Kur’an Kursu Öğreticileri ile Din Görevlilerinin Sosyal Hizmete İlişkin Bilgi ve Yeterlik Algıları Üzerine Bir Araştırma

Sosyal hizmet; insanın ve toplumun gelişmesine, temel hak ve özgürlükler ile sosyal, ekonomik, siyasal haklar doğrultusunda yaşam kalitesinin yükseltilmesine yardımcı olan bir meslektir. Tarihsel süreçte sosyal hizmet, dini zeminde gelişmiş ve yoğun olarak da dini amaçlarla gerçekleştirilmiştir. Bu nedenle sosyal hizmet faaliyetlerini, dini uygulamalardan biri olarak görenler bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı; Kur’an kursu öğreticileri ve din görevlilerinin sosyal hizmete ilişkin bilgi ve yeterlik algı düzeylerini tespit etmek ve bu düzeyin bağımsız değişkenlere göre farklılaşma durumlarını belirlemektir. Tarama modeli çerçevesinde nicel desenli yapılandırılan bu araştırma 826 denek üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında “sosyal hizmet bilgi ve yeterlik algı ölçeği” geliştirilmiştir. Ölçeğin toplam varyansı açıklama oranı %44.8, Cronbach Alfa Güvenirlik Katsayısı ise 0,92’dir. Araştırma sonunda; Kur’an kursu öğreticileri ile din görevlilerinin sosyal hizmete ilişkin bilgi ve yeterlik algı düzeylerinin orta seviyede olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Toplum, Sosyal Hizmet, Kuran Kursu Öğreticileri, Din Görevlileri, Bilgi, Yeterlik, Algı

A Study on Perceptions of Knowledge and Competence of Quran Course Instructors and Religious Officials about Social Work

The purpose of this research is to determine level of perceptions of knowledge and competence of Quran course instructors and religious officials about social work and differentiation of this level according to the independent variables. The screening method and quantitative model was selected for this research and this research carried out on 826 people. The scope of the research “perception of knowledge and the social competence scale” developed. The explanation of the total variance of the scale %44.8 cronbach's Alpha reliability coefficient of 0,92%. At the end of study; it has been determined that the level of perceptions of knowledge and competence of Quran course instructors and religious officials about social work is to be at moderate levels.

PDF

___

Altan, Ö. Z. ve Şişman, Y. (2003). “Yaşlılara Yönelik Sosyal Politikalar”. İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Cilt: VII, Sayı: 2, 1-36.
Aron, R. (1974). Sanayi Toplumu. İstanbul: Boğaziçi Yay.
Avşar, A. (2006). Sanayileşmenin Türkiye’deki Kültürel Değişmelerle İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bendix, R. (2009). Nation-building and Citizenship. London: ACLS Humanities.
Bloch, M. (1975). Slavery and Serfdom in the Middle Ages. Londra: California.
Cılga, İ. (2004). Bilim ve Meslek Olarak Türkiye’de Sosyal Hizmet. Ankara: HÜ. SHYO Yay.
Clebsch, W. A. & Jaekle, C. R. (1964). Pastoral Care in Historical Perspective: An Essay with Exhibits. NJ: Prentice-Hall.
Çekin, A. (2014). Maneviyat, Manevi Bakım ve Sosyal Hizmet. Samsun: Etüt Yay.
Gentile, F. J. (2003). Returning to Spiritual Direction; A Priest's Guide to Pastoral Counseling as a Hospital Chaplain, Doctoral Thesis, Pittsburgh Theological Seminary.
Duyan, V. (2010). Sosyal Hizmet Mesleği: Temelleri Yaklaşımları Müdahale Yöntemleri. Ankara: SHUDGM Yay.
Ekin, N. (1994). Endüstri İlişkileri. 6. Baskı, İstanbul: Beta Yay.
Hobsbawm, E. (2008). Devrim Çağı, Ankara: Dost Kitabevi.
Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınevi.
Kırchner, W. (1961). Western Civilization to 1500. America: Barnes&Noble.
Kızılçelik, S. (1994). Sosyoloji Teorileri 1. 2. baskı, Ankara: Yunus Emre Yay.
Koçyıldırım, Ş. (1992). Toplumsal Hizmetlerde Halk Katılımı. Ankara.
Kongar, E. (1972). Sosyal Çalışmaya Giriş. Ankara: Sosyal Bilimler Derneği Yay.
______ (1995). Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kut, S. (1987) “Sosyal Hizmet Eğitiminin Teorik Temeli”. H.Ü. SHYO Dergisi, 5 (1), 17-24.
Maillet, J. (1983). İktisadi Olayların Evrimi, çev. Ertuğrul Tokdemir, İstanbul: Remzi Kitapevi.
Poggi, G. (1978). The Development of the Modern State, London: Hutchinson.
Selik, M. (1988). İktisadi Doktrinler Tarihi. İstanbul: Gerçek Yay.
Sungur, N. (2001). Yaratıcı Okul Düşünen Sınıflar, İstanbul: Evrim Yay.
Şafak, E. ve Bayık, A. (2004). "Hemşirelik ve Manevi Bakım". Cumhuriyet Ünv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8/1, 37-43.
Şahinkol, A. Ö. (2009). “Ceza İnfaz Kurumlarında Hükümlü ve Tutuklulara Yönelik Eğitim ve İyileştirme Faaliyetleri”. Sosyal Hizmet. Ankara: SHUD Yay.
Şeker, A. (2004). Küreselleşen Dünya’da Geleceğin Sosyal Hizmeti - Meslek Tartışmaları 2. Ankara: SABEV Yay.
Tomanbay, İ. (1999). Sosyal Çalışma Sözlüğü. Ankara: Selvi Yay.
________ (2007). Sosyal Olmak. Ankara: SABEV Yay.
Tüfekçioğlu, H. (1997). İletişim Sosyolojisine Başlangıç, İstanbul: Der Yay.
YÖK, Sosyal Hizmetler Lisans Programı, Ankara.