Kültür-sanat ekonomisinin bağımsız bir disiplin olarak ortaya çıkmasını sağlayantemel tez, devletin sanatı desteklemesi gerektiği önermesidir. Gösteri sanatı formlarınıniktisadi araçlarla incelenmesi sonucunda ortaya konan maliyet hastalığı argümanı, devletsanatları desteklemezse sanatların yok olacağı öngörüsünü içerir. Söz konusu analizlerdenönce devlet-sanat ilişkisi farklı disiplinlerin gözlem alanında iken, bu değişkenlerin yanınaekonomi teriminin eklenmesi tartışmaları bilimsel zemine çekmiş ve engin incelemeleriberaberinde getirmiştir. Devletin finansal ve kurumsal anlamda sanatı desteklemesi politikayapıcıların nezdinde erdemli mallar varsayımı ile gerçekleşirken, literatürdekitemellendirmeler büyük ölçüde piyasa başarısızlıkları ekseninde olmuş ve maliyet hastalığıargümanı çürütülmüştür. Devletin sanatı destekleme formu ve miktarına yönelik tercihlerkültür politikasının önemli payını oluştururken, söz konusu politikaların edinilmiş başarısıancak talep analizleri ile tartılabilir. Türkiye’nin kültür politikasına hem teorik biryaklaşımda bulunmayı hem de ulaşılmış başarısını araştırmayı amaçlayan buçalışmada, kültür-sanat ekonomisindeki mikroekonomik talep analizlerinden yola çıkarak,talep profilinin kültür politikasındaki önemi vurgulanmakta ve devletin kültür-sanata olandesteği kadar biçiminin öneminin de altı çizilmektedir. Talep analizlerinin gelişmesidoğrultusunda, talebin profiline yönelik farklı kültür politikaları gerekecek, kültür-sanatayönelik çoğunlukla yetersiz veri ve analiz ile tespit edilen destek, üretim vesübvansiyonların içerik ve miktarı farklılaşarak optimal düzeye yakınsanacaktır. Piyasabaşarısızlıklar da kültür politikasının temellendiği teorik faz olarak analize eklenmiş, pozitifdışsallıklar özelinde devletin sanatı desteklemesinin sebepleri tartışılmıştır.