Düşük Etkili Kentleşme Uygulamalarının Yüzeysel Akışa Etkisi: İstanbul Üniversitesi Avcılar Kampüsü Örneği

Çevresel sürdürülebilirliğin sağlanması, su kaynaklarının korunması ve kentleşmenin çevre ve su kaynakları üzerindeki olumsuz etkisinin azaltılması için yeni yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Meydana gelen bu olumsuz sonuçları azaltmak amacıyla doğal çözüm yöntemleri içeren Düşük Etkili Kentleşme (DEK) uygulamalarının kullanılması büyük öneme sahiptir. DEK, hidrolojik çevrimi korumak, selin ve yayılı kirlilik kaynaklarının olumsuz etkilerini azaltmak için tasarlanmış bir yağmur suyu yönetimi uygulamasıdır. Bu çalışma kapsamında, Çevre Koruma Kuruluşu Yağmur Suyu Yönetim Modeli (EPA SWMM) kullanılarak İstanbul Üniversitesi Avcılar Kampüsü’nün hidrolojik ve hidrolik modeli oluşturulmuştur. Daha sonra modele farklı DEK'ler entegre edilerek bu uygulamaların yüzeysel akışa olan etkisi incelenmiştir. Bunun için yeşil çatı, sızdırma hendeği, geçirgen kaldırım ve biyotutma tipi DEK uygulamaları kampüs üzerinde uygun yerlere yerleştirilerek modele dahil edilmiştir. Model sonuçları incelendiğinde DEK uygulamalarının pik debiyi ve yüzeysel akış miktarını büyük oranda azalttığı görülmüştür.

___

  • Aad, M.P.A., Suidan, M.T. and Shuster, W.D. (2010), “Modeling Techniques of Best Management Practices: Rain Barrels and Rain Gardens Using EPA SWMM-5”, Journal of Hydrologic Engineering, 15 (6), 434-443.
  • Alfredo, K., Montalto, F. and Goldstein, A. (2010), “Observed and Modeled Performances of Prototype Green Roof Test Plots Subjected to Simulated Low- and High-Intensity Precipitations in a Laboratory Experiment”, Journal of Hydrologic Engineering, 15 (6), 444-457.
  • Chang, C.H., Wen, C.G. and Lee, C.S. (2008), “Use of Intercepted Runoff Depth for Stormwater Runoff Management in Industrial Parks in Taiwan”, Water Resources Management, 22 (11), 1609–1623.
  • Davis, A.P. (2008), “Field Performance of Bioretention: Hydrology Impacts”, Journal of Hydrologic Engineering, 13( 2), 90-95.
  • Gülbaz, S., and Kazezyılmaz-Alhan, C.M. (2013), “Calibrated Hydrodynamic Model for Sazlıdere Watershed in Istanbul and Investigation of Urbanization Effects”, Journal of Hydrologic Engineering, 18 (1), 75–84.
  • Huber, W.C., ve Dıckınson, R.E. (1988), “Storm Water Management Model, Version 4”, User’s Manual, Athens, GA.: Environmental Research Laboratory, Office of Research and Development, U.S. Environmental Protection Agency (EPA).
  • Jia, H., Lu, Y., Yu, S.L., Chen, Y. (2012), “Planning of LID–BMPs for urban runoff control: The case of Beijing Olympic Village”, Separation and Purification Technology, 84 (SI), 112–119.
  • Lee, J., Hyun, K., Choi, J, Yoon, Y. ve Geronimo, F.K.F. (2012), “Flood reduction analysis on watershed of LID design demonstration district using SWMM5”, Desalination and Water Treatment, 38, 326–332.
  • Lucas W. C. and Sample, D. J. (2015), “Reducing combined sewer overflows by using outlet controls for Green Stormwater Infrastructure: Case study in Richmond, Virginia”, Journal of Hydrology, 520, 473-488.
  • Meierdiercks, K. L., Smith,J. A., Baeck, M. L. and Miller, A.J. (2010), “Analyses of Urban Drainage Network Structure and Its Impact on Hydrologic Response”, Journal of the American Water Resources Association (JAWRA), 46 (5), 932-943.
  • Rossman, L.A. (2010), “Storm Water Management Model, User’s Manual, Version 5”, Water Supply and Water Resources Division National Risk Management Research Laboratory, Cincinnati, Ohio, U.S. Environmental Protection Agency, EPA/600/R-05/040.
  • Temprano, J., Arango, O., Cagiao, J., Suarez, J. and Tejero, I. (2006), “Stormwater quality calibration by SWMM: A case study in Northern Spain”, Water SA, 32 (1), 55-63.
  • Tillinghast, E.D., Hunt, W.F. ve Jennings, G.D. (2011), “Stormwater control measure (SCM) design standards to limit stream erosion for Piedmont North Carolina”, Journal of Hydrology, 411, 185–196.
  • Tsihrintzis, V. A. and Hamid, R. (1998), “Runoff quality prediction from small urban catchments using SWMM”, Hydrologıcal Processes, 12, 311–329.