Artikülasyon ve Yay Kullanımı: İlhan Baran’ın “Bir Bölümlü Sonatina”sı Üzerine Bir İnceleme

Müzikte kullanılan artikülasyon işaretleri bestecinin eserin yorumlanmasına yönelik düşüncelerini aktarmasına yardımcı olur. Bir nota veya pasajın ne kadar bağlı, keskin, vurgulu, noktalı çalınacağına dair nota üzerine yazılan bu işaretler bestecinin istediği duygu ve karakteri icracının dinleyiciye yansıtmasını sağlar. Artikülasyon işaretlerinin icra yöntemleri vokal ve enstrümantal eserlerde farklı olduğu gibi, her enstrümanın özelliklerine ve tını olanaklarına göre de farklılıklar gösterir. Keman eserlerinde çeşitli müzikal ve duygusal ifadelerinin gösterilmesinde artikülasyona en etkili araç yaydır. Yay kullanımı ağırlık, uzunluk ve hız gibi çeşitli yönlerden değerlendirildiğinde icracıya sayısız kombinasyonda artikülasyon olanağı sağlar. Bu araştırmada Türk bestecilerinden İlhan Baran’ın solo keman için yazdığı “Bir Bölümlü Sonatina” adlı eseri için kullandığı artikülasyon işaretleri örneklerle incelenmiş, bu işaretler için icra sırasında uygulanabilecek yay kullanımı önerileri sunulmuştur.

Articulation and The Use of Bow: An Examination On İlhan Baran’s “Sonata In One Movement”

Articulation markings in music are guidance in conveying the composer’s thoughts on performing the musical work. Written on music regarding how slurred, firm, accentuated a note or musical passage is to be performed, these markings provide the composer’s intentions on emotion and character of the work to the performer for reflecting them to the audience. Performance methods of articulation markings differ on vocal and instrumental works, and on the characteristics and timbral possibilities of the instrument as well. In works for violin, the most effective tool for articulation is the violin bow which allows presenting various musical and emotional expressions. The use of bow with various combinations of weight, length and speed provides numerous opportunities of articulation. This study presents an examination of articulation markings used in “Sonata in One Movement” for solo violin written by İlhan Baran, Turkish composer, and suggestions for the use of bow regarding these markings during performance.

___

  • Aktüze, İrkin. (2010). Müziği Anlamak: Ansiklopedik Müzik Sözlüğü (4. Basım). İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Baran, İlhan. (1969). Bir Bölümlü Sonatina: Keman İçin. Ankara: Devlet Konservatuvarı Yayınları.
  • Brown, Clive. (1988). Bowing Styles, Vibrato and Portamento in Nineteenth-Century Violin Playing. Journal of the Royal Musical Association, 113 (1), s. 97-128. Erişim: 24.07.2019. https://www.jstor.org/stable/766271
  • Görgülü, Özlem. (2006). 20. Yüzyıl Çağda Türk Müziği’nde Viyola Repertuvarı. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T. C. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Kahramankaptan, Şefik. (2010). Müzikte Derin Zirve: İlhan Baran. Ankara: Sevda Cenap And Müzik Vakfı Yayınları.
  • Karasar, Niyazi. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler (2. Yazım, 33. Basım). Ankara: Nobel Kitap.
  • Türk Dil Kurumu Sözlükleri. Erişim: 25.07.19. http://sozluk.gov.tr/
  • Yöre, Seyit. (2017). Kutup Yıldızımız: Anılarla, Besteci / Eğitimci İlhan Baran. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.