ŞAHSİ BİR ARŞİV KAYNAĞI OLARAK BALIKESİRLİ RÂSİH’İN MECMUASI: İÇERİK ANALİZİ VE DERKENAR NOTLARI

İslami yazma geleneğinde türlü zaviyelerden önemli bir konumda bulunan mecmuaların araştırmacılara biyografik ve otobiyografik veriler de sağladığı yapılan birkaç araştırma ile ortaya konulmuştur. Bu anlamda mecmualar bazen klasik biyografik kaynakların boş bıraktığı yerleri tamamlerken kimi zaman sınırlı bir malzemeyle olsa bile tek biyografik kaynak değeri haline gelebilmektedir. Öte taraftan mürettibi ya da sahibi belli olan kimi şahsi mecmualar yer yer ben anlatınlarına dönüşerek mecmua sahibinin biyografisi için önemli bir kaynak olur. Bu makalede; yakın zamana kadar sadece bir gazeli ile edebiyat tarihinde ismi zikredilmeye değer bulunan Balıkesirli Râsih’in mecmuası bu bağlamda değerlendirilmeye çalışılacaktır. Klasik biyografik kaynaklarda hakkında yeterince bilgi bulunmayan Râsih’in mecmuası, Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi 3473 numarada kayıtlı olup çoğunluğu kendisine ait olan birçok metin ile bu metinlerin bir kısmına düşürülen notları ihtiva etmektedir. ihtiva ettiği bu metin ve notlar, başta eserlerinin tespiti ve metinleri olmak üzere Râsih’in biyografisini oluşturmada önemli veriler sunmaktadır. Çalışmada şahsi bir arşiv kaynağı olarak değerlendirilen bu mecmuanın içeriği dökümlenip ortaya çıkan malzeme Râsih’in biy(oto)grafisi bağlamında notlandırılıp değerlendirilmiştir.

___

  • ERİŞ, Uğur, (1966), “Osman-oğlu Nasuh Paşa”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü, İstanbul, (mezuniyet tezi). TURAN, Fikret (2002), “An Eighteenth Century Ottoman Account of Aydın Dialect: Aydın Lügati and Its Linguisitic Characterists”, Scholarly Depth and Accuracy: A Festschriftto Lars Johanson, Ankara: Grafiker Yayıncılık. YÖNTEM, Ali Canip (1943), "Meşhur Bir Gazelin Sahibi: İki Râsih", Çınaraltı, S. 2.