İnsan hayatında sürekli var olan bir olgu göç, savaşa girmiş devletlerin uyguladığı kendini koruma yöntemlerinden biridir. Böylece devletler toprak bütünlüklerini muhafaza etmeye çalışırlar. Bu çalışma da Birinci Dünya Savaşı sırasında bir emniyet tedbiri olarak Osmanlı Devleti sahillerinde ikamet eden İtilaf Devletleri vatandaşları, azınlıklar ve Müslümanların güvenli mekanlara göç ettirilmesi işlenecektir. Bir diğer deyişle sürgün kararı alınmasının sebepleri ve bu kararı alan Osmanlı Devleti’nin kurumları açıklanacaktır. Birinci Dünya Savaşı boyunca oldukça yoğun olarak yapılan bir uygulamanın seçilen örnekler üzerinden izah edilecektir. Böylece karmaşık bir süreç anlaşılmaya çalışılacaktır. Bu çalışmanın kaynaklarının büyük kısmı Osmanlı Devleti belgelerinden oluşmaktadır. Böylece çalışma, birinci elden kaynaklara dayandırılmıştır.

Migration, a phenomenon that has always existed in human life, is one of the methods of self-protection used by states at war. Thus, states try to preserve their territorial integrity. In this study, as a safety precaution during the First World War, the migration of the citizens of the Entente States, minorities and Muslims residing on the coasts of the Ottoman Empire to safe places will be discussed. In this context, the reasons for the decision to migrate and the institutions of the Ottoman State that took this decision will be explained. The migration practice, which was carried out intensively during the First World War, will be explained through selected examples. Thus, a complex process will be tried to be understood. Most of the sources of this study consist of Ottoman State documents. Thus, the study is based on first-hand sources.