2013

Polonya Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Beceri Düzeyleri

Yazma becerisi bireylerde en zor kazanılan becerileri alanlarından biridir. Yurt dışında Türkoloji bölümlerinde yürütülen Türk dili ve edebiyatı öğretimi çalışmalarında da akademik çalışmaların niteliği bakımından önemli bir beceri alanını oluşturmaktadır. Bu bağlamda Türkçeyi bilim dili olarak kullanacak bireylerde bu becerinin yeterli düzeyde gelişmiş olması beklenmektedir. Bu çalışmanın amacı; Polonya'daki Türkoloji bölümü öğrencilerinin yazma beceri düzeylerini tespit etmektir. Yazma beceri düzeylerini tespit etmek için tarama modelinin bir türü olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmada yazılı anlatım değerlendirme formundan yararlanılmıştır. Yazma değerlendirmelerine ilişkin veriler istatistikî olarak bağımsız örneklem t testi ve tek faktörlü varyans analizi (Anova) ile anlamlandırılmış ve sonuçlar tablolaştırılmıştır. Araştırma 2012-2013 ve 2013-2014 eğitim öğretim dönemi bahar yarıyıllarında Polonya'da Jagiellon Üniversitesi, Varşova Üniversitesi ve Adam Mickiewicz Üniversitesi Türkoloji bölümlerinde öğrenim gören 3. sınıf öğrencilerinden tabakalı seçkisiz örnekleme ile seçilmiş 34 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın sonunda çalışma grubu öğrencilerinin yazma düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular öğrencilerin yazma becerilerinin Türkçeyi bilim dili olarak kullanmada yetersiz olduğunu, ilgili bölümlerdeki eğitim programlarının ve sürelerinin gözden geçirilmesi gerekliliğini ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler:

Yazma Becerisi, Türk dili öğretimi, Avrupa Ortak Başvuru Metni, Polonya

Writing Skills’ Level Of Students Studying At Turcology Departments In Poland

Writing proficiency is one of the most difficult areas that individuals acquire. It constitutes an important in the studies of Turkish language and literature education for quality of academic studies that carried out in Turcology departments abroad. In this context, it is expected that this proficiency should be developed adequately in the individuals who will use Turkish as a scientific language. The purpose of this dissertation is to describe the quality of educational activity and writing proficiency which are substantial for Turkic studies departments in Poland. In this study implements the quantitative method has been used. The writing skills of the research were addressed and the level of competence of the students was leveled under the European co-application text. Written expression evaluation form was utilized in the study. Results were tabulated with a statistically independent sample test and single factor analysis of variance (Anova). The survey was carried out in 2012-2013 and 2013-2014 academic years in spring semesters. Thirty four students of the third year of Turkic Studies departments in Poland have been chosen with the stratified random sampling method from Jagiellon University, Warsaw University and Adam Mickiewicz University Turkology departments in Poland. At the end of the study, significant differences were found between the writing levels of the study group students. The findings show that students' writing skills are inadequate to use Turkish as a language of science and it is necessary to observe the education programs and periods.

Keywords:

Writing Skill, Teaching Turkish language, Common European Framework of Reference (Cefr), Poland,

PDF

___

Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
Applebee, A. N., Langer, J. A., Mullis, I. V. S., Latham, A. S. & Gentile, C. A. (1994). NAEP writing 1992 writing report card. Princeton, NJ: National Assessment of Educational Progress.
Ataman, M. (2006). Yaratıcı drama sürecinde yaratıcı yazma. Yaratıcı Drama Dergisi,1, 74- 83.
Bagents, S. L. (2008). Focused on writing: encouraging self-regulation in the middle school. Degree of Doctor, The Universty of Alabama, Alabama.
Baş B., (2002). Türkçe temel dil becerilerinin öğretiminde atasözlerinin kullanımı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(12), 60-68.
Baraz, T. (1978). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi Üzerine, Kütahya.
Bruning, R., & Horn, C. (2000). Developing motivation to write. Educational Psychologist, 35, 25-37.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. B.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yay.
Carter R. A. (2000). Literature and language teaching.Oxford: Oxford University Press.
Cefr, (2001). Common European Framework of Reference for Languages (Avrupa Ortak Başvuru Metni). Ankara: Meb.
Cohen, A. D. (1994). Assessing language ability in the classroom. Boston: Newbury House.
Coşkun, E. (2007). İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Deniz, K., (2003). Yazılı anlatım becerileri bakımından köy ve kent beşinci sınıf öğrencilerinin durumu, Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, 13, 233-255.
Elbow, P. (1998). Writing without teachers, Usa: Oxford University Press.
Englert, C., Mariage, T., Okolo, C., Shankland, R., Moxley, D. Courtad, C. Jocks-Meier, B., O’brien, J., Martin, N., & Chen, H. (2009). The Learning-To-Learn Strategies Of Adolescent Students With Disabilities: Highlighting, Note Taking, Planning, And Writing Expository Texts, Assessment For Effective Intervention. 34(3) 147-161.
Erdem C. (2012). Türk dili ve edebiyatı öğretmen adaylarının okuma stratejilerini kullanma düzeyleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4), 162-186.
Erdem C. (2015). Polonya'daki Türkoloji Bölümü Öğrencilerinin Dinleme Becerilerinin Avrupa Ortak Başvuru Metni Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi, International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3,(3), 102-114.
Fritzsche, J. (2001). Zur didaktik und methodik des deutschunterrichts band 2: schriftliches arbeiten. Stuttgart: Ernst Klett Verlag.
Graham, S. & Harris, R. (2005). Improving the writing performance of young struggling writers: theoretical and programmatic researchfrom the center on accelerating student learning. The Journal Of Special Education, 39(1), 19-33.
Güneş, F., (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Hammann L, (2005). Self-Regulation in academic writing tasks, English Language Teaching, 17(1), 15-26. Hansen, J. (1996). Evaluation: The center of writing instruction. The reading Teacher. 50, 188-195.
Küçük, S. (2007). Yazılı anlatım ve yaratıcılık, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yayınları.
Marchisan M. L. & Alber S. R. (2001). The write way: tips for teaching the writing process to resistant writers. İntervention in School and Clinic, 36, 154-162
Oxford, Rebecca L. (1990). Language learning strategies: what every teacher should know, New York: Newbury House.
Özbay, M. (2002). Yazılı anlatım becerisinin geliştirilmesi, Sadık Tural Armağanı, Ankara.
Özdemir, E. & Binyazar, A. (2002). Yazma ögretimi yazma sanatı. İstanbul: Papürüs Yayınevi.
Pajares, F. (2003). Self-efficacy beliefs, motivation, and achievement in writing: a review of the literature, Reading ve Writing Quarterly, 19, 139-158.
Sever, S., (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Sitko, B. M. (1998). Knowing how to write: metacognition and writing instruction. Hacker, D. J., Dunlosky, J. ve Graesser, A. C. (Eds.), Metacognition in educational theory and practice içinden (s. 93-116). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Topuzkanamış, E. (2009). Öğretmen adaylarının okuduğunu anlama ve okuma stratejilerini kullanma düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Vygotsky, L. S. (1998). The problem of age. New York: Plenum Press.
Yakıcı A., Yücel, M., Yelok, V. S., Doğan M. (2012). Yazılı anlatım üniversiteler için Türkçe -1, Ankara: Yargı Yayınevi.