Mekkî b. Ebî Tâlib (ö. 437/1045) tarafından kaleme alınan el-İbâne ‘an me‘âni’l-kırâât, kırâat tarihinin ilk beş asrında “yedi harf” ve “kırâat ihtilafları” hususundaki tek müstakil eser olması ve kendisinden sonra yapılan çalışmaları etkilemesi bakımından önem arz etmektedir. Eserinin mukaddimesinde müellif, kırâatlerin anlam ve keyfiyetlerini açıkladığını; bu konudaki inanılması gereken hususları dile getirdiğini; kırâatlere ilişkin faydalı bilgiler verdiğini; bazı kapalı konuları izah ettiğini; kendisinin bir araya getirdiği ve açıkladığı meseleleri ihtiva eden bir kitabın benzerinin kendisinden önce telif edilmediğini söyler. 

This paper is evalation of the book: Mekkî b. Ebî Tâlib (ö. 437/1045), “El-İbâne ‘an Me‘Âni’l-Kırâât”, (ed. Muhyiddîn Ramazan, Şam: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1979)