Abdullah Nuri DİCLE, Şakir ÇINKIR, Özcan PALAVAN, Elif MERCAN, Alper KESTEN, Cevat ELMA

Medya okuryazarlığı dersinin okul müdürlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi

Medya okuryazarlığı, yazılı ve yazılı olmayan farklı formatlardaki (televizyon, video, sinema, reklâmlar, internet vs.) iletilere erişim, çözümleme, değerlendirme ve iletme yeteneği olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmada,, medya okuryazarlığı dersinin okul müdürü görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu medya okuryazarlığı dersinin okutulduğu beş pilot ildeki okul müdürleri oluşturmaktadır. Verilerin toplanması amacıyla 10 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış bir görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler “içerik analizi” yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre okul müdürlerinin medya okuryazarlığı dersinin gerekliliği konusunda görüş birliği içinde oldukları belirlenmiştir. Bunun yanı sıra katılımcılar, hem küresel hem de yerel bazda medyanın güçlü bir araç olduğunu, öğrencilerin medyanın etkileri konusunda bilinçlendirilmesi gerektiğini vurgulamışlardır. Okul müdürleri medya okuryazarlığı dersinin nasıl işlenmesi gerektiği konusundaysa farklı görüşler ileri sürmüşlerdir. Katılımcılar ayrıca dersin ülke genelinde yaygınlaştırılması durumunda okulların fiziksel olanaklarının geliştirilmesi ve okul-veli işbirliğinin olabildiğince artırılması gerektiğini ifade etmişlerdir.

Evaluation of media literacy course according to school principals' opinions

Media literacy is defined as accessing, analyzing, evaluating and transmitting message skills in different written and unwritten formats: e.g. television, video, cinema, commercials, internet, etc. The purpose of this study is to evaluate media literacy education according to school principals’ opinions through interview data collection. The study group for this research includes five school principals in five pilot cities in which interviews were the method for collecting data. Content analysis techniques were used for analysis. All five school principals agree with the necessity of media literacy education. They also say that media is a powerful tool both locally and globally, and students should be more conscious of its formidable power. However, they have different opinions regarding how it should be presented in school systems. Finally, principals reveal that if media literacy courses are to be conducted around the country, schools should be designed with better equipment and school-parent cooperation increased as much as possible.

PDF

___

Akbulut, N.T. & Kartopu, E. (2006). Yalıtılmış çocuk. C. Bilgili (Der.) Medyada olmayanlar: Medya eleştirileri. İstanbul: Beta Yayınları.
Alvermann, P.E. & Hagood, M.C. (2000). Critical media literacy: Research, theory and practice in “New Times”, Journal Of Educational Research,93(3), 193–205.
Association of American Pediatry (2008). Media education in the practice setting: An overview of media and pediatrician’s role. http://www.aap.org/advocacy/mmgay.pdf
Buckingham, D. (2000). After the death of childhood: Growing up in the age of electronic media. Cambridge: Polity Press.
Binark, M., & Bek, M. G. (2007). Eleştirel medya okuryazarlığı: Kuramsal yaklaşımlar ve uygulamalar. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Cheung, C.K. (2005), The relevance of media education in primary schools in hong kong in the age of new media: A case study, Educational Studies, 31(4), 361 – 374.
Craggs, C.E. (1992). Media education in the primary school. London: Routledge.
Ertürk, Y. D. & Gül, A. A. (2006). Çocuğunuzu televizyona teslim etmeyin: Medya okuryazarı olun. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güney, N., Bağlı, M. T., Şener, T. & Çok, F. (2007). Ergenlerin medya kullanımı. N. Ahioğlu & N. Güney (Yay. Haz.) Popüler Kültür ve Çocuk. Ankara: Dipnot Yayınları
Hart A. & Benson A. (1996). Researching media education in english classrooms in the UK. Journal Of Educational Media, 22(1), 7 – 21.
Hobbs, R. (2005). What’s news. Educational Leadership, 63(2), 58–61.
İnceoğlu Y. (2005). Medyayı doğru okumak, I. Uluslararası Medya Okuryazarlığı Konferansı Bildiri Kitabı 23 – 25 Mayıs 2005, 4.
Kellner, D. & Share, J. (2007). Critical media literacy, democracy and the reconstruction of education. In D. Macedo, & S. R. Steinberg. Media Literacy: A Reader (3-23). New York: Peter Lang.
Leung, G.L.K. (1999). Study on the influence of media on youth, Hong Kong, Commission On Youth.
Livingstone, S. (2008). Engaging with media a matter of literacy? Communication, Culture & Critique, 1, 51–62.
Masterman L. (1992), A distinctive mode of enquiry towards critical autonomy. In M. Thoman E. (1995) Operational definition of media literacy, USA, Center For Media Literacy.
Minkinken S. & Liorca J.M. (1978), A general curcicular model for mass media education, UNESCO, 17.
Öztürk, D. S. G. & Bıkmaz, F. (2007). Popüler kültür ve okul: Ankara ve Bolu illerinde ilköğretim öğrencileri üzerinde yapılan bir araştırma. N. Ahioğlu & N. Güney (Eds.) Popüler Kültür ve Çocuk. Ankara: Dipnot Yayınları
Postman N. (1995), Çocukluğun yokoluşu. (Çev. K. İnal). Ankara: İmge Yayınevi.
Potter, W. J. (2005). Media literacy. California: Sage Publications.
RTÜK.(2006). İlköğretim çağındaki çocukların televizyon izleme alışkanlıkları araştırması. 20.03.2009 tarihinde www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=57ce5022-fd71-442a-94e7-6567ae4a9e9b adresinden alınmıştır
RTÜK.(2005). Televizyon programlarındaki şiddet içeriğinin, müstehcenliğin ve mahremiyet ihlâllerinin izleyicilerin ruh sağlığı üzerindeki olumsuz etkileri  21.03.2009 tarihinde www.rtuk.org.tr/sayfalar/DosyaIndir.aspx?icerik_id= a2716c31-f724-442c-9180-d52d36b6e495 adresinden alınmıştır.
Tavşancıl, E. & Aslan, A. E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Thoman, E., & Jolls, T. (2006). Literacy for the 21st century. California: Center For Media Literacy.
Torres, M. & Mercado, M. (2006). The need for critical media literacy ın teacher education core curricula. Educational Studies, 39(3), 260-282.
Türkoğlu, N. (Ed.) (2006). Medya okuryazarlığı. I. Uluslararası Medya Okuryazarlığı Konferansı. İstanbul: Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını.
Yıldırım, A. & Şimşek H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.