ele almaktadır. İlk olarak dinî tecrübenin yani kutsalın ne olduğunu, bunların çeşitli araştırmacılarca nasıl ifade edildiğini açıklamaktadır. Bu bağlamda ele aldığı isimler Rudolf Otto, Joachim Wach ve Mircea Eliade’dır. Bu isimler, ya- zarın da belirttiği gibi dinî tecrübenin otonomluğunu savunan, başka bir deyiş- le dini içeriden anlamaya çalışan araştırmacılardır. Yazar bu araştırmacıların görüşlerine detaylı olarak yer verdikten sonra onlara karşı çıkanları ve karşı çıkma nedenlerini ele almaktadır. Bu noktada öne çıkardığı isim ise Segal ve onun indirgemecilik yanlısı tutumudur. Burada Segal’in savunduğu indirge- meciliğin hangi esaslara dayandığı ve fenomenologlarla sosyal bilimciler ara- sında ne gibi karşıtlıklar olduğu üzerinde durulmaktadır. Segal’e göre farklılı- ğın, bu iki disiplinin araştırmacılarının aynı dört soruya karşıt cevap vermele- rinden kaynaklandığı, bu soruların ise köken, işlev, anlam ve hakikatle ilgili