkinson, P. O. (2017). Narrative matters: A Monster Calls – a portrayal of dissociation in childhood bereavement. Child and Adolescent Mental Health. vol.24, (1), pp. 84–85.
Ghoshal, N. & Wilkinson, P. O. (2017). Narrative matters: A Monster Calls – a portrayal of dissociation in childhood bereavement. Child and Adolescent Mental Health. vol.24, (1), pp. 84–85.
Habermas, J. (2019). Öteki olmak, ötekiyle yaşamak-siyaset kuramı yazıları. (İ. Aka, Çev.) 10. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Holland, E. W. (2013). Deleuze ve Guattari'nin anti-oedipus'u: şizoanalize giriş. (A. Utku & M. Erkan, Çev.) 2. Baskı, İstanbul: Otonom Yayınları.
Houle, K. & Vernon, J. (2013). Hegel and Deleuze: together again for the first time. USA: Northwestern University Press.
Kartarı, A. (2016). Kültür, farklılık ve iletişim-kültürlerarası iletişimin kavramsal dayanakları. 2. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kearney, R. (2003). Strangers, gods and monsters. New York: Routledge.
Lambert, G. (2006). Who’s afraid of Deleuze and Guattari? London: Continuum.
Lecercle, J. J. (2002). Deleuze and language. New York: Palgrave Macmillan.
Lawley, S. (2005). Deleuze’s rhizome and the study of organization: conceptual movement and an open future. Journal of Critical Postmodern Organization Science. vol 3 (4).
Malaina, A. (2015). The empire as rhizome and assemblage: Deleuze and Guattari’s reading of Hardt and Negri’s Empire”. The Global Studies Journal, vol. 8, 2012.
Masny, D. (2013). Rhizo analytic pathways in qualitative research. Sage Journal, vol. 19(5) 339 348.
Ness, P. (2016). Canavarın çağrısı. (A. C. Ünver, Çev.) 5. Baskı. İzmir: Deli Dolu Yayınları.
O’Halloran, K. (2012). Performance stylistics: Deleuze and Guattari, poetry and (corpus) linguistics. International Journal of English Studies, vol. 12 (2), 2012, pp. 171-199.
Parr, A. (2008). Deleuze and memorial culture-desire, singular memory and the politics of trauma. Manchester: Edinburgh University Press.
Pick, D. (2017). Rethinking organization theory: the fold, the rhizome and the seam between organization and the literary”. Sage Journal, vol. 24 (6) 800-818.
Sauvagnargues, A. (2010). Deleuze ve sanat. (N. Sarıca, Çev.) Ankara: De Ki Basım Yayım.
Sayraşlı, N. (2011). Sınırlar ve hayaletler. İstanbul: Metis Yayınları.
Schnapper, D. (2005). Sosyoloji düşüncesinin özünde öteki ile ilişki. (A. Sönmezay, Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Taylor, C. A. & Harris-Evans, J. (2016). Reconceptualising transition to higher education with Deleuze and Guattari. Studies in Higher Education, vol. 43:7, 1254-1267.
Wheeler, K. (2012). The heartbreaking children's book on cancer that every adult should http://www.dailymail.co.uk/health/article (Retrieved: 23.03.2020).