Kenan DEMİRCİ

Reklamlarda Emeğin Görünmez Kılınması: Süt Ürünleri Reklamları Üzerinden Bir Analiz

Bu çalışmada özellikle 1980 sonrası süreçte neo-liberal etkilerle bir dönüşüme uğramış olan Türkiye'deki işgücü ve üretim ilişkilerinin reklamlarda ideolojik düzeyde nasıl yansıtıldığının ortaya konulması amaçlanmıştır. İnceleme kapsamında Sütaş, Muratbey, Sek ve Yörükoğlu markalarına ait birer televizyon reklamı analiz edilmiştir. Çalışmada reklam pazarlamaya ilişkin boyutuyla değil, toplumsal etkileri bulunan ideolojik bir metin olarak ele alınmış ve bu nedenle çözümlemede göstergebilim yöntemi kullanılmıştır. Sonuçta reklamlar ayrıntılı olarak analiz edildiğinde ideolojik olarak iki temel stratejinin kullanıldığı görülmüştür: İlkin işçilerin tarihsel süreçte kapitalist sistem tarafından tanınmış olan belli temel hakları bile reklamlarda adeta ikincilleştirilerek sunulmaktadır. İkinci olarak ikonik ve görsel anlatım yoluyla işgücü ve üretim ilişkisinin adeta doğallaştırıldığı ve bu yolla işçilerin haklarının görünmez kılındığı ortaya konmuştur

Labour Rendered Invisible in the Ads: An Analysis of the Milk Products Advertisements

This this study aims to understand the relationship between labour and production force in Turkey where the neoliberal affects this relationship after 1980s. In the Study four television ads analysed by employing semiotic analysis because this study aims to discuss the advertisement not as a marketing process but as an ideologic tool. Consequently the two main thema has seen on the advertisements: first of all the modern conditions of labour which is created in historical context are converted by the advertisements in an ideological level. Secondly by employing iconic and visual expression the labour and production are presented as a naturel process and the labour are disappared by this technique.

PDF

___

Adalı, A. G. (2014). Reklamlarda Beden Temsili Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme: Cosmopolitan ve Ala Dergileri Örneğinde. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22, 41-59.
Bal, M. N. ve Şengök, Z. N. (2002). Reklam ve Piyasa Yapısı. VI. ODTÜ Uluslararası Ekonomi Kongresi Yayınlanmamış Bildiri, Erişim 17.03.2016, http://content.csbs. utah.edu/~ehrbar/erc2002/pdf/P295.pdf
Barthes, R. (2014). Göstergebilimsel Serüven. (M. ve S. Rifat, Çev.). İstanbul: YKY.
Batı, U. (2010). Reklamcılıkta Retorik Bir Unsur Olarak Kadın Bedeni Temsilleri. Kültür ve İletişim, 13-1, 103-134.
Bozkurt, U. (2013). Neoliberalism With a Human Face: Making Sense of the Justice and Development Party's Neoliberal Popülism in Turkey. Science and Society, 77/3, 372-396.
Cam, S. (2002). Neoliberalism and Labour within the Context of An Emerging Economy-Turkey. Capital and Class, 77, 89-114.
Çelenk, S. (2005), Televizyon Temsil ve Kültür. Ankara: Ütopya.
Demirci, K. (2015). Gösterileşen Şehir, Çağıran Yaşam Tarzları, Gizlenen Sınıfsal Farklılık. Kültür ve İletişim, 35, 81-105.
Dyer, G. (1982). Advertising As Communication. England: Methuen and Co Ltd.
Ergur, A. (2000). Televizyon Reklamlarında Sıkıntı, Sanallığın Erdemi ve Bastırılmış Olanın Geri Dönüşü. Toplum ve Bilim, 86, 318-342. Fairclough, N. (1996). Discourse and Social Change. Cambridge: Polity Press
Fletcher, W. (2010). Advertising A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press.
Goldman, R. (2005). Reading Ads Socially. London and New York: Routledge.
Gunther, K. ve Theo van, L. (1996). Reading İmages The Grammer of Visual Design. London and Newyork: Routledge.
Günlü, A. (2011). Çiğ Süt Pazarlanmasında Süt Sanayi İşletmelerinde Firma Yoğunlaşma Oranlarının Araştırılması: Burdur İli Örneği. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 17 (1), 101-106.
İlaslan, S. (2016). Popüler Diziler Bağlamında Televizyonda Tarih İnşası ve Politik Tartışmalar. Kültür ve İletişim, 37, 3-21.
İlaslan, S. (2014), Türkiye'nin Yeniden Yapılanma Sürecinde Televizyon: 12 Mart Sonrası Dönemde Televizyon Yayıncılığıının Kontrol Mücadeleleri. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 8, 33-55.
Jensen, K. B. (2012). The Humanistic Sources of Media and Communication Research. K. B. Jensen (Ed.), A Handbook of Media Communication Researce içinde (23-48). London and Newyork: Routledge.
Karaca, Y. ve Papatya, N. (2011). Reklamlardaki Kadın İmgesi: Ulusal Televizyon Reklamlarına İlişkin Bir Analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16-3, 479-500.
Koç, Y. (2001). Taşeron ve Fason Üretim: Sorunlar ve Çözümler. Ankara: Türk-İş Eğitim Yayınları.
Makal, A. (2003). Cumhuriyet'in 80. Yılında Türkiye'de Çalışma İlişkileri. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Sosyal Konferansları, İstanbul.
Onaran, Ö. (2000). Türkiye'de Yapısal Uyum Sürecinde Emek Piyasasının Esnekliği. Toplum ve Bilim, 86, 194-210.
Poggi, G. (2008). Modern Devlet Sosyolojik Bir Yaklaşım. (B. Toprak ve Ş. Kurt, Çev.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Rahm, H. (2005). Getting Attention in the Media: Interdiscursivity and ideology in Advertisement. I. Lassen, J. Strunck and T. Vestergaard (Der.) içinde (193- ). Mediating Ideology in Text and İmage Ten Critical Studies, Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Savaşçı, İ. (2003). Perakendecilikte Yeni Eğilimler: Perakendeci Markaların Gelişimi ve Türkiyede'ki Uygulamaları. Yönetim ve Ekonomi, 10 (1), 85-102.
Saygın, S. Z. (2015). Çelik ve Çeliknaz'ın Reklam Kokan Aşkı: Arçelik Reklamlarında Toplumsal Cinsiyet Rolleri. İlef Dergi, 2 (1), 95-114.
Yıldırım, D. (2013). AKP ve Neoliberal Populizm. B. Duru ve İ. Uzgel (Ed.), içinde (66-107). AKP Kitabı Bir Bilançonun Dönüşümü, Ankara: Phoenix.
Yılmaz, R. A. (2007). Reklamlarda Toplumsal Cinsiyet Kavramı: 1960 -1990 Yıllar Arası Milliyet Gazetesi Reklamlarına Yönelik Bir İçerik Analizi. Selçuk İletişim, (4), 143-155.