Siyasal Reklamcılık Retoriği: 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Sosyal Medyada Yayınlanan Reklamların İçerik Analizi

Siyasal reklamcılığın ortaya çıktığı günden bugüne kadar seçmenleri iknayayönelik yapılan çalışmalar teknolojik gelişmelerle birlikte değişime uğramıştır. Heralanda olduğu gibi siyasal reklamcılık alanında da son seçimlerde oldukça sık kullanılandijital medya kanalları, aday partiler açısından birçok avantajı da beraberinde getirmiştir.Siyasal reklamcılık için önemli bir reklam ortamı sağlayan dijital medyada seçmeneyönelik verilen mesajların içeriği, siyasal reklamların amacına ulaşması açısından oldukçaönemlidir. Özellikle 16 Nisan’da yapılan referandum sonucunda başkanlık sisteminin kabuledilmesiyle birlikte bireysel seçim çalışmalarının önemi de artmıştır. Bunun sonucunda dasiyasal alanda yaşanan yoğun rekabet ortamında siyasal reklamcılığın etkinliğini arttırmakve seçmeni oy vermeye ikna etmek adaylar için biraz daha zorlaşmıştır. Bu durum reklamıntemel amacını oluşturan ve geçmişte de insan ilişkileri ve hukukta olduğu gibi siyasetalnında da kullanılan “retorik” ve “ikna” kavramlarını gündeme getirmiştir. Bu çalışmada,2014 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde adayların, Facebook ve Twitter’da yayınlananreklamların, retorik disiplini içerisinde retorik türler ve ikna kanıtları açısından incelenmesiamaçlanmıştır

Rhetoric of Political Advertising: Content Analysis of Ads on Social Media During 2014 Presidential Elections

Since the emergence of political advertising, the works carried out to convince the voters have changed with the technological developments. As in every other field, in the field of political advertising, digital media channels, which are used frequently in the last elections, brought many advantages for the candidate parties. In digital media, which provides an important advertising environment for political advertising, the content of the messages given to the voter is very important in terms of achieving the purpose of political advertising. Especially, with the adoption of the presidential system as a result of the 16 April referendum, the importance of individual election works has increased. As a result, it has become more difficult for the candidates to increase the effectiveness of political advertising and to convince the voters to vote in the intense competition in the political environment. This situation has brought the concepts of “rhetoric” and “persuasion”, which are the main purpose of the advertisement and which have been used in the past in the politics as well as in the human relations and law. In this study, it is aimed to examine the ads posted in the 2014 presidential elections in terms of rhetorical types and persuasion evidence in the rhetoric discipline

PDF

___

Aristoteles, (2016). Retorik, (Çev. Mehmet H. Doğan), Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
Barokaş, S.K. (2011). Reklam ve Retorik, İstanbul: Derin Yayınları.
Bekiroğlu, O. ve Bal, E. (2014). Siyasal Reklamcılık, Konya: Literatürk Academia, 25.
Coşku, A. (2011). İbn Sina Felsefesinde Retorik, İstanbul: Litera Yayıncılık.
Çobanoğlu, Ş. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim, İstanbul: Fide Yayınları.
Damlapınar, Z. ve Balcı, Ş. (2014). Siyasal Seçim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar, Konya: Literatürk Academia.
Demirdöğen, Ü. (2010). The Roots of Research in (political) Persuasion: Ethos, Pathos, Logos and the Yale Studies of Persuasive Communications, International Journal of Social Inquiry, 1(3), 189-201.
Erdoğan, M. A. (2003). Dersimiz Özgürlük, İstanbul: Pınar Yayınları, Genişletilmiş 2. Baskı, 17.
Kılıçbay, M. A. (1996). Uyruktan Vatandaşa Geçimden İktisada, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Kılıçbay, M. A. (2006). Siyasetin Bu Mu Türkiye?, Ankara: Ebabil Yayınları.
Meyer, M. (2009). Retorik, Çev. İsmail Yerguz, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
Petty, R. E. ve Birinol, P. (2008). Persuasion From Single to Multible to Metacognitive Processes, Perpectives On Psychological Science, Vol. 3. No. 2, 137-147.
Sandıkçıoğlu, B. (2014). İkna Kuramları, H. Yüksel, A. Onay, ve A. Yılmaz içinde, İkna Edici İletişim, Eskişehir: AÖF.
Yıldırım, Y. (2015). İletişimsel Eylem Kuramı Işığında Siyasal İletişim ve AK Parti Örneği, Akademik İncelemeler Dergisi, 7 (1), 195-226.