Kırsal Alanda Sosyal Destek Projesi (Kasdep) Kapsamında Kurulan Damızlık Sığır Yetiştiriciliği Kooperatiflerinin Genel Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri (Şanlıurfa Örneği)

Şanlıurfa ili sınırları içerisinde bulunan Harran Ovası; bereketli toprağıyla sadece bitkisel üretim için değil, hayvansal üretim için de oldukça avantajlı imkânlara sahip olan bir alandır. Bununla beraber Şanlıurfa ili kırsal alanında yoksulluğun da ciddi olarak hissedildiği bir ildir. 2003 yılında, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı ile Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü arasında imzalanan bir protokol; ile Kırsal Alanda Sosyal Destek Projesi (KASDEP) uygulanmaya konmuştur. Bu proje ile 2005 yılından sonra Şanlıurfa’da ortalama 80 – 90 üyeli, 19 damızlık sığır yetiştiriciliği kooperatifi kurulmuştur. Ancak bu kooperatiflerin tamamı şu an faaliyetlerini sonlandırmış olup, kullanılan devlet kredilerini geri ödeyemeyerek icra takibi durumuna düşmüşlerdir. Bu çalışmada; KASDEP kapsamında Şanlıurfa’da kurulan damızlık sığır yetiştiricisi kooperatifler araştırılmıştır. Araştırma sürecinde kooperatif yöneticileri ve üyeleri ile odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Görüşmeler ile elde edilen veriler, gözlemler ve değerlendirmeler sonucunda; KASDEP kapsamında kurulan damızlık sığır yetiştiriciliği kooperatiflerinin genel durumları, sorunları ve kapanma nedenleri tespit edilmiştir. Bu tespitler ışığında; özellikle Şanlıurfa’da damızlık sığır yetiştiriciliği ve tarım kooperatiflerinin faaliyetlerinin başarılı olması için, yapılması gereken uygulamalar ve izlenmesi gereken politikalar önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Şanlıurfa, Tarımsal Örgütlenme, Kooperatif, Hayvancılık

PDF

___

Akın, L., 2011. Yeni borçlar kanunu düzenlemeleri çerçevesinde asıl işverenin müteselsil sorumluluğunun niteliği. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60 (4): 733 -774.
Anonim,2015.http://www.tarim.gov.tr/Konular/Projeler-Ve-Kredilendirme/Projeler. Erişim tarihi: 18.02.2015
Benek, S., 2006. Şanlıurfa ilinin tarımsal yapısı, sorunları ve çözüm önerileri. Coğrafi Bilimler Dergisi, 4(1):67-91.
Binici, T., Zualuf, C.R., Özel, R., Seviç, R., Işgın, T., 2013. Assessing production efficiency of dairy farms in Şanlıurfa province, Turkey. Journal of Animal and Veterinary Advances, 12(5):621-624.
Karaağaç, A., Bilgiç, A., Çukur, Ü., 2006. Şanlıurfa Tarım Master Planı, 2015. http://www.tarim.gov.tr/SGB/Belgeler/Master/sanliurfa.pdf. Erişim tarihi: 02 Şubat 2015.
Kutlu, H.R., Gül, A., Görgülü, M., 2016. Türkiye Hayvancılığı; Hedef 2023 - Sorunlar, Çözüm Yolları Ve Politika Arayışları. http://www.zootekni.org.tr/upload/File/Hayvanclk%20Rapor-Sonhali.pdf. Erişim tarihi: 12 Mart 2016.
Peşmen, G., Yardımcı, M., 2008. Avrupa Birliği’ne adaylık sürecinde Türkiye hayvancılığının genel durumu. Vet Hekim Der Derg, 79 (3): 51 - 56.
Saçlı,Y., 2005. Türkiye Sığırcılığında Alternatif Gelişme Olasılıkları ve Geleceğe İlişkin Politikaların Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 330s.
Şahsuvaroğlu, T., Ekşi, H., 2008. Odak grup görüşmeleri ve sosyal temsiller kuramı. Eğitim Bilimleri Dergisi, 28 (28): 127 – 139.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2016a. Mevsim etkilerinden arındırılmış temel işgücü göstergeleri. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist. Erişim tarihi: 20.07.2016.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2016b. https://biruni.tuik.gov.tr/hayvancilikapp/hayvancilik.zul. Erişim tarihi: 15.03.2016.
Worldbank,2013.http://ec.europa.eu/agriculture/statistics/agricultural/2011/pdf/tables-maps-graphs_en.pdf. Erişim tarihi: 01.03.2013.