Buhârî ve Müslim’in es-Sahîh’leri, Kur’ân-ı Kerîm’in ardından dine dair pek çok metiniçermektedir. Her ikisinin de, ehemmiyetleri ve konunumları dolayısıyla, geçmişte ve günümüzdegerek ilmî gerekse şüphe maksatlı olarak tenkide maruz kalmaları garipsenmemelidir.Bu makale, bazı çağdaş (araştırmacı)ların Sahîhayn hadislerinde mevcut yer ve bölgelere dairşüphelerin tetkik edilmesine ve yine bunların cevaplandırılmasına dairdir. Bu kimseler, sözkonusu hadisleri genel olarak Nebevî hadislerin Kur’ân-ı Kerîm’e muhâlif olduğu konusundaşüphe ortaya atmak için bir saha olarak kabul etmişlerdir. Bunun da ötesinde, Hz. Peygamber’in(s.a.v.) ismetini ortadan kaldırmayı veya bir ölçüde de olsa, bu hadislerin sahīh ve güvenilirolmadığını kabul etmeyi hedeflemişlerdir. Makale, istikrâî bir yöntemle konuya dairhususları elde etmeyi, ardından da bu (bulgu)ların ilmî bir şekilde tahlîlini hedeflemiştir.Sonunda da araştırmanın sonuçları, konuya dair vârid olan hadislerden hareketle, tespit edilmişaksi gerçekliklerle ortaya konulmuş; bu sayede yapılan tenkitler ve ortaya atılan şüphelerreddedilmiştir.