Fransızca Okuma Becerisi Öğretiminde Mikro-Öğretim Uygulamalarına İlişkin Öğretmen Adaylarının Görüşleri

Bu çalışma, Fransızca öğretmen adaylarının yabancı dil sınıfında dil düzeyi A2 olan öğrencilere okuma öğretimi amacıyla kullandıkları mikro-öğretim uygulamalarında karşılaştıkları güçlükleri belirlemek ayrıca uygulamanın olumlu ve olumsuz yönleri hakkındaki görüşlerini ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. Çalışma grubunu 20142015 bahar yarıyılında Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Fransız Dili Eğitimi Anabilim Dalında okuyan ve Özel Öğretim Yöntemleri II dersini alan 20 öğretmen adayı (14'ü kadın, 6'sı erkek) oluşturmuştur. Açık uçlu sorular yardımıyla toplanan veriler frekans hesaplaması yapılarak betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, öğretmen adayları, Fransızcanın doğru sesletimi, heyecanını yenme, verilen yönergeye uygun olarak sunum hazırlama, okuma öncesi etkinlik hazırlama ve sunum hazırlama konularında güçlükle karşılaşmaktadırlar. Özgüveni arttırma, ders planı hazırlamayı öğrenme, eksiklerin görülmesine fırsat verme tekniğin olumlu, öğrencilerin derse katılımlarının azlığı, sınıf ortamının yapaylığı, akranları tarafından değerlendiriliyor olmanın yarattığı baskı vb. ise olumsuz yönleri olarak belirtilmiştir.

The Prospective Teachers' Opinions about Micro-Teaching Practices in Teaching French Reading Skills

This research has been performed in order to determine the difficulties that French prospective teachers encounter in implementing the technique of micro-teaching in the teaching of reading skills to A2 level learners in foreign language classes and in order to exhibit the positive and negative aspects of the technique based on prospective teachers' views. The study group was composed of 20 undergraduate students (14 of whom were female and 6 of whom were male) attending the French Language Teaching Department of Gazi Faculty of Education at Gazi University and taking the course, Special Teaching Methods II in the 2014-2015 academic year. The data collected by means of open-ended questions were evaluated through descriptive analysis by calculating frequencies. According to the findings obtained in this research, the participants encountered difficulties most in pronouncing French, then in controlling their excitement, in preparing a presentation, a pre-reading activity and the presentation file, respectively. Accordingly, raising self-reliance, learning how to prepare a lesson plan, enabling to see the lacking sides are listed as the positive sides of the technique. On the other hand, having a small number of students participating in lessons, the artificiality of the classroom environment, the pressure caused by being exposed to peer evaluation are noted as the negative sides of the technique.

