Abdülkadir TURGUT, Günay SAKA, Mustafa TAŞKESEN, Doğan YILDIZ, Selahattin KATAR

Gestasyonel Yaşları 32 Haftadan Küçük Doğan Prematürelerde Transportun Mortalite ve Morbiditeye Etkisi The Effect of Transport on Mortality and Morbidity in Preterm

Özet Giriş: Bu çalışmada amaç, hastanemizde doğan ve gestasyonel yaşları 32 haftadan küçük prematüre bebeklerle dış merkezlerde doğduktan sonra hastanemize transfer edilen gestasyonel yaşları 32 haftadan küçük prematüre bebeklerin mortalite ve morbidite sonuçlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Hastanemizde doğan gestasyonel yaşları 32 haftadan küçük 40 hasta (Grup 1) ile aynı süre içerisinde dış merkezlerde doğup hastanemize transfer edilen ve gestasyonel yaşları 32 haftadan küçük 108 prematüre hasta (Grup 2) araştırmaya alındı. İki grup arasında mortalite ve morbidite (intraventriküler kanama (İVK), prematüre retinopatisi (ROP), respiratuvar distres sendromu (RDS), nekrotizan enterokolit (NEK) ve bronkopulmoner displazi (BPD)) açısından karşılaştırma yapıldı. Bulgular: Her iki grupta demografik özellikler, cinsiyet, vücut ağırlığı ve gestasyonel yaş verileri benzerdi (p>0,05). Grup 2de normal vaginal yol ile doğum daha fazlaydı (p0,05). İVK, ROP, RDS, NEK ve BPD Grup 2de daha yüksek oranda görülmesine rağmen, iki grup arasındaki karşılaştırmada istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Sonuç olarak, doğduktan sonra prematürelerin transfer edilmesi mortalite ve morbiditeyi olumsuz yönde etkilemektedir. Bu nedenle acil durumlar dışında en iyi transportun intrauterin transport olduğu, özellikle ileri derecede prematüre doğan hastaların en üst düzeyde imkanları olan merkezlerde tedavi edilmeleri gerektiği unutulmamalıdır. (Güncel Pediatri 2014;1:16-9)

Etkisi The Effect of Transport on Mortality and Morbidity in Preterm Infants Less than 32 Weeks of Gestation

Abstract Introduction: The aim of this study was to compare mortality and morbidity rates of premature infants with gestational age of less than 32 weeks who were born in our hospital and those who were transported to our hospital after birth from other centers. Materials and Methods: Patients were divided into two groups; Group 1 included 40 patients who were born before gestational age of 32 weeks in our hospital, and Group 2 included 108 premature patients who were born before gestational age of 32 weeks in other centers and later transferred to our hospital. Morbidity and mortality rates were compared between the two groups (intraventricular hemorrhage (IVH), retinopathy of prematurity (ROP), respiratory distress syndrome (RDS), necrotizing enterocolitis (NEC), and bronchopulmonary dysplasia (BPD)). Results: Demographic characteristics, gender, body weight, and gestational age were similar in both groups (p>0.05). The rate of normal vaginal delivery births was higher in Group 2 (p0.05). Although higher rates of IVH, ROP, RDS, NEC, and BPD were found in Group 2, there was no statistically significant difference between the two groups (p>0.05). Conclusions: Being transferred after birth has a negative effect on morbidity and mortality in premature infants. Thus, the best transport method is intrauterine transport except in state of an emergency, especially for infants with severe prematurity; these patients should be treated in centers with facilities of the highest level. (The Journal of Current Pediatrics 2014;1:16-9)

PDF

___

1. Lupton BA, Pendray MR. Regionalized neonatal emergency transport. Semin Neonatol 2004:9;125-33. 2. Field D, Draper ES. Survival and place of delivery following preterm birth: 1994-96. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 1999:80;111-4. 3. Hohlagschwandtner M, Husslein P, Klebermass K, Weninger M, Nardi A, Langer M. erinatal mortality and morbidity. Comparison between maternal transport, neonatal transport and inpatient antenatal treatment. Arch Gynecology Obstet 2001:265;113-8. 4. Gülez P, Kayserili E, Sarıtaş T, Hızarcıoğlu M, Yener H, Çelik T. Yenidoğan nakilleri. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2004:5;5-10. 5. Uslu S, Aldudak B, Özdemir H. Diyarbakırda hasta yenidoğan taşınması konusunda yapılan iyileştirme çalışmaları ve bebeklere yansımaları. Türk Pediatri Arşivi 2011;46:196-201. 6. Tarcan A, Olalı A, Tekşam M, Gürakan B. Çok düşük doğum ağırlıklı prematüre bebeklerde periventriküler-intraventriküler kanama ve periventriküler lökomalazi risk etkenlerinin incelenmesi. Türk Pediatri Arşivi 2005:40;28-32. 7. Gleissner M, Jorch G, Avenarius S. Risk factors for intraventrıcular hemorrhage in a birth cohort of 3721 premature infants. J of Perinatol Med 2005:28;104-10. 8. Mohamed MA, Aly H. Transport of premature infants is associated with increased risk for intraventricular haemorrhage. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 2010;95:403-7. 9. Kuo S, Kimata C, Akamine K, Young B, Balaraman V. Outcomes of inborn and transported extremely premature very- low-birthweight infants in Hawaii. Pediatr Int. 2012;54:365-9. 10. Goldsmit G, Rabasa C, Rodríguez S, Aguirre Y, Valdés M, Pretz D, et al. Risk factors associated to clinical deterioration during the transport of sick newborn infants. Arch Argent Pediatr 2012;110:304-9. 11. Bowman ED, Roy RN. Control of temperature during newborn transport: an old problem with new difficulties. J Paediatr Child Health 1997;5:398-401. 12. Holt J, Fagerli I. Air transport of the sick newborn infant: audit from a sparsely populated county in Norway. Acta Paediatr 1999;88:66-71.