Abdullah AYAYDIN, Mehmet Kayhan KURTULDU, Bihter Akyol DAYI

ÖĞRETİM ELEMANLARININ SANATA KARŞI TUTUMLARININ ÖLÇÜLMESİ VE DEĞERLENDİRİLMESİ (KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Bu çalışmada Karadeniz Teknik Üniversitesinde görev yapmakta olan öğretim elemanlarının sanata karşı olan tutumları belirlenmeye çalışılmıştır. Fakültelere, yüksekokullara bölümlere göre gruplanan öğretim elemanlarının görüşleri tespit edilmeye ve bu görüşlerden hareketle sonuçlar yorumlanmaya çalışılmıştır. Çalışma kapsamında araştırmacılar tarafından daha önce geliştirilen “Sanata İlişkin Görüşleri Belirlemeye Yönelik Ölçek” kullanılmıştır. Ölçekte sanatın önemine, gerekliliğine ve sanattan hoşlanmaya yönelik ifadelerin yer aldığı önermeler bulunmaktadır. Öğretim elemanlarının ölçeğe verdikleri cevaplar çeşitli istatistik işlemlerden geçirilerek yorumlanmıştır. Yapılan analizler sonucunda öğretim elemanlarının sanata karşı genel tutumunun olumlu yönde olduğu anlaşılmıştır. Fakülte, cinsiyet, kıdem, yaş, unvan gibi değişkenler için yapılan karşılaştırmalı ölçümlerde herhangi bir anlamlı farka rastlanmamıştır. Elde edilen genel olumlu görüşler tüm katılımcılarda değişkenlere bağlı olmaksızın genel bir dağılım olarak görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

