Hatice SARI YILDIRIM, Derya DEMİR, Sibel YÖNTEM ÇEVİK, Murat BEKTAŞ

Çocuk Hastalar İçin Düşme Riski Tanılama Ölçeği'nin Geliştirilmesi

Amaç: T.C. Sağlık Bakanlığınca Haziran 2011de yayınlanan Hastane Hizmet Kalite Standartları nda, yatan hastaların düşme risklerinin hastane tarafından belirlenen bir ölçekle değerlendirilmesi gerektiği belirtilmektedir. Ancak, ülkemizde çocuklarda düşme riskini tanımlayan geçerli ve güvenilir bir ölçek bulunmamaktadır. Bu çalışma, bir çocuk hastanesinde yatan çocuk hastalarda düşme riskini tanımlamaya yönelik geliştirilen ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğini belirlemek üzere metodolojik olarak gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Uzman görüşleri ve pilot uygulama sonrasında geliştirilen 11 maddeli ölçek, bir devlet hastanesinde, 15 Temmuz-16 Ağustos 2011 arasında yatan 0-18 yaş grubundaki 1014 hastaya uygulandı. Ölçek maddelerinin seçimi madde-toplam puan korelasyonu analiziyle belirlendi. Ölçeğin duyarlılık ve özgüllük durumunu değerlendirmede ROC analizi kullanıldı. Bulgular: Madde korelasyon katsayıları 0.175-0.610 arasında ve istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bulundu. Ölçeğin ROC analiziyle belirlenen kesim noktası 16.5 puan olup duyarlılığı 0.833, özgüllüğü 0.496 olarak hesaplandı. Ölçek eğri altı alanı 0.610-0.818 arasında ve kabul edilebilir düzeyde ayrıma sahipti. Hastalar kliniklerde yattıkları süre boyunca izlendi. Yatışları sırasında 54 hastada düşme olayı gerçekleşti (%5.3). Ölçek, düşen çocukların %83.3ünü yüksek riskli olarak tanımladı. Düşen ve düşmeyen çocukların düşme riski puan ortalamaları arasında anlamlı fark vardı. Sonuç: Bu çalışmada, çocuk hastalar için geliştirilmiş Behçet Uz Çocuk Hastanesi (BUÇH) Düşme Riski Tanılama Ölçeğinin geçerli ve güvenilir araç olduğu belirlendi.

Development of Diagnostic Falling Risk Scale for Child Patients

Objective: According to the Hospital Service Quality Standards published by Turkish Ministry of Health in June 2011, hospital executives were required to assess the falling risk of patients during hospitalization by developing their own scales. However, no valid scale for the falling risk of hospitalized children is available in our country. This study has been designed methodologically in order to test the validity and reliability of a scale used for accurately determining the falling risk of children hospitalized at a children s hospital. Methods: The scale, which was designed after receiving specialist opinion and conducting a pilot study, was put into practice on 1014 patients whose ages ranged from 0 to 18 years and who were hospitalized at various departments between 15 July 2011 and 16 August 2011. The selection of the items was determined by item-total correlation analysis. ROC analysis was used to assess the status of the scale sensitivity and specifi city. Results: The item coeffi cient values were between 0.175 and 0.610 and were found to be statistically signifi cant. The cut-off value obtained by ROC analysis was 16.5 points and the calculated sensitivity and specifi city were 0.833 and 0.496 respectively. The AUC (Area under curve) of our scale was calculated between 0.690 and 0.818. Patients were followed up during their stay in the clinic. Falling occurred in 54 patients during hospitalization (5.3%). The scale identifi ed 83.3% of the children who fell at high risk. There was no signifi cant difference between the fall risk mean scores of children falling and not falling. Conclusion: In this study, the BUÇH Diagnostic Scale for Falling Risk of Children was determined to be a valid and reliable scale.

