Recî’ Olayı’nda Esir Düşenlerin İslâm Tarihinde-ki Örneklikleri

Hz. Peygamber’e, nübüvveti ile birlikte başta kendisi olmak üzere inananlarına adeta Mekke’nin çekilmez hale getirilmesiy-le hicret yolu görünmüştü. Hicret yurdu olarak Medine seçil-mişti. Ancak Mekke’de inananlara her türlü vahşeti uygulama-yı reva görenler, onları Medine’de de rahat bırakmadılar. Ordu-lar hazırlayıp onlar üzerine harekete geçtikleri gibi çeşitli tuzak-larla da onların canlarına ve mallarına kastediyorlardı. Bunun en somut örneklerinden birisini Recî’ Faciası teşkil etmektedir. Medine civarında yerleşik kabileler, talepleri üzerine Hz. Pey-gamber’in kendilerine öğretici olarak gönderdiği küçük bir mu-allim grubunu tuzağa düşürdüler. İhanete uğrayan bu Müslü-manlardan bir kısmı orada şehit düşerken üç tanesi de esir alındılar. Her birinin örnekliği bugün dahi güncelliğini koru-makta olan bu esirler ölüme giderken bile sahip oldukları va-kar, izzet, gözüpeklik, vefa ve fedakârlıklarıyla kendilerini da-rağacında sallandıran o günkü düşmanları başta olmak üzere herkesin takdirini kazanmışlardı.

The Examples of the Prisoners of Raji Event in the History of Islam

The way of Hijrah had been appeared to Prophet, along with the prophethood, with him first and his believers, especially the Mecca to make it unbearable. Medina was chosen as the home of Hijra. However, those who believe in the practi-ce of all kinds of brutality to those who believe in Mecca did not leave them in Medina. As they prepared armies and acted upon them, they meant various traps and their lives and property. One of the most concrete examples of this is the Raji Event. The settled tribes around the Medina, they trapped a small group of teachers who were sent to them by the Prophet. Some of these Muslims who were betrayed fell martyrs while three of them were taken captive. Even the examples of each of these survi-vors are still up-to-date, even as they went to death, they recei-ved the admiration of everyone, especially the enemies of the day, who were shaking themselves in the gallows with their dignity, dignity, loyalty and fidelity.

PDF

___

Buhârî, Muhammed b. İsmâîl, Sahîh, I-IX, Thk. Muhammed Züheyr, Dâru Tavkı’n-Necât, ty.
Çakan, İsmail Lütfi, “Abdullah b. Üneys el-Cühenî,” DİA, I-XLIV, TDV Yay., İstanbul, 1988, ss. 140-141.
Dımaşkî, Muhammed b. Yûsuf, Sübülü’l-Hüdâ ve’r-Reşâd, I-XIV, Dârü’l-Kütüi’l-İlmiye, Beyrut, 2013.
Diyarbekrî, Hüseyin b. Muhammed, Tarîhü’l-Hamîs fî Ahvâl-i Enfesi’n-Nefîs, I-II, Dâr-ı Sadr, Beyrut, ty.
Hamevî, Şihâbeddîn Ebû Abdullâh Yakut, Mucemü’l-Büldân, I-V, Dâr-ı Sâdır, Beyrut, ty
Hamidullah, Muhammed, İslâm Peygamberi, Çev. Mehmet Yazgan, Beyan Yay., İstanbul, 2011.
İbn Esîr, İzzüddîn Ebü’l-Hasan Ali, el-Kâmil, fi’t-Tarih, Thk. Seyyid b. Muhammed es-Senârî, Dârü’l-Hadîs, Kahire, 2010.
İbn Esîr, İzzüddîn Ebü’l-Hasan Ali, Üsdü’l-Gâbe fî Marifeti’s-Sahâbe, I-VII, Thk. Ali Muhammed Muavviz-Âdil Ahmed Abdülmevcûd, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrût, ty.
İbn Hacer,Ahmed b. Ali el-Askalânî, el-İsâbe fî Temyizi’s-Sahâbe, I-VIII, Thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd-Ali Muhammed Muavviz, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrut, ty.
İbn Hacer, Ahmed b. Ali el-Askalânî, Fethü’l-Bârî Şerhu Sahîh-i Buhârî, I-XIII, Dârü’l-Marife, Beyrut, ty.
İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdulmelik, es-Sîretü’n-Nebeviyye, I-IV, Cemâl Sâbit vd., Dârü’l-Hadis, Kahire, 2006.
İbn İshâk, Muhammed, es-Siretü’n-Nebeviye, I-II, Thk. Ahmed Ferid el-Müzeydî, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrut, ty.
İbn Kesîr,Ebü’-Fidâ, el-Bidâye ve’n-Nihâye, I-VII, Thk. Ahmed Câd, Dârü’l-Hadis, Kahire, 2006.
İbn Sa’d, Muhammed, et-Tabakâtü’l-Kübrâ, I-VIII, Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrut, 1990.
Kandemir, M. Yaşar, “Hubeyb b. Adî”, DİA, I-XLIV, TDV Yay., İstan-bul, 1998, ss. 266-267.
Küçükaşçı, Mustafa Sabri, “Recî’ Vak’ası”, DİA, I-XLIV, TDV Yay., İstanbul, 2007, ss. 510-511.
Oflaz, Abdulhalim, “Mehmet Akif’in Âsım’ın Nesli Projesine İlham Kaynağı Olduğu Düşünülen Sahabe: Âsım b. Sâbit’in Portresi”, Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 10, 2017, Iğdır, ss. 29-43.
Piriş, Şaban, Kur’an-ı Kerim Türkçe Anlamı.
Sezer, Mustafa, “İslâm Tarihi Kaynaklarında Recî’ Hadisesi zerine Bir Araştırma”, Bülent Ecevit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. I, Sayı 2, 2014, ss. 97-126.
Suyutî, Celâleddîn Abdurrahman b. Ebî Bekir, Lübâbü’n-Nükûl fî Esbâbı’n-Nüzûl, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrut, ty.,
Taberî, Muhammed b. Cerîr, Tarihü’t-Taberî, I-XI, Dârü’t-Türâs, Beyrut, 2. Baskı, ty.
Vâkidî, Muhammed b. Ömer, Kitabü’l-Meğâzî, I-II, Thk. Muhammed Abdulkadir Ahmed Atâ, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiye, Beyrut, 1971.
Zührî, Muhammed b. Şihâb, Merviyyâtü’l-İmâm ez-Zührî fi’l-Meğâzî, Nşr. Muhammed b. Muhammed el-Acevî, Medine, 2003.