KTÜ, Sanat, Tutum, Öğretim elemanı

PDF

___

ALBAYRAK, A. S. (2009). Çok Değişkenli İstatistik Tekniklerin Varsayımları. KALAYCI, Ş. (Ed.) SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
ARNHEİM, R. (2007). Görsel Düşünme. (Çev: RAHMİ ÖĞDÜL), İstanbul: Metis Yayınları
ARSLAN, G. (2015). Ergenlerde Psikolojik Sağlamlık: Bireysel Koruyucu Faktörlerin Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(44), 73–82.
ASHTON, D. (2001). Picasso Konuşuyor. (Çev: MEHMET YILMAZ – NAHİDE YILMAZ), Ankara: Ütopya Yayınevi.
ASLANTAŞ, H. (2014). Görsel Sanatlar Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2(2), 185 – 196.
AYAYDIN A., KURTULDU M. K. VE AKYOL DAYI B., (2017). Sanata İlişkin Görüşleri Belirleme Ölçeğinin Geliştirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 204 – 209.
BİGALI, Ş. (1984). Resim Sanatı. Ankara: Şafak Matbaası
BİNGÖL, C. (1975). Resim Nedir Nasıl Yapılır Nasıl Öğretilir. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
BOYDAŞ, N. & BALCI. Y. B. (1997). Eğitim Bilime Giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
CHAPMAN, L. H. (1994). Adventures in Art. Worcester-Massachusetts: Davis Publications Inc.
ÇAKIR İLHAN, A. (1994). Üniversitelerde Sanat Eğitiminin Gerekliliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(1), 128 – 138.
DEDE, H. (2016). Öğrencilerin Sanata Karşı Bakış Açılarını Ortaya Koymaya Yönelik Bir Tutum Ölçeği. İdil Dergisi, 5(25), 1559 – 1576.
DEMİREL, Ö. (2001). Eğitim Sözlüğü. Ankara: PegemA Yayıncılık.
EDMAN, I. (1998). Sanat ve İnsan. (Çev: TURHAN OĞUZKAN) İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
ERİNÇ, S. M. (2004a). Sanat Psikolojisine Giriş. Ankara: Ütopya Yayınevi.
ERİNÇ, S. M. (2004b). Kültür Sanat Sanat Kültür. Ankara: Ütopya Yayınevi.
ERSOY, A. (2002). Sanat Kavramlarına Giriş. İstanbul: Yorum Sanat Yayıncılık.
FISCHER, E. (1993). Sanatın Gerekliliği. (Çev: CEVAT ÇAPAN), Ankara: Verso Yayıncılık.
GEİGER, M. (1985). Estetik Anlayış. (Çev: TOMRİS MENGÜŞOĞLU), İstanbul: Remzi Kitabevi.
GENÇ, A. (2004). Resim-İş Öğretmenliği Programına Yeni Bir Bakış. II. Sanat Eğitimi Sempozyumu (Bildiriler Kitabı). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.GOMBRİCH, E. H. (2007). Sanatın Öyküsü. (Çev: EROL ERDURAN-ÖMER ERDURAN), İstanbul: Remzi Kitabevi.
GÖKDAŞ, Y. VE ÖZTÜRK, D. (2017). Görsel Sanatlar Öğretimine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 683 – 692.
GÜRER, L. K. (1988). Çağdaş Teknoloji ve Sanat. II. Ulusal Sanat Sempozyumu, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları.
HURWİTZ, A. & DAY, M. (1995). Children and Their Art (Methots for the Elementary School). Florida: Harcourt Brace College Publishers.
KARAKAYA, İ. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, TANRIÖĞEN, A. (Edt.) Bilimsel Araştırma Yöntemleri İçinde, Ankara: Anı Yayıncılık.
KARASAR, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KIRIŞOĞLU, O. T. (2009). Sanat, Kültür, Yaratıcılık. Ankara: PegemA Yayıncılık .
KLEE, P. (2006). Çağdaş Sanat Kuramı. (Çev: MEHMET DÜNDAR), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
KUSPİT, D. (2006). Sanatın Sonu. (Çev: YASEMİN TEZGİDEN), İstanbul: Metis Yayıncılık
ÖNER, N. (2006). Felsefi Tutum Felsefe Eğitim Sanat. (Haz: SABRİ BÜYÜKDÜVENCİ – VEFA TAŞDELEN), Ankara: Hece Yayınları.
ROBİNSON, K. (2003). Yaratıcılık Aklın Sınırlarını Aşmak. (Çev: NİHAL GEYRAN KOLDAŞ), İstanbul: Kitap Yayınevi.
SAĞER, T., SAĞAL, O. VE GÜRPINAR, E. (2013). Müzik Öğretmenliği Programı Özel Yetenek Sınavlarında YGS Puanları ile Müzik Alanı Puanları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 10(1), 541 – 554.
SERİNKAN, C. VE BARDAKÇI, A. (2007). Pamukkale Üniversitesi’nde Çalışan Öğretim Elemanlarının İş Tatminlerine İlişkin Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 12(9), 152 – 163.
ŞENLİTÜRK, A., KETEN, H. VE ARSLAN, A. (2017). Öğretmen Adaylarının Plastik Sanatlara Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(2), 1 – 13.
TANSUĞ, S. (1988). Sanatın Görsel Dili. İstanbul: Remzi Kitabevi.
TAVŞANCIL, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
ÜLGEN, G. (1995). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Lazer Ofset Matbaa Tesisleri.
ÜNAL, O. VE GÜRSOY, Y. E. (2014). Banka Reklâmlarının Müşteri Tercihlerine Etkisi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 304–314.
VURAL, L. (2013). Grasha-Riechmann Öğrenme Stili Ölçeğinin Yapı Geçerliği Çalışmaları. Eğitimde Kuram Ve Uygulama, 9(4): 481–496.
YAVUZER, H. (1992). Resimleriyle Çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
YETİŞKEN, H. (1998). Estetiğin Abc’si. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
YILDIZ, M. A. VE ÇEVİK, G. B. (2016). Evli Bireylerin Evlilik Doyumlarının ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 13(1), 227–242.