ASYA ÜLKELERİ NEDEN DEMOKRATİKLEŞEMİYOR: BATI ÜLKELERİYLE BİR KARŞILAŞTIRMA

Asya'nın sınıflı toplumlarının çoğu hala totaliter devletler tarafından yönetilmektedir ve totalitarizm zorunlu olarak bir iç ya da dış düşman üreterek yaşayabilir. Bu, devlet otoritesini meşrulaştırmak ve otoriterliğini korumak için gereklidir. Siyaset biliminde çok iyi bilindiği gibi, bu devletler hâkim oldukları insanları bölerek ve ayrıştırarak yönetirler. Bu ayrıştırma politikaları ve düşman üretme hükümetlerin sürdürülebilirliği açısından son derece işlevseldir. Ekonomi politik açıdan bu ayrıştırma, özellikle nefret söylemine maruz kalan azınlığın ucuz işgücü olarak marjinalleştirir. Bir kısım işsiz, işgücünün değerini azaltır ve işgücü deposu olarak yedeklenerek elde tutulur. Bu durum Asya ülkelerinin demokratikleşmesini engelleyen faktörlerden biridir ve nefret söylemini canlı tutmayla da ilişkilidir. Nefret söylemini engelleyen yasalar olsa bile işlevsel değillerdir. Bu yasalar çoğu zaman kâğıt üzerinde kalır ve hayata etkisi olmamaktadır. Dolayısıyla demokratik yapılar kurulamamaktadır. Nefret söyleminin başta iletişim araçları olmak üzere, pek çok araç tarafından yaygınlaştırılması ile demokrasi arasında uzlaşmaz çelişkiler vardır. Meselenin özü, devletin mi insan için var olduğu yoksa insanın mı devlet için var olduğudur. Devlet altı bin yıllık bir olgudur ve son iki yüz elli yıldır halkın yönetime dahil olduğu devletlerden söz edilebilir. Ondan önce devlet bir ailenin, bir grubun ya da tek bir kişinin tekelindedir. Bu tekel ilk olarak Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde kırılmıştır ve halklar oy kullanabilmiştir. Kadınların oy hakkı çok daha sonra gelmiştir. Ancak bugün Asya'daki pek çok ülke hala yasal olarak bir erkek ya da bir grup erkek tarafından yönetilmektedir. Asya dünyanın en kalabalık kıtasıdır. Bu anlamda dünyanın yarısı hala diktatörlüklerle yönetilmektedir. Daha da ilginci birçok Asya ülkesinde halk bu oligarşiye özenmekte ve demokrasiden uzak durmaktadır. Bu çalışmada bunun nedenleri tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Demokrasi, Diktatörlük, Devlet, kapitalizm, emperyalizm

PDF

___

Amborn, H. (2019). Law as Refuge of Anarchy: Societies without Hegemony or State (Vol. 15). MIT Press.
Amin, S. (1993). Kaos İmparatorluğu, (Çev. Işık Soner). İstanbul: Kaynak Yayınları.
Amin, S. (2020). Modernite, Demokrasi ve Din: Kültüralizmlerin Eleştirisi. Ankara: Yordam Kitap.
Arrighi, G. (2000). Uzun Yirminci Yüzyıl, (Çev. Recep Boztemur). Ankara: İmge Kitabevi.
Baran, T. (2018). “Türkiye’de Savunma Sanayi Sektörünün İncelenmesi ve Savunma Harcamalarının Ekonomi Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi”, Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4 (2), 58-81.
Başkaya, F. (2021). Eko-Sosyalist Paradigma: Komünist Topluma Giden Yol. Ankara: Yordam Kitap.
Biermann, W; Klönne, A. (2007). Kapitalizmin Suç Tarihi, (Çev. Bülent Özçelik). Ankara: PhoenixYayınevi.
Bonefeld, W; Holloway, J. (2007). Küreselleşme Çağında Para ve Sınıf Mücadelesi, (Çev. Münevver Çelik). İstanbul, Otonom Yayıncılık.
Burrows, G. (2003). Silah Ticareti Klavuzu, (Çev. Hayrullah Doğan). İstanbul: Metis Yayıncılık.
Conner Clifford, D. (2005). A people’s history of science: Miners, midwives, and ‘low mechanics’.
Conner, C. D. (2005). A People's History of Science. New York: Nation Books.
Daniel, C. J. (2019). China’s One Belt, One Road Initiative and Its International Arms Sales. Military review.
Democracy Index 2022 - Economist Intelligence Unit. EIU.com.
Divitçioğlu, S. (1981). Asya Üretim Tarzı ve Osmanlı Toplumu. Kırklareli: Sermet Matbaası.
Gasset, O. Y. (1992). Kitlelerin İsyanı, (Çev. Nejat Muallimoğulları). İstanbul: Bedir.
Gasset, O. Y. (1992). Tarihsel Bunalım ve İnsan, (Çev. Neyire Gül Işık). İstanbul, Metis.
Han, B. C. (2022). Psikopolitika, (Çev. Haluk Barışcan). İstanbul: Metis Yayınları.
Harvey, D. (2020). The anti-capitalist chronicles (p. 50). London: Pluto Press.
Hobsbawm, E. (1998). Sanayi ve İmparatorluk, (Çev. Abdullah Ersoy). Ankara: Dost Kitabevi.
İnsel, A. (1990). Türkiye Toplumunun Bunalımı. Ankara: Birikim Yayınları.
Kenner, D., ve Al-Ahmad, K. (2021). The US-Saudi Economic Relationship: More than Arms and Oil. King Faisal Center for Research and Islamic Studies.
Levent, A. (2019). David Harvey, Marx, Sermaye ve İktisadi Aklın Cinneti, İstanbul: Sel Yayıncılık, 2017, 239 s. İnsan ve Toplum, 9(2), 165-169.
Lenin, V. İ. (1994). Demokratik Devrimde Sosyal-Demokrasinin İki Taktiği, (Çev. Saliha Nazlı Kaya). İstanbul: İnter Yayınları.
Lewis, H. S. (2022). African Political Systems and Political Anthropology. African Political Systems Revisited: Changing Perspectives on Statehood and Power, 26, 15.
Luraghi, R. (2000). Sömürgecilik Tarihi, (Çev. Halim İnal). İstanbul: Kitap Deyince Yayınları.
MacDonald, D. (2011). Masscult and Midcult. New York: NYRB Classics.
Mandel, E. (1986). Kapitalist Gelişmenin Uzun Dalgaları, (Çev. Doğan Işık). İstanbul: Yazın Yayıncılık.
Marx, K. (2021). Kapital, (II. Cilt), (Çev: Mehmet Selik). İstanbul: Yordam Kitap.
Marx, K; Engels, F. (1853). The First Indian World Independence: 1857-1859. Moscow: Foreign Language Publishing House.
Nag, S. (2022). Book review: Jangkhomang Guite, Against State, Against History: Freedom, Resistance, and Statelessness in Upland Northeast India.
Rousseau, J. J. (2001). Toplum Sözleşmesi, (Çev. Vedat Günyol). İstanbul: Adam Yayınları.
Saçlı, A. (2019). “Türkiye’de Kentsel Yoksulluk Olgusu Üzerine Bir Değerlendirme”. Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi, 2 (2), 1-21.
Sarıca, M. (1983). Siyasal Tarih. Ankara: Ar Basım Yayın.
Sefa, U. L. U. (2021). “İnsan Hakları Bakış Açısı ile Türkiye’de Yoksulluk İstatistikleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 10 (28), 537-555.
Segovia, C. (2019). “Re-theorising the Social and its Models after Lévi-Strauss's and Pierre Clastres's Study of Stateless Social Assemblages”. Anarchist Studies, 27 (2), 41-60.
Skalník, P. (2022). “A New Approach to the Political Anthropology of Africa”. African Political Systems Revisited: Changing Perspectives on Statehood and Power, 26, 102.
Stergiou, A., ve Kollias, C. (2022). “The Political Economy of Turkish Foreign Policy”. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 24 (1), 42-59.
Touraine, A. (2002). Demokrasi Nedir?, (Çev. Olcay Kunal). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Toussaint, E. (1999). Ya Paranı Ya Canını, (Çev. Maral Berberyan). İstanbul: Yazın Yayıncılık.
Yıldırım, A. (2019). “Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele”. İktisadi ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 1 (1), 15-33.