PROFİLLİT KATKILI LİFLİ HARÇLARIN FİZİKSEL VE MEKANİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışmada, öğütülmüş profillit tozu ve polipropilen lifin harç numunelerinin fiziksel ve mekanik özelliklerine etkisi araştırılmıştır. 0-4 mm tane büyüklüğüne sahip kırma kum agregası kullanılarak 40x40x160 mm boyutlarında harç numuneleri üretilmiştir. Harç karışımı hazırlanırken bağlayıcı olarak CEM I 42.5 R Portland çimentosu kullanılmıştır. Harç numunelerinde su/bağlayıcı oranı 0.5 olarak sabit tutulmuştur. Mineral katkı olarak kullanılan öğütülmüş profillit tozu, çimento ile ağırlıkça %0, %10, %20 ve %30 oranlarında ikame edilmiştir. Üretilen harç numunelerinde kullanılan polipropilen lif ise hacimce %0, %0.1, %0.3 ve %0.5 oranlarında ilave edilerek kullanılmıştır. Taze haldeki harç numunelerinin yayılma değerleri belirlenerek kalıplara yerleştirilmiştir. Kalıptan alınan numuneler 28 gün boyunca standart kür havuzunda küre tabi tutulmuştur. 7. günü dolduran harç numunelerinin eğilme ve basınç dayanımları alınmıştır. 28 günü dolduran numunelerin su emme yüzdesi, porozite ve birim hacim ağırlık gibi fiziksel özellikleri belirlenip, eğilme ve basınç dayanımları ölçülmüştür. Mineral katkı ve lif oranının fiziksel ve mekanik özellikleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Profillit tozunun harçlarda mineral katkı olarak kullanılabileceği ve harçların fiziksel ve mekanik özelliklerine olumlu katkıda bulunduğu, lif ilavesiyle birlikte bu özelliklerin daha da olumlu etkilendiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Lifli Harç, Profillit

PDF

___

[1]. Hamalı, Y., (2007) Metakaolin ve Silis Dumanı İçeren Harç ve Betonların Özellikleri, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul
[2]. Erdem, A., Karaoğlu, B., Malatya-Pütürge Profillitlerinin Değerlendirilmesi, MTA Genel Müdürlüğü, MAT Daire Başkanlığı, 06520, Ankara.
[3]. S. Bhasin, S. S. Amritphale & N. Chandra, (2013). Effect of pyrophyllite additions on sintering characteristics of fly ash based ceramic wall tiles, British Ceramic Transactions, 102:2, 83-86,
[4]. Erdemoğlu, M.,Sankaya, M., (1999). Malatya-Pütürge Profillit Cevherinin Flotasyonla Zenginleştirilmesi, 3. Endüstriyel Hammaddeler Sempozyumu, 14-15 Ekim İzmir, s. 124-131.
[5]. Uygun, A., Solakoğlu, E. (2002). Pütürge (Malatya) Masifindeki Profillit Yataklarının Jeolojisi ve Kökeni, MTA Dergisi 123-124.
[6]. Harben, P.W., (1999). The Industrial Minerals Handy Book, 3. Edit. 296 s, Londra.
[7]. Cornish. B.E., (1983). Pyrophyllite in Industrial Minerals and Rocks. Volume 2, AIME, New York.
[8]. Açıkgenç, M., Arazsu, U., Alyamaç, K.E., (2012). Farklı Karışım Oranlarına Sahip Polipropilen Lifli Betonların Dayanım ve Durabilite Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 4 (3), 41-54.
[9]. Asad Zia, Majid Ali (2017). Behavior of fiber reinforced concrete for controlling the rate of cracking in canal-lining, Constr. Build. Mater. 155 726–739.
[10]. Alsadey, S., (2016) Effect of Polypropylene Fiber Reinforced on Properties of Concrete. Journal of Advance Research in Mechanical and Civil Engineering.
[11]. Alsadey, S., (2016) Effect of polypropylene Fiber on Properties of Mortar, International Journal of Energy Science and Engineering., Vol. 2, No. 2, pp. 8-12
[12]. Khaliq, W., and Kodur, V. (2011). Thermal and Mechanical Properties of Fiber Reinforced High Performance Selfconsolidating Concrete at Eleavated Temperatures, Cem. Concr. Res., Vol. 41, No. 11, pp. 1112-1122.
[13]. TS EN 197-1, (2012). Cement- Stage 1: General cements – component, TSE, Ankara Turkey.
[14]. TS EN 1008, (2003). Beton-Karma suyu-Numune alma, deneyler ve beton endüstrisindeki işlemlerden geri kazanılan su dahil, suyun, beton karma suyu olarak uygunluğunun tayini kuralları TSE, Ankara Turkey.
[15]. Özkaya, H.,(2011). Malatya Pütürge Yöresinde Çıkarılan Pirofillit Malzemesinin Beton Agregası Olarak Kullanılabilirliğinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
[16]. Akkaş, A., Alpaslan, L., Arabacı, S , Başyiğit, C . (2010). Polipropilen Lif Katkılı Yarı Hafif Betonların Basınç Dayanımı Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 2 (1), 9-14.
[17]. TS EN 1015-3 (2000). Kagir harcı-Deney metotları- Bölüm 3: Taze harç kıvamının tayini TSE, Ankara Turkey,
[18]. TS EN 196-1, (2016). Çimento deney metotları-Bölüm 1: Dayanım tayini TSE, Ankara Turkey.
[19]. TS EN 12390-4, (2002). Beton-Sertleşmiş beton deneyleri-Bölüm 4: Basınç dayanım Deney makinelerinin özellikleri TSE, Ankara Turkey.
[20]. TS EN 1170-6, (1999). Ön yapımlı beton mamuller-Cam elyaf takviyeli çimento (ctc) deney metodu-Bölüm 6: Suya daldırma yoluyla su emme ve kuru yoğunluk tayini TSE, Ankara Turkey.