Stratejik Hedeflere Ulaşmada Yöneticilerin Kişisel Davranış Farklılıkları

Öz İnsanları sevk ve idare etmenin yöntem ve kuralı, kanun, yönetmelik ve talimatlarda yer almamaktadır. Yazılı olmayan toplumsal gelenek ya da kurum kültüründen, yöneticinin kisiliğinden, yönetim tarzından kaynaklanan politikalar, yöneticinin yönetim faaliyetini diğer değiskenler ile birlikte etkilemektedir. Kisisel farklılıklardan kaynaklanan nedenlerden dolayı insan iliskilerinde kesin kurallardan ya da tarzlardan bahsetmek zordur. Yönetimin zorluğu ve sanat yönü burada ortaya çıkmaktadır. Bazı yönetsel tarzlar, yöneticiden kaynaklanmakta ve yönetici ya da kurum tarafından objektif olarak açıklanmak zorunluluğu hissedilmemekte, sadece öyle kabul edilmektedir. Bununla birlikte yönetim faaliyetinin sürdürülmesinde taraflar arasında ortak, paylasılan yön ve yapılar, tarzlar olabilmektedir. Kisisel farklılıklar da davranıs farklılıklarına neden olmaktadır. Bu arastırmada, yöneticilerinin yönetim faaliyetine etki eden değiskenlerden biri olan, kisilik yapılarından kaynaklanan önemli kisilik farklılıklarının, yönetimsel basarılarının çalıstıkları firmanın basarısı ile iliskisi incelenmis ve ĐMKB-100 listesinde yer alan sirketlerde çalısan yöneticilerden elde edilen veriler arastırmanın amaçlarına paralel olarak değerlendirilmistir.

Behavioral Differences Among Managers on the Road of Reaching Strategic Goals

The method and rule of managing people are not always included in written instructions. There will be politics stemming from unwritten traditions or organization’s culture, from the managers’ personality and management style. The difficulty or the artistic dimension of management emerges here. Some management styles depend on managers themselves and are not needed to be explained objectively and they have to be like that. In human relations it is very hard to talk about the exact rules and styles because of the personal differences, but in management there maybe some shared manners and styles. Personal differences can also cause behavioral differences. In this research, some important relations among managers’ personality and organizations’ success have been studied. Managers working for (Istanbul Stock Exchange) ISE-100 companies have been included in the study. Data gathered from managers have been evaluated with respect to the research objectives.

___

  • Atkinson, R.L. and R.C Atkinson (1999) Psikolojiye Giris, (Çev. Y. Alogan), (12.Baskı), Ankara: Arkadas Yayınevi.
  • Baysal, A.C. ve E. Tekarslan, (2004) Davranıs Bilimleri, (4. Baskı), Đstanbul: İÜ İsletme Fakültesi.
  • Cüceloğlu, D. (1999) İnsan ve Davranısı, (9. Baskı), İstanbul: Remzi Yayınevi. Dik, S. (2005) “İMKB 100 Sirket Künyeleri”, Ekonomist Dergisi, Subat, 4–103.
  • Drake, R.I. and P.J. Smith, (1990) Sanayide Davranıs Bilimleri, (Çev. K. Tosun), Đstanbul: İ.Ü. Đsletme Fakültesi.
  • Drucker, P.F. (1992) Etkin Yöneticilik, (Çev. A. Özden ve N. Tunalı), Đstanbul: Eti Yayınevi.
  • Erdoğan, İ. (1997) Đsletmelerde Davranıs, Đstanbul: ĐÜ Đsletme Fakültesi. Eren, E. (2004) Örgütsel Davranıs ve Yönetim Psikolojisi, (8. Baskı), İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ginn, C.W. and D.L. Sexton, (1990) “A Comparison of the Personality Type Dimensions of the 1987: Inc. 500 Company Founders/Ceos with those of Slower-Growth”, Journal Of Business Venturing, 5, 313–326.
  • Güney, S. (1997) Davranıs Bilimleri, Ankara: Kara Harp Okulu.
  • Haim, P. and Chapman, E.N. (1997) Liderliği Öğrenmek: Liderlerle Yöneticiler Arasındaki Farklılıklar, (çev. T. Savas Er), Đstanbul: Rota Yayınları.
  • Keskin H. (2004) “Adokrasi, Klan, Pazar ve Hiyerarsi Kültürleri İle Performans Arasındaki İliskiler”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve Đdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18, 1–2.
  • Kichuk, S.L. and W.H. Wiesner (1998) “Work Teams: Selecting Members for Optimal Performance”, Canadian Psychology, 39,1–2.
  • Koçel, T. (2003) İsletme Yöneticiliği, (9. Baskı), Đstanbul: Beta Yayınları.
  • Köknel, Ö. (1985) Kaygıdan Mutluluğa: Kisilik, (11. Baskı), İstanbul: Altın Yayınları.
  • Kurt, İ. (2002) Psikolojiden Kültüre: Kültürel Psikoloji, Konya: Eğitim Yayınları.
  • Kurt, Ü. (2003) “K.K.K.’de Yöneticilerin Kisilik Yapıları ve Karar Verme Yönelimleri: Bir Birlik Üzerinde Çalısma”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Kara Harp Okulu.
  • Poloma, M.M. (1993) Çağdas Sosyoloji Kuramları, (Çev. H. Erbas), (2. Baskı), Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Seçmen S. (2002) Amirlerin Liderlik Tarzları ve Kisilik Özellikleri İle İlgili Değerlendirmelerin İs Tatmini Üzerindeki Etkileri, Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Somer, O., M Korkmaz ve A. Tatar (2004) Kuramdan Uygulamaya Bes Faktör Kisilik Modeli ve Bes Faktör Kisilik Envanteri, İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
  • Sümer, C.H., N. Sümer, S. Çifci ve K. Demirutku (2000) “Subay Kisilik Özelliklerinin Ölçülmesi ve Yapı Geçerliliği Çalısması”, Türk Psikoloji Dergisi,15, 15–39.
  • Tınar, M. (1999) “Çalısma Yasamı ve Kisilik”, Mercek Dergisi, Nisan 1999, 93–97. Yanbastı, G. (1990) Kisilik Kuramları, İzmir: Ege Üniversitesi.