Sünnet Perspektifinden “Seküler Dindarlık” Üzerine Bazı Düşünceler

Görünen dindarlık, gerçek dindarlık ikilemi modern çağın bir sorunudur. Dindarlık ile ilgili içsel çelişkiler yaşayanlar, içinde bulundukları durumu açıklayacak meşruiyet kodları aramaktadır. Çelişkilerden uzak, özgün dindarlık arayışı insanın doğasında bulunmaktadır. Din kuralları ile günlük pratiklerin birbirini tutmaması seküler dindarlığı doğurmuştur. Dini kurallara hiç uymadan da dindar olunabileceği yönelimi sahici midir? Dinin teorik yanı üzerinde tartışmak özgün dindarlık üretiyor mu? Bu makalenin amacı seküler dindarlığı, bu soruların cevaplarını da düşünerek yeniden ele almak ve sorgulamaktır. İdeal dindarlık, Hz. Peygamber’in sünneti ile pratiğe dönüşmüştür. Seküler dindarlığın da bu pratik esas alınarak sorgulanması ve tahlil edilmesi gerekmektedir. Hz. Peygamber’in sünnetine dayanan dindarlık, kişinin iç bütünlük ve tutarlılık içinde olmasını gerektirmektedir. Sünnet kişiyi, aile akraba ve komşularından koparmadan hukuk ve ahlaka uygun zevkli bir hayat vaat etmektedir. Dinin normatif yanı dikkate alınmadan sunulan değerler eğitimi tutarlı ve özgün dindarlık üretmemektedir. Dindarlık bir zevk haline dönüşmez ise modern dünyanın sunduğu zevkler karşısında tutunamaz. 

Thoughts on the “secular piety” from the Sunna Perspective

Apparent and real piety dilemma is a problem in the modern age. Those who have internal contradictions about religiosity are looking for legitimacy codes that explain the situation they are in. Far from contradictions, the search for original piety is found in the nature of man. The fact that religious rules and daily practices are not intertwined has led to secular religiosity. The tendency to be religious without obeying the rules is real. Does discussing the theoretical side of religion produce original piety? The purpose of this article is to reconsider and question the secular piety considering the answers to these questions. Ideal piety became a practice with the Sunnah of the Prophet. The values education offered without considering the normative aspect of religion are consistent and do not produce original religiousness. If religiosity does not become a pleasure, it cannot hold up against the pleasures of the modern world.

