Öğretmen Adaylarının Ders Planlarının Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz Yeterlilik İnanç Düzeyleri Açısından İncelenmesi

Yapılandırmacı yaklaşım, öğrencilerin bilgiyi oluşturmaları, yorumlamaları ve düzenlemeleri olarak tanımlanmaktadır. Öğrencinin süreçteki aktif rolü güçlendikçe, öğretmenin sürecin yönlendiricisi olarak sorumlulukları artmaktadır. Öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımla uyumlu sorumluluklarını yerine getirerek, aktif öğrenme ortamları oluşturmalarında önemli etkenlerden biri öz yeterlilik inancıdır. Öz yeterlilik inancının sınıf içi uygulamalar açısından öneminden hareketle, çalışmada öğretmen adaylarının yapılandırmacı ders planı hazırlama becerilerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlilik inanç düzeylerine göre farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Karma araştırma deseninin kullanıldığı çalışmada, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Pedagojik Formasyon Sertifika Programı’nda kayıtlı olan 124 öğretmen adayı, nicel verilerin elde edildiği ilk çalışma grubunu oluşturmuştur. Bu grup içinden seçilen üst ve alt öz yeterlilik düzeyinden beşer öğrenci ise nitel verilerin elde edildiği ikinci çalışma grubuna alınmıştır. Adayların öz yeterlilik düzeylerini belirlemede, Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz Yeterlilik İnanç Ölçeği, ders planlarının değerlendirilmesinde Yapılandırmacı Ders Planı Puanlama Anahtarı kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde ANOVA ve Welch testleri kullanılmış; ders planları betimsel analiz yoluyla incelenmiştir. Sonuçlar, öğretmen adaylarının yapılandırmacı ders planı toplam ve öğrenciyi aktifleştirme boyutu puanlarının, öz yeterlilik düzeylerine göre anlamlı şekilde farklılaştığını göstermiştir. Nicel ve nitel bulgular ışığında öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yapılandırmacılık, öz yeterlilik, ders planı

Investigating Lesson Plans of Teacher Candidates according to their Self-Efficacy Levels towards Implementation of Constructivist Approach

Constructivism defines learning process as students’ construction, interpretation and organization of their knowledge. Teachers’ responsibilities increase as facilitators of this active process. Teachers’ self-efficacy beliefs about their ability to guide students’ learning help them fulfill their responsibilities in constructivist environments. Purpose of the study is to examine whether there is a difference between teacher candidates’ constructivist lesson planning skills according to self-efficacy levels. Using a mixed-methodology design, the study group for quantitative data is 124 students, who were reached out of teacher candidates, attending teachers’ certificate program in 2015-2016 academic year at Mimar Sinan Fine Arts University. Five students were selected both from low and strong self-efficacy levels to form the study group for qualitative data. Self-efficacy Perceptions of Teachers about the Implementation of the Constructivist Approach Scale and Lesson Plan Grading Rubric were used to collect data. ANOVA and Welch test for quantitative data and descriptive analysis for qualitative data were employed. Results revealed a significant difference between total points and making students active dimension of lesson plans according to different self-efficacy levels. Recommendations for further research were developed.

Keywords:

