Ahlak; insanlığın var olmasıyla birlikte hayatın içinde ortaya çıkan ve insan ilişkilerini düzenleyen bir tezahürü seslendirir. Bu tezahür bireylerin hayatında bir ömür boyu süren hayat işçiliği olarak karşımıza çıkar. Kadim kültürlerde ahlak mefhumunun hayatın içerisinde her daim önemle üzerinde durulduğu bilinmekle birlikte düşünce tarihinde sistematik olarak teorik ve pratik yönlerinin ele alınışı Antik Yunanda M.Ö. 4. yüzyıllarda ahlakın kurucusu olarak bilinen Sokrates tarafından ortaya konmuştur. Sokrates ile birlikte ahlakın felsefesi yapılmış ve ahlak alanı ciddi ve kapsamlı olarak ortaya konulmaya başlamıştır. Sokrates’in her yönüyle anlamlandırmaya çalıştığı ahlak felsefesi Sokrates sonrası düşünürler tarafından da üzerinde durulan bir mesele haline gelmiştir.