Sinema, görüntülerin veya çizilmiş desenlerin ışıkla bir perdeye düşürülerek hareketli görüntüler elde edilmesi temeline dayanan görsel bir sanat dalıdır. Sinema sanatının kendine özgü bir anlatım aracı vardır. Görüntüler ve sesler sinema dilinin önemli unsurları haline gelmişlerdir. Göstergebilim ise dilsel ya da dilsel olmayan, iletişim ereğiyle kullanılan her türlü gösterge dizgelerini, bu dizgelerin yapılarını, işleyişlerini, iletişimsel işlevlerini inceleyen bilim dalıdır. Göstergebilimin temeli Charles Sanders Peirce ve Ferdinand de Saussure'e dayanmaktadır. Sinemada göstergebilimsel yaklaşımlar Christian Metz ve Peter Wollen gibi isimlerin yoğun çalışmalarıyla, bir çözümleme yöntemi olarak da kullanılmaya başlanmıştır. Sinema sanatında görülenin düz anlamı yanı sıra anlatılmak istenenin yan anlamları da seyirciye aktarılmaya çalışılır. Bu çalışmada Kim Ki-Duk’un 2012 yapımı “Acı” (Pieta) filminin göstergebilimsel olarak çözümlenmesi yapılmıştır. “Acı” filminden seçilen bazı sahne ve kareler seçilerek göstergelerin ürettikleri anlamlar ve yan anlamlar yorumlanmaya çalışılmıştır. Kim Ki-Duk’un çoğu filminde olduğu gibi “Acı” filminin de göstergebilimsel okumalara oldukça müsait olduğu kanısına varılmıştır. Yönetmen, gösterdiği ile gösterilmeye çalışılan yan anlamlar arasındaki bağları güçlü bir anlatımla kurmuş, seyircinin bilinçaltında anlamları yaratması konusunda ona yardımcı olmuştur.