Bireyler karşı karşıya kaldığı olaylar hakkında farklı tepkiler verebilmektedir. Bu farklılaşmanın nedenlerinden birisi de bireyin denetim odağıdır. Günümüze kadar bir çok araştırmacı tarafından bireyin denetim odağı ile farklı değişkenler arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çevresindeki olayları kendisinin düzenleyebileceği düşüncesine sahip iç denetim odağına sahip bireylerin, çevresindeki olaylara etki edemeyeceğini düşünen dış denetim odağına sahip bireylere göre değişime daha olumlu tepki verebileceği söylenebilir. Bu düşünce temelinde çalışmada, çeşitli kamu kurumlarında görev yapan 444 kişiye Rotter (1966) tarafından geliştirilen “İç – Dış Denetim Odağı”ölçeği uygulanarak denetim odakları belirlenmiştir. Aynı şekilde katılımcıların değişime tepkileri ise Budner (1962) tarafından geliştirilen “Belirsizliğe Tolerans Ölçeği” ile ölçülmüştür. Denetim Odağı ile Belirsizliğe Tolerans arasındaki ilişkilerin ortaya çıkarılmasında değişkenler arası korelasyonlar araştırılmış ve ortalamalar arasındaki farklılıklar bağımsız örneklem t-testi ile incelenmiştir. Ayrıca denetim odağının bireylerin belirsizlikle baş etme düzeylerine etkisini belirlemek üzere hiyerarşik regresyon yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; katılımcıların denetim odakları ile belirsizliğe tolerans eğilimleri arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Buna göre; iç denetim odaklı bireylerin belirsizliğe tolerans eğiliminin daha fazla, dış denetim odaklı bireylerin ise belirsizliğe tolerans eğiliminin daha az olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Individuals display varying reactions when faced with different situations. One of the reasons of this variance is their locus of control. So far many researchers have studied the relationships between individuals’ locus of control and various variables. It might be argued that individuals with an internal locus of control, who believe that they can control situations they confront, give more positive reactions to change than those individuals with an external locus of control, who believe that they have no control over situations that they confront. In the present study loci of control of 444 participants working at various institutions were identified using “Inventory of Internal – External Locus of Control” developed by Rotter (1966). Furthermore “Inventory of Intolerance of Ambiguity” developed by Budner (1962) was used to find out participants’ reactions toward change. To find the relationship between locus of control and intolerance of ambiguity, correlation between variables was computed and independent sample t-test was used to find variance of means. Also, hierarchical regression was conducted to find the effect of locus of control on individuals’ levels of coping with ambiguity. Results show a significant relationship between participants’ locus of control and their level of tolerating ambiguity. It has been concluded that individuals with internal locus of control have higher levels of tolerance of ambiguity whereas individuals with an external locus of control have lower levels of tolerance of ambiguity.