PDF

___

1 . Türk Tabipler Birliği. Füsun Sayek TBB raporları. Hasta güvenliği: Türkiye ve dünya. Birinci baskı. Ankara: Türk Tabipler Birliği Yayınları; Ekim 2011. http://www.ttb.org.tr/kutuphane/fsayek10_hastaguvenlik. pdf (Erişim tarihi:17.11.2013).
2 . Cooper C, Nolt J. Development of an evidence-based pediatric fall prevention program. Journal of Nursing Care and Quality 2007; 22(2):107-112.
3 . Berke D, Aslan FE. Cerrahi hastalarını bekleyen bir risk: Düşmeler, nedenleri ve önlemler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2010; 13(4):72-77.
4 . Oliver D, Daly F, Martin FC, Mc Murdo MET. Risk factors and risk assessment tools for falls in hospital in-patients: A systemic review. Age and Aging 2004; 33(2):122-130.
5 . Akyol AD. Falls in the elderly: What can be done?. International Nursing Review 2007; 54(2):191-196.
6 . Healey F. A guide on how to prevent falls and injury in hospital. Nursing Older People 2010; 22(9):16-22.
7 . Hunderfund ANL, Sweeney CM, Mandrekar JN, Johnson LM, Britton JW. Effect of multidisciplanary fall risk assessment on falls among neurology inpatients. Mayo Clinic Proceeding 2011; 86(1):19-24.
8 . Lovallo C, Rolandi S, Rossetti AM, Lusignani M. Accidental falls in hospital inpatients: Evaluation of sensitivity and specifi city of two risk assessment tools. Journal of Advanced Nursing 2010; 66(3): 690-696.
9 . Ang NKE, Mordiffi SZ, Wong HB, Devi K, Evans D. Evaluation of three fall-risk assessment tools in an acute care setting. Journal of Advanced Nursing 2007; 60(4):427-435.
10 . Diccini S, Pinho RG, Silva FO. Assessment of risk and incidence of falls in neurosurgical inpatients. RevLatino-am Enfermagem 2008; 16(4):752-757.
11 . Çelik İ. Çocukluk çağı yaralanmalarında davranışsal belirleyiciler neyi gösteriyor? Klinik Çocuk Forumu 2004: 4(2):6-11.
12 . Perrell K, Nelson A, Goldman R, Luther S, Lewis N, Rubenstein L. Fall risk assessment measures: an analytic review. Journal of Gerontology: Medical Sciences 2001; 56(12):761-766.
13 . Razmus I, Wilson D, Smith R, Newman E. Falls in hospitalized children. Pediatric Nursing 2006; 32(6):568572.
14 . Levene S, Bonfi eld G. Accidents in hospital wards. Archives of Disease in Childhood 1991; 66(9):1047-1049.
15 . McWilliams JR. An evidence-based pediatric fall risk assessment tool for home health practice. Home Healthcare Nurse 2011;29(2):98-105.
16 . Ryan-Wenger NA, Kimchi-Woods J, Erbaugh M, LaFollette L, Lathrop J. Challenges and conundrums in the validation of pediatric fall risk assessment tools. Pediatric Nursing 2012; 38(3):159167.
17 . Harvey K, Kramlich D, Champman J, Parker J, Blades E. Exploring and evaluating fi ve paediatric falls assessment instruments and injury risk indicators: An ambispective study in a tertiary care setting. Journal of Nursing Management 2010; 8:531-541.
18 . Graf E. Magnet childrens hospitals: leading knowledge development and quality standards for inpatient pediatric fall prevention programs. Journal of pediatric nursing 2011; 26(2):122127.
19 . Razmus I and Davis D. The Epidemiology of falls in hospitalized children. Pediatric Nursing 2012; 38(1):32-35.
20 . Hill-Rodriguez D, Messmer PR, Williams PD, Zeller R, Williams A, Wood M, Henry M. The Humpty Dumpty Falls Scale: a case-control study. Journal for specialists in pediatric nursing 2009; 14(1):22-32.
21 . Çinal A, Demir M. Hastane Hizmet Kalite Standartları Kitabı. Sağlık Bakanlığı Yayınları, Pozitif Matbaa, Ankara
22 . Sağlık Bakanlığı. Harizmi düşme riski tanılama ölçeği. http://www. kalite.saglik.gov.tr/index.php?lang=tr&page=319 (Erişim tarihi: 17.11.2013)
23 . Gözüm S, Aksayan S. Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2003; 5(1):3-14.
24 . Dirican A. Tanı testi performanslarının değerlendirilmesi ve kıyaslanması. Cerrahpaşa Tıp Dergisi 2001; 32(2):25-30.
25 . Erkuş A. Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları; 2002. s.1-30.
26 . Tavşancıl E. Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Atlas Yayınevi; 2002. s.16-61.
27 . Ergin DY. Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Bilimleri Dergisi 1995; 7:125-148.