___

  • Altıntaş, R. (2005). Din ve Sekülerleşme. İstanbul: Pınar Yayınları.Altunsu Sönmez, Özlem (2016). Dindarlığın Ölçülebilirliği Üzerine Geliştirilen Dindarlık Ölçekleri. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2016, sayı: 36, s. 557-578Aynî, Bedreddîn (1999/ 1420). Şerhu Süneni Ebî Dâvûd. I- VI. Riyâd: Mektebetu’r- ruşd. Aynî, Bedreddîn (2006/ 1427). Umdetu’l- kârî. I- XXV. Beyrut: Dâru’l- kutubi’l- ilmiyye. Azimâbâdî, Muhammed Şemsu’l hak(1415). Avnu’l- ma’bûd şerhu Süneni Ebî Dâvûd. I- XIV. Beyrut: Dâru’l- kutubi’l- ilmiyye. Beyhakî, Ahmed b. Huseyin (1990/ 1410). Şuabu’l- îmân. I- VII. Beyrut: Dâru’l- kutubi’l- ılmiyye. Baştürk, Ayhan & Özdemir, Murat( 2017). 5. Sınıf Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Ders Kitabı. Ankara: İlke Yayınlarıel- Buhârî, Muhammed b. İsmail (1407/1987). el- Câmiu’s- sahih (thk. Mustafa Dîb el- Buğâ),(I- VI). Beyrut.Çoştu, Yakup(2009). Dine Normatif ve Popüler Yaklaşım Bir Dini Yönelim Ölçeği Denemesi. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2009/1, c. 8, sayı: 15, ss. 119-139.Davie, Grace (2014). “Avrupa Bir İstisna mı?”. Kutsalın Dönüşü içinde (ed.) Ali Köse. İstanbul: Timaş YayınlarıEbû Dâvud (t.y.) es- Sunen (I- IV). (thk. Şuayb Arnavud). Beyrut: Dâru’l- kitâbi’l- arabiyy.Günay, Ünver (1998). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan YayınlarıHâkim, Nîsâburî (2002/1422). el- Mustedrek. I- V. Beyrut: Dâru’l- kutubi’l- ilmiyye.İbn Hacer, Askalânî (1379). Fethu’l- bârî. I- XIII. Beyrut: Dâru’l- ma’rife. İbn Mâce, Ebû Abdillah (t.y.) es- Sünen. (thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî)(I- II), Beyrut. Köroğlu, Cemile Zehra (2012). Türkiye’de Dini Hayatın İncelenmesi: Bütüncül Bir Yaklaşım. Gümüşhane Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, cilt: I, sayı: 2, s. 82-102es- Sindî, Nureddin b. Abdi’l- hâdî(1986/ 1406). Hâşiyetü’s- Sindî ale’n- nesâî. I- VIII. Haleb: Mektebetu’l- matbûâti’- islâmiyye. Subaşı, Necdet (2001). Gündelik Hayat ve Dinsellik. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı: 2, s. 239-267Subaşı, Necdet (2002). Türk(iye) Dindarlığı: Yeni Tipolojiler. İslâmiyât, , cilt: V, sayı: 4 [Türk(iye) Dindarlığı özel sayısı], s. 17-40Stark, Rodney (2014). “Toprağın Bol Olsun Sekülerleşme”. Kutsalın Dönüşü içinde (ed.) Ali Köse. İstanbul: Timaş YayınlarıKırış, Şemsettin (2017). Yeni Sünnet Tanımları Bağlamında Sünnet-Dindarlık İlişkisi Üzerine Bazı Mülâhazalar. Hadis Tetkikleri Dergisi, XV/2, s. 7- 41.Köse, Ali (2015). XXI. Yüzyıl Türkiye’sinde Gelenekle Modernite Arasında Din Algıları ve Dindarlık Formları: Sosyolojik Bir Bakış. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi. cilt: 49. s. 5-27el- Kurtubî, Ebu Abdullah. (2003/1423). el- Câmiu li ahkâmi’l- kur’ân, I- XX. Riyâd: Dâru âlemi’l- kutub. Müslim b. Haccâc (t.y.) el- Câmiu’s- sahîh. (thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî). (I- V). Beyrut. en- Nesâî, Ebû Abdirrahmân (1999/1420). Sünenü’n- Nesâî bi şerhi’s- Suyûtî ve hâşiyeti’s- Sindî, (I- VIII). Beyrut. en- Nevevî, Ebu Zekeriya Yahya b. Şeref. Şerhu Muslim. I- XVIII. Beyrut: Dâru ihyâi turâsi’l- arabiyy.Onay, Ahmet(2001). Dindarlık Ölçme Çalışmaları: Dindarlık Ölçümünde Üç Farklı Yaklaşım ve Ölçmenin Esasları. İslâmî Araştırmalar, cilt: XIV, sayı: 3-4, s. 439-449Özbolat, Abdullah (2017). Postmodern Dünyada Din: Yaygınlaşan Dinsellik, Yüzeyselleşen Dindarlık. İslami Araştırmalar Dergisi, Journal of Islamic Research 2017;28(3):265-78.Özdemir, Safiye( 2017). 6. Sınıf Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Ders Kitabı. Ankara: Dörtel Yayınlarıes- Sübkî, Mahmud Muhammed Hattâb (1934/ 1354). Menhelu’l- azbi’l- mevrûd, şerhu Süneni’l- imâm ebî dâvûd. I- X, Kâhire: Matbaatu’l- istikâme.Taş, Kemaleddin (2009). Türkiye’de Dindarlık Algıları. IV. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri 12-16 Ekim 2009 Ankara, cilt: I, s. 293-311et- Tîbî (1997/ 1417). el- Kâşif an hakâikı’s- Sunen. I- XIII. Mekke: Mektebetu Nezzâr Mustafa el- bâz. et- Tirmizî( t.y.). el- Camiu’s- sahih. (thk. Ahmed Muhammed Şakir), (I- V). Beyrut. Tuzcu, Murat, http://www.milliyet.com.tr/bir-kadeh-alkol-kalbe-dost/prof-dr-e-murat-tuzcu/yasam/magazinyazardetay/02.08.2010/1271137/default.htm(erişim: 31.07.2017)Tzu, Lao(2015). Tao Te Ching. (çev: Tahsin Ünal). İstanbul: Notos Yay.