Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dönüşümü: Sosyal Tv Yayıncılığı

Bu çalışma Türkiye televizyon yayıncılığının yeni medya stratejilerini incelemektedir. Televizyon yayıncılığı internet teknolojilerinin gelişmesiyle paralel olarak önemli bir dönüşüm sürecine girmiştir. Yaratıcı endüstriler 2000’li yıllardan itibaren aynı ya da benzer içerikleri farklı mecralar üzerinden paylaştığı karmaşık bir içerik ağı oluşturmaya başlamıştır. Bu süreçte özellikle web 3.0 döneminde itibaren televizyon kuruluşları yeni medya platformları üzerinden içerik paylaşmaya ve etkileşimli bir ortam kurmaya başlayarak, Sosyal TV yayıncılığına adım atmıştır. Artık televizyon yayıncılığı sadece geleneksel medya araçlarıyla değil aynı zamanda televizyon kuruluşlarının kurumsal web siteleri, sosyal medya ve video paylaşım siteleri ya da medya kuruluşlarının geliştirdikleri çevrimiçi video izleme platformları üzerinden içeriklerini paylaşmaktadır. Türkiye’de yeni medya ve televizyon yayıncılığı ilişkisi çoğunlukla IPTV yayıncılığı üzerinden tartışılmaktadır. Buna karşın bu çalışmada televizyon yayıncılığının yeni medya ortamıyla kurduğu ilişki Sosyal TV kavramı üzerinden tartışılmıştır. Çalışmada ilk önce televizyon ve yeni nesil internet yayıncılığı ilişkisi üzerinden yürütülen kuramsal tartışmalar değerlendirildikten sonra Doğuş Yayın Grubu’na ait Star TV ve Doğan Medya Holding’e ait Kanal D televizyon kanalının kurumsal web siteleri, sosyal medya ve video paylaşım platformları web hasatçılığı yöntemiyle incelenerek, bu kuruluşların yeni medya ortamındaki içerik yönetim stratejileri belirlenmiştir. Ardından geleneksel televizyondaki yayın akışıyla, yeni medya ortamında oluşturulan grafiksel yayın akışı arasındaki benzerlikler ve farklılıklar ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Televizyon Yayıncılığı, Web 3.0, İnternet Teknolojileri, Yeni Medya, Sosyal TV

The transformation of television broadcasting in Turkey: social tv broadcasting

The convergence of television and computer technologies has an important impact on the new media environment. In recent years, with the advances in the Internet network, television channels began to use new media platforms as an innovative way of broadcasting. The time based scheduled broadcasting of the traditional television is no longer valid in the new media environment. The social TV broadcasting, integrated to the interface of the web site, social media or video sharing platforms with