PDF

___

Allen, D.W. (1980). Micro-teaching personal review. British Journal of Teacher Education.6(2).
Altet, M., & Britten, J.D. (1983). Micro-enseignement et formation des enseignants. Paris: PUF.
Atav, E., Kunduz, N. ve Seçken N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro-öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 01-15.
Balcı, A.(2000). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler (5.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bayraktar, E. (1982). Mikro-öğretim yöntemi ve uygulaması. Yayınlanmamış Asistanlık Tezi. Ankara: Kız Teknik Yüksek Ögretmen Okulu.
Bayraktutar, E. (1994). "Öğretmen eğitiminde çağdaş bir yaklaşım olarak mikro-öğretim yöntemi üzerine bir araştırma". I. Eğitim Bilimleri Kongresi Adana: Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları. Cilt I. Baytekin, Ç. (1972). Mikro-öğretim metodunun geliştirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Semineri. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi.
Benton-Kupper, J.B. (2001). The micro-teaching experience: student perspectives. Education, 121(4), 830-835.
Butler, A. (2001). Preservice music teachers' conceptions of teaching effectiveness, microteaching experiences, and teaching performance. Journal of Research in Music Education, 49(3), 258-272.
Çakır, Ö. ve Aksan, Y. (1992). Yabancı dil öğretmeni yetiştirmede mikro-öğretimin rolü-bir model. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 313-320.
Çakır, Ö. (2000). "Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye'deki üç üniversitede durumu". Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,18, 62-68.
Demirel, Ö. (2009). Öğretme sanatı (14.Baskı).Ankara: Pegem A Yayınları.
Ekşi, G. (2012). Implementing an observation and feedback form for more effective feedback in microteaching. Eğitim ve Bilim, 37(164), 267-282.
Erökten, S. ve Durkan, N. (2009). Özel öğretim yöntemleri II dersinde mikro-öğretim uygulamaları. The First International Congress of Educational Research. 1-3 May 2009, Çanakkale-Turkey.
Frye, H. (1988). The principal's role in teacher preparation. Journal of Teacher Education, 39(6), 54-58. [Çevrim-içi: jte.sagepub.com/content/39/6/54.abstract.Erişim tarihi:23.5.2016.
Görgen, İ. (2003). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç. (2005). Öğretmenlik uygulamalarında mikro-öğretim yönteminin etkinliğinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
Güven, M. (2011). Öğrenme-öğretme süreci. Öğretim ilke ve yöntemleri. (Edt. B. Duman). Ankara: Anı Yayıncılık.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro-öğretim yönteminin etkililiği (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi örneği). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Elazığ.
Kazu, H. (1999). Öğretmen yetiştirmede mikro-öğretimin etkililiği. 4. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi, Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
Kazu, H. ve Külahçı, S. (1996). "Mikro-öğretim yönteminin öğretmenlik uygulamaları üzerindeki etkisi". İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fak. 2.Ulusal Eğitim Sempozyumu Bildirileri. 18-20 Eylül. ss.7-18.
Kılıç, A. (2010). Learner-centered micro teaching in teacher education. International Journal of Instruction, 3 (1).77- 100.
Kpanja, E. (2001). A study of the effects of video tape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32(4), 483-486.
Kuran, K. (2009). Mikro-öğretimin öğretmenlik meslek bilgi ve becerilerinin kazanılmasına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 384-401.
Küçükahmet, L. (2007). Program geliştirme ve öğretim. (20.Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y. ve Karademir, Ş. (2012). Mikro-öğretim uygulamasının öğretim becerilerine etkisine ilişkin öğretmen adayı görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 19-32.
Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro-öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim. 18 (92), 36-44.
Les Cahiers du COPIE, n 1 (1979). Formation des enseignants: Problématique, orientations, perspectives. Conseil franco-québécois d'orientation pour la perspective et l'innovation Coopération franco-québécoise.
Meral, M. A., & Zerayak, E. (1999). "Ögretmen yetistirmede mikro-ögretim" 4. Ulusal Egitim Bilimleri Kongresi.
Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Ndagijimana, J.B. La formation béhavioriste [Çevrim-içi: http://www.memoireonline.com/ 08/09/2613/m_Contribution-des-Ecoles-Normales-Primaires-au-processus-de-lEducation-Pour-Tous26.html, Erişim tarihi: 15.01.2015.
Peker, M. (2009). Genişletilmiş mikro-öğretim yaşantıları hakkında matematik öğretmeni adaylarının görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 353-376.
Sarı, Y., Sakal, M. ve Deniz, S. (2005). Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro-öğretim yönteminin etkililiği.
Akademik Bilişim 2005 Konferansı. Gaziantep Üniversitesi. 02-04 Şubat 2005. Gaziantep. s.112-113.
Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 303-313.
Yoğurtçu, K. (2009).Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde mikro-öğretim tekniği: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında karşılaştırmalı bir çalışma. Tömer Dil Dergisi, 146, 49-70.
YÖK/Dünya Bankası. (1998). Hizmet öncesi öğretmen eğitimi. Ankara: Öğretmen Eğitimi Yayınları.