Şehir, somut ve sınırlı bir üretim alanı değil; yaşayan, canlı, değişken, karmaşık olanaklardan oluşan bir ouevre gibidir. Onu, tüm bu oluşumsallığı içerisinde görebilmek için bakışlarımızı içerisinde var olduğumuz yere yani gündelik yaşama çevirmemiz gerekir. Şehrin kalbi gündelik yaşamda atar. Bu nedenle, çağımız modern kent insanı için, tek bir ülküden söz edilebilir: Gündelik yaşam sanatı. Çünkü modern kent insanı, artık ne alet yapmasıyla, ne iş gücü ya da emeğiyle ne de ussallığıyla tanımlanamaz. Tüm bunlardan geriye tek bir şey kalmıştır: Şehrin devasa akışında tutunan gündelik insan varoluşu. O, tarihteki tüm anlamlarını kapitalizmin hızlı gelişimiyle birlikte yitirmiştir.  Bu yitim, beraberinde, gündelik yaşamın anlamını sorgulama çabasını getirmiştir. Gündelik yaşamı düşünsel izleğinin temel sorunu ve hatta kaynağı olarak konumlandıran ve bu yolla, şehrin ve kentliliğin anlamını sorgulayan gerçek bir şehir filozofu olarak Henri Lefebvre, bu konudaki en köktenci çaba olarak karşımıza çıkmakta ve bize çarpıcı bir çözümleme yapmaktadır. Onun gündelik yaşam çözümlemesi, bir eleştiridir ve modern gündelik yaşama eleştirel yaklaşmanın devrimsel niteliğine yoğunlaşmıştır. Çünkü ona göre, insan varoluşu, yaşam ve kentlilik olgusunu birbirine zincirleyen kapitalizm, artık ekonomiye değil; tümüyle gündelik yaşama dinamiklerine özgü bir şeye dönüşmüştür. Lefebvre'ın bir gündelik yaşam manifestosu sunan bu düşünceleri bütünüyle tek bir şeye işaret eder: Bugün, kapitalizmin yıkıcı etkilerini ortadan tamamen kaldırmaksa arzulanan, başka bir deyişle, bir devrim söylemi ise tüm ülküleri, düşleri ya da kent ütopyalarını süsleyen, o halde, en köktenci dönüşüm için, ne ekonomi ne de politikaya bakılmalıdır. Bakışların kilitlenmesi gereken tek bir yer vardır: Gündelik yaşam ve modern kent insanı. Bu bağlamda, Lefebvre’ın eleştirel köktenciliği, gündelik yaşamı, kapitalizmin ürettiği mekân ve zaman algısında çözümlemesindedir. Çünkü ona göre, insan varoluşu, şehir ve yaşamın akışının bir arada oluşması, zaman ve mekân duygusuyla ilintilidir. Bu çalışma, Lefebvre’ın dondurulmuş zaman ve onun en belirgin açılımı olan kapitalist mekân arasına sıkışmış şehrin eleştirel felsefesini yapma ülküsünü, gündelik yaşama sanatı ışığında tartışmayı hedeflemektedir.

City is not a concrete and limited production area but a living, variable, complex, consisting of facilities like an ouevre. For to see it in this formation, we need to convert our outlook on everyday life in that place we’d have. City’s heart assigns in everyday life. For this reason, in modern times for modern urban there can be only one ideal mentioned: The art of everyday life.  The reason is that the modern urban is no longer identify with neither his/her work force, labor or toolmaking nor rational animal. After all of them there is one thing left: the city, clinging to the huge flow of everyday human existence. With the rapid development of capitalism human existence have lost his/her historical meanings. This loss is accompanied that the effort of inquirey about meaning of the everyday life. Literally as a city philosopher Henri Lefebvre situates everyday life as a basic problem and even an origin for his intellectual trajectory. In this way he proposes the meaning of the city and urban life. So that his thinking is the most radical effort we faced in this matter, and an analysis is striking to us. His analysis of daily life, approaching a revolutionary criticism and it is concentrated that the critical nature of modern everyday life. Because according to him, capitalism that chained together human existence, life, and the phenomenon of urban is no longer special to the economy now. But it is turned into something completely unique to the dynamics of everyday life. Lefebvre offers a manifesto for everyday life and refers to the one thing all these thoughts: Today, If most desirable is completely eliminate the destructive effects of capitalism, in other words, if a revolution in the discourse of all the ideals, dreams, utopias that adorning the city, then, for the most radical transformation, neither the politics nor the economy should be consulted. There is only one place to lock glances: Everyday life and modern urban. In this context, the critical radicalism of Lefebvre is analysing everyday life in the perception of space and time that produced by capitalism. Because for him, concurrence of the human existence, the city and the flow of life is related to a sense of time and space. This paper aims to discuss Lefebvre’s ideal that making the  critical philosophy of the city that pinched between frozen time and its most obvious expension of capitalist space in light of the art of everyday living.