Kentsel Hareketler: Protesto, Karşı Hafıza ve Yaratmama Olasılığı

Bu makalede kentsel hareketlerin kamusal sanat bağlamında protesto, kent ve sanat arasında kurduğu ilişkiler tartışılmaktadır. Protesto, kent ve sanat arasındaki ortaklık, kentsel gözeneklilik metaforunun iyi betimlediği bir sosyal mekân ve kamusal alan tahayyülüdür. Kentsel gözeneklilik, sosyal mekânda ortaya çıkarılması, yaratılması gereken hareketliliği ya da durağanlığı betimlemektedir. Bu tahayyülde kurmacanın rolü önemlidir. Karşı-hafıza ve karşı-kültür kurmaca öğeler kullanmaktadır. Kentsel hareketler karşı-hafızayı ve kültürü canlı tutabilmeyi isterler. Bunun için eleştirel düşünce, muhaliflik ve örgütlenme vazgeçilmeyecek ölçütlerdir. Kentsel hareketlerin eleştirelliklerini korumaları ve yeni baskı kurma biçimlerine direnç gösterebilmeleri, görsel-işitsel kayıtları sadece kendilerini temsil etmesi için değil, aynı zamanda analiz ve sentez için de kullanmaları kaçınılmazdır. Montaj, görsel-işitsel kayıtlardan başlayarak her alanda yapılmaktadır. Önemli olan montaj sırasında bir araya getirilenlerin ilişkisinin nasıl tahayyül edildiğidir. Kentsel hareketlerin neye karşı nasıl bir direnç gösterdikleri, yaptıkları montajın bu niteliğine bağlıdır.

* Urban Activism Protest, Counter-Memory and Possibility of De-creation

This paper is an assessment of the links urban activist movements create between the city, protest and art. The common ground between the city, protest and art is the imagination of a social space and public sphere which is best described by urban porosity. Urban porosity describes the movements or stasis to be revealed or created in the social space. In this imagination, fiction plays an important part. Counter memory and counter culture also incorporate fictional elements. Urban movements want to keep counter memory and counter culture vivid. In order to achieve this, critical thinking, counteraction and organization emerge as criteria. For the urban movements to keep their resistance against new oppression and control techniques and forms, audio visual recording is not only indispensable in terms of keeping track of their activities but also analyzing and synthesis. Montage is made in other areas than the audio-visual field as well. The links imagined between the convergent and divergent series created during the montage become important. What is resisted and how depend upon such an imagination.

___

  • Agamben, G. (2002). Difference and Repetition: On Guy Debord’s Films. T. McDonough (Der.), Guy Debord And The Situationist International: Texts And Documents. Cambridge, Mass.: MIT Press.
  • Agamben, G. (2007). Metropolis. www.generation-online.org/p/fpagamben4.htm
  • Akcan, E. (2004). Dolgu İstanbul: Küresel Şehre Oniki Senaryo. İstanbul: 124/3.
  • Altay, C. (2013). Gezi Parkı’nda Kamusal Mekân. Sanatatak. sanatatak.com/view/Gezi-Parkinda-Kamusal-Mekân/344.
  • Bahtsetzis, S. (2007). Kamuyu Sınamak: Yunanistan'da Yeni Kamusal Sanat. Tan, P. ve Boynik, S. (Der.), Olasılıklar, Duruşlar, Müzakere. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Bakçay, E. (2007). Kent Dönüşürken: Kamusal Alanda Sanatın Olanakları. art-ist, Haziran, 32-39.
  • Benjamin, W. (1986). Reflections: Essays, Aphorisms, Autobiographical Writings. P. Demetz (Der.). New York, Londra: Schocken Books.
  • Bora, T. (2011). Sol, Sinizm, Pragmatizm. 2.Basım, İstanbul: Birikim.
  • Boym, S. (2009). Nostaljinin Geleceği (F.B. Aydar, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Buck-Morss, S. (2004). Rüya Alemi ve Felaket (T. Birkan, Çev. ). İstanbul: Metis.
  • Buck-Morss, S. (2007). Küresel Bir Karşı-Kültür. İstanbul: Versus Kitap.
  • Crary, J. (1989). Spectacle, Attention, Counter-Memory. October (50), 96-107.
  • Dehaene, M. and De Cauter, L. (2008). Stalker unbounded: Urban activism and the terrain vague as heterotopia by default. M. Dehaene, M. & L: De Cauter (Der.), Heterotopia And The City: Public Space In A Postcivil Society (s.215-224). New York: Routledge.
  • Deleuze, G. (1997). Negotiations. New York: Columbia University Press.
  • Deleuze, G. (2006) Kıvrım: Leibniz ve Barok (H. Yücefer, Çev.). İstanbul: Bağlam.
  • Deleuze, G. (2006). Müzakereler (İ. Uysal, Çev.). İstanbul: Norgunk.
  • Deleuze G. & F. Guattari (2012). Anti-Oedipus: Kapitalizm ve Şizofreni (F.Ege, H. Erdoğan, M. Yiğitalp, Çev.). Ankara: Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
  • Gambetti, Z. (2009). İktidarın Dönüşen Çehresi: Neoliberalizm, Şiddet ve Kurumsal Siyasetin Tasfiyesi. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 40, 143-164.
  • Harvey, D. ( 2013). Asi Kentler (A.D. Temiz, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Hetherington, K. (1997). Badlands of Modernity, Londra, New York: Routledge.
  • Işık, E. (2009). Mekân ve Toplum. Işık, E. (Der.), Özneler, Durumlar ve Mekânlar: Toplum ve Mekân. İstanbul: Bağlam. İnce, H.A. (2006). İnisiyatif Nedir? art-ist, Kasım, 57-60.
  • Lang, P. (2008). Stalker Unbounded: Urban activism and the terrain vague as heterotopia by default. Dehaene, M. ve De Cauter, L. (Der.), Heterotopia And The City: Public Space In A Postci-vil Society. New York: Routledge.
  • Lefebvre, H. (1996). Writings On Cities. Cambridge, Massachusetts: Blackwell.
  • Lefebvre, H. (1998). The Production of Space. Oxford, UK; Malden, Massachusetts: Blackwell.
  • Lütticken, S. (2002). Secrecy and Publicity: Reactivating the Avant-Garde. New Left Review, Eylül-Ekim, 129-48.
  • Massumi, B. (2002). Introduction: Like A Thought. Massumi, B. (Der.) A Shock To Thought: Expressions After Deleuze and Guattari. Londra, New York: Routledge.
  • McDonough, T. (Der.). (2002). Guy Debord and the situationist international : texts and documents. Cambridge, Mass. : MIT.
  • Natalie Zemon, D., & Starn, R. (1989). Introduction. Representations(26), 1-6. doi: 10.2307/2928519.
  • Özbek, M. (2004). Kamusal Alanın sınırları. Özbek, M. (Der.) Kamusal Alan, İstanbul: Hil.
  • Özbek, M. (2004). Kamusal-Özel Alan, Kültur ve Tecrübe. Özbek, M. (Der.) Kamusal Alan, İstan-bul: Hil.
  • Özden Fırat, B. (2012). Yıkıma Dek Görülebilir. express, Aralık, 6-9.
  • Rancière, J. (2007). Siyasi Özne Olarak Sanatçılar ve Kültür Üreticileri: Neo-Liberal Küreselleşme Döneminde Muhaliflik, Müdahale, Katılımcılık, Özgürleşme. Tan, P. ve Boynik, S. (Der.), Olasılıklar, Duruşlar, Müzakere. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
  • Ryan & Lethen (1989). The Rhetoric of Forgetting: Brecht and the Historical Avant-Garde. Theo D'haen, Rainer Grubel, & Helmut Lethen (Der.), Convention and Innovation in Literature. Ams-terdam ; Philadelphia: J. Benjamins Pub. Co.
  • Sheikh, S. (2007). Kamusal Alanın Yerine Ne mi? : Ya da, Parçalardan Oluşan Dünya. Tan, P. and Boynik, S. (Der.), Olasılıklar, Duruşlar, Müzakere, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
  • Süalp, Z.T.A. (2004). Kamusal Alan, Deneyim ve Kluge. Özbek, M. (Der.), Kamusal Alan, İstanbul: Hil.
  • Steyerl, H. (2002). Protestonun Eklemlenmesi. eipcp.net/transversal/0303/steyerl/tu.
  • Şengül, T. (2013). Distopya ve Ütopya. Bir+Bir, Nisan, 20-26.
  • Thoburn, N. (2012). Minor Politics, Territory and Occupy. metamute. www.metamute.org/editorial/articles/minor-politics-territory-and-occupy.
  • T. J. Clark, vd. (2013). İsyan, Sanat Ve Gündelik Hayatta Kesintisiz Devrim. eskop. e-skop.com/skopbulten/isyan-sanat-ve-gundelik-hayatta-kesintisiz-devrim/1364.
  • Yardımcı, S. (2005). Kent, Mekân, Bienal ve Olanaklar. art-ist, Aralık, 24-31.