Constructivism, self-efficacy, lesson plan,

PDF

___

Aykaç, N., & Ulubey, Ö. (2012). Öğretmen adaylarının ilköğretim programının uygulanma düzeyine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 63-82.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H.Freeman and Company.
Baysal, Z. N., Arkan, K., & Yıldırım, A. (2010). Preservice elementary teachers’ perceptions of their self-efficacy in teaching thinking skills. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 4250–4254.
Benudhar, C., & Moumita, M. (2013). Epistemological and pedagogical implications of constructivism: A contemporary contemplation. Indian Journal of Educational Research, 2, 82-94.
Black, G. L. (2015). Developing teacher candidates’ self-efficacy through reflection and supervising teacher support. In-Education. 21(1), 78–98.
Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.A., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (15.Baskı). Ankara: Pegem Akademi
Can, A. (2014). SPSS ile araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Charambous, C., Philippou, G., & Kyriakides, L. (2004). Towards a unified model on teachers’ concerns and efficacy beliefs related to a mathematics reform. Proceedings of the 28th Conference on the International Group for the Psychology of Mathematics Education, 2, 199-206.
Cohen, R. J., & Swerdlik, M. E. (2013). Geçerlik (G. Gözen, Çev.) Psikolojik test ve değerleme. Testlere ve ölçmeye giriş, Kısım II: Psikolojik ölçme bilimi içinde (s.172-207) (7. basımdan çeviri) (E. Tavşancıl, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Creswell, J.W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). Boston: Pearson.
Chaco’n, C. T. (2005). Teachers' perceived efficacy among English as a foreign language teacher in middle schools in Venezuela. Teaching and Teacher Education, 21, 257-272.
Çalışkan, H., Tekin, D., & Uymaz, M. (2013). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin yeterliklerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(14), 239-261.
Çayak, M. (2014). İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumları ile özyeterlikleri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 88–110.
Davies, B. (2004). The relationship between teacher efficacy and higher order instructional emphasis. In Annual Meeting of the Australian Association for Research in Education, Melbourne, Australia.
Ertmer, P. A., & Newby, T. J. (2013). Behaviorism, cognitivism, constructivism: Comparing critical features from an instructional design perspective. Performance Improvement Quarterly, 26(2), 43-71.
Eskici, M. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşıma ilişkin öz yeterlik algıları ile tutumları. Yayınlanmamış doktora tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Eskici, M., & Özen, R. (2013). “Öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inanç ölçeği”nin uyarlanması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 4 (2), 19-29.
Guskey, T. R. (1987). Context variables that affect measures of teacher efficacy. The Journal of educational research, 81(1), 41-47.
Guskey, T. R. (1988) Teacher efficacy, self-concept, and attitudes toward the implementation of instructional innovation. Teaching and Teacher Education, 4, 63-69.
Gürbüztürk, O. & Şad, S.N. (2009). Student teachers’ beliefs about teaching and their sense of self efficacy: A descriptive and comparative analysis. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 201-226.
Johnston, S. (1992). Images: A way of understanding the practical knowledge of student teachers. Teaching and Teacher Education, 8, 123- 136.
Jonassen, D. H. (1999). Designing constructivist learning environments. In C. M. Reigeluth (Ed.), Instructional design theories and models: A new paradigm of instructional theory (pp. 215-239), NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Karadağ, E. Deniz, S., Korkmaz, T. ve Deniz G. (2008). Yapılandırmacı öğretim yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2). 383– 402.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kasapoğlu, K., & Duban, N. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inançlarını yordayan bir faktör olarak yapılandırmacı yaklaşıma yönelik tutumları (Afyonkarahisar ili örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 85-96.
Kaya, B. (2008). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının düşünme becerilerinin öğretimine yönelik öz-yeterliklerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kaya, N. (2013). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacılığa yönelik tutumları ve yapılandırmacılığı uygulamaya ilişkin öz-yeterlik inançları (Afyonkarahisar ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Kazu, H., & Aslan, S. (2013). 2004 İlköğretim programının “ölçme-değerlendirme” boyutu ile ilgili yapılan araştırmaların değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 12(1), 87-108.
Koç, C. (2013). Sınıf öğretmenlerinin öz yeterlik algıları ve yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma becerilerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 240-255.
Lim, C. P., & Chai, C. S. (2008). Teachers’ pedagogical beliefs and their planning and conduct of computer-mediated classroom lessons. British Journal of Educational Technology, 39(5). 807-828.
Luft, J. A., Roehrig, G., & Patterson, N. C. (2003). Contrasting landscapes: A comparison of the impact of different induction programs on beginning secondary science teachers’ practices, beliefs, and experiences. Journal of Research in Science Teaching, 40, 77–97.
Marlowe, B. A., & Page, M. L. (2005). Creating and sustaining the constructivist classroom. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
MEB (2011). Ortaöğretim matematik dersi öğretim programı, Ankara.
Mellado, V. (1999). The classroom practice of preservice teachers and their conceptions of teaching and learning science. Science Education, 82(2). 197-214.
Ogan-Bekiroğlu, F., & Akkoç, H. (2009). Preservice teachers’ instructional beliefs and examinatıon of consistency between beliefs and practices. International Journal of Science and Mathematics Education, 7, 1173-1199.
Oğuz, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğretmen özyeterlik inançlarının incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 281-290.
Pajares, M.F. (1992). Teachers' beliefs and educational research: Cleaning up a messy construct. Review of Educational Research, 62 (3), 307-332
Roehrig, G. H., & Kruse, R. A. (2005). The role of teachers’ beliefs and knowledge in the adoption of a reform-based curriculum. School Science and Mathematics, 105, 412-422.
Savaşçı, F., & Berlin, D. F. (2012). Science teacher beliefs and classroom practice related to constructivism in different school settings. Journal of Science Teacher Education, 23, 65–86.
Simmons, P.E., Emory, A., Carter, T., Coker, T., Finnegan, B., Crockett, D., & Labuda, K. (1999). Beginning teachers: beliefs and classroom actions. Journal of Research in Science Teaching, 36(8), 930-954.
Schunk, D. H. (1991). Self-efficacy and academic motivation. Educational Psychologist, 26, 207-231
Sunal, C., McCormick, T., Sunal, D., & Shwery, C. (2005). Elementary teacher candidates' construction of criteria for selecting social studies lesson plans for electronic portfolios. Journal of Social Studies Research, 29(1), 7-17.
Terhart, E. (2003). Constructivism and teaching: A new paradigm in general didactics?. Journal of curriculum studies, 35(1), 25-44.
Üredi, L., & Akbaşlı, S. (2015). Classroom teachers’ self-efficacy beliefs on constructivist approach. Anthropologist, 20(1,2), 268-279.
Uzuntiryaki, E., Boz, Y., Kırbulut, D., & Bektaş, O. (2010). Do pre-service chemistry teachers reflect their beliefs about constructivism in their teaching practices? Research in Science Education, 40(3), 403-424.
Windschitl, M. (1999). The challenges of sustaining a constructivist classroom culture. Phi Delta Kappan, 80(10), 751-755.
Woolfolk, A. E., Rosoff, B., & Hoy, W. K. (1990). Teachers’ sense of efficacy and their beliefs about managing students. Teaching and Teacher Education, 6 (2), 137–148.
Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (45). 88-104
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.