Çaylarbaşı (Şanlıurfa)'nın çayır vejetasyonu üzerine floristik bir araştırma
Türkiye meraları ve çayırlarında şiddetli ve düzensiz otlatma sebebiyle bitkiörtüsü ikincil ve üçüncül türlerden meydana gelmektedir. Özellikle kurak ve yarıkurak iklimin egemen olduğu İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerindekimeralarda bitki örtüsü % 70 oranında azalmış ve bu bölge lerdeki şiddetli to prakerozyonu var olan alanları daha da verimsizleştirmektedir. Yaklaşık 724.529 ha.alana sahip olan Şanlıurfanın ortalama 234.357 ha. alanı doğal çayır - mera olarakkullanılmaktadır. Şanlıurfadaki çayır - mera arazilerinin hemen hepsi az veya çokbir problem arz etmektedir . İlde yağış oranının düşük olması, sıcak ve kurakiklimin hakim olması sebebi ile kayda değer çayır alanları mevcut değildir. Çayırve meraların bölgedeki yayılım amacı hayvanların kaba yem ihtiyaçlarınıkarşılamaktır. 2008- 2010 yılları arasında yapılan arazi çalışmaları neticesindeŞanlıurfanın Siverek ilçesine bağlı Çaylarbaşı mevkisinde bulunan çayırlık alanile çevresinin floristik kompozisyonu tespit edilmiştir. Bu çalışma neticesindealandan toplanan bu bitki örneklerinin teşhis edilmesiyle 37 famil ya ve 119 cinseait 169 takson tespit edilmiştir. Çalışma alanında tespit edilen 35 takson (%20,7)İran- Turan, 13 takson (%7,7) Akdeniz, 8 takson (%4.7) Avrupa- Sibirya elementi olup, 113 taksonun (%66,9) hangi fitocoğrafik bölgeye ait olduğubilinmemektedi r. Alanda endemik takson sayısı 1 olup, endemizm oranı %0,6dır.
A floristic research on grassland vegetatıon of caylarbasi (Sanliurfa)
Pasture and grassland vegetation of Turkey is composed o f secondary and tertiaryspecies as a result of irregular grazing. Pasture vegetation in Central andSoutheastern Anatolia especially decreased by 70% and severe soil erosionoccurring in this area has been gradually making the area infertile. Sanliurfa hasan approximately 724,529 hectares of area and around 234,357 ha of it are used asnative grass and pasture. Almost all meadow pastures in Sanliurfa are ofproblems. Considerable areas of grassland are not available due to low rate ofrainfall and the dominance of hot and dry climate in the province. The purpose ofspreading meadows and pastures in the region is to meet the needs of animalsforage. In this study, carried out between 2008- 2010, floristic composition of themeadow and the surrounding area in Caylarbasi location of Siverek, Sanliurfa wasdetermined. Diagnosis of plant samples collected from the study area identified169 taxa belonging to 37 families and 119 genera. 35 taxa (20.7%) werebelonging to Iran- Turan element, 13 taxa (7.7%) were of Me diterranean elementand 8 taxa (4.7%) were belonging to Euro - Siberian element while 113 taxa(66.9%) were of unknown phytogeographic region. The number of endemic taxain the region is 1 and the rate of endemism is 0.6%.
___
- Akman, Y. ve Daget, P.H. 1971. Quelques Aspects Synoptiques des Climats de la Turquie. Bull. Soc. Lang. Geogr. Tomes, Faces 5(3);269- 300
- Akman, Y. 1999. Climate and Bioclimate (The Methods of Bioclimate and Climate Types of Turkey). 1st Edn., Kariyer Matbaacılık Ltd., Şti, Ankara, pp: 350.
- Anonim, 1995. Şanlıurfa ili Arazi Varlığı, T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. S 220
- Anonim, 1997. GAPın Ekolojiye ve Tarıma E tkileri. Türkiye Çevre Vakfı Yayını, 199 s., Ankara
- Anonim, 2005. Şanlıurfa İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Çalışmaları, Şanlıurfa
- Anonim, 2007. Tarım İstatistikleri Özeti; T.C. Başbakanlık Devl et İstatistik Enstitüsü, Ankara
- Anonim, 2010. Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Bilgi işlem Dairesi Başkanlığı, Ankara.
- Bagnouls, F. ve Gaussen, H. 1953. Saison sèche et índice xèrothermique. Bulletin de la Societe dHistoire Naturelle de Toulouse, 88;193 - 239.
- Brummitt, R.K. ve Powell C.E. (eds). 1992. Authors of Plant Names. Royal Botanic Gardens, Kew. 732pp
- Çelikkol, T. 1993 . Türkiyede Mera ıslahı Çalışmaları, Orman B akanlığı Dergisi, sayı:19 1993, Ankara
- Davis, P.H. 1965- 1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol.; 1 - 9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
- Davis, P.H., Mill, R.R. ve Tan, K. 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supplement). Vol.; 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
- Emberger, L. 1954. Une Classification Biogéographique Des Climats. Recueil. Trav. Lab. Bot Géol. Zool.Fac.Sci Univ. Montpellier, sér Bot. 7,3 43 (1954).
- Erinç, S. 1969. Klimatoloji ve Metodları. İstanbul Üni. Coğ. Ens. Yay. 35, 538 s. , (Genişletilmiş 2. Baskı) Taş Matbaası.
- Erik, S. ve Tarikahya, B. 2004. Türkiye florası üzerine. Kebikeç, 17;139- 163.
- Ertekin, A.S. 1991. Güneydoğu Anadolu Bölgesinin Latyrus L.(Fabaceae) Türleri Üzerine Sistematik, M orfolojik ve Anatomik Araştırmalar. Doktora tezi (basılmamış). Dicle Üniversitesi,121 s., Diyarbakır
- Ertekin, A.S. 2002. Karacadağ Bitki Çeşitliliği. Sürdürülebilir Kırsal ve Kentsel Kalkınma Derneği Yayını, 171 s., Diyarbakır Guner A, Ozhatay N, Ekim T ve Başer KHC. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Suppl. 2), Vol. 11, Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Kaya, Ö.F. ve Ertekin, A.S . 2009. Flora of the Protected Area at the Tektek Dağları (Şanlıurfa). Ot Sistematik Botanik Dergisi, 16(2);79- 96
- Kaynak, G. 1989. Contribution to the F lora of Karacadağ (Urfa and Diyarbakır provinces). DOĞA TU. J. Botany, 13(3); 375 - 397
- Malyer, H. 1979. Urfa Kuzeydoğusunda Karacadağın Bazı Geofitleri Üzerinde Morfolojij ve Ekolojik Araştırmalar. Doktora Tezi basılmamış. Dicle Üniversitesi, 113s., Diyarbakır
- Özbay , O. 2007. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25- 27 Haziran 2007, (Çağrılı Bildiri) Raunkiaer C. 1934. The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford University Press, 632 p, Oxford.
- Yeniköy, O.1993. Meralarımızın Tahrip Olmasının Nedenleri, Islah Çalışmaları; Sor unlar ve Çözüm Önerileri, Orman Bakanlığı Dergisi Sayı:19,1993 ANKARA
- Zohary, M. 1973. Geobotanical F oundations of the Middle East. Vol.1 - 2. p., 739, Gustov Fisher Verlag- Stuttgart
- ISSN: 1300-6819
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Yayıncı: İbrahim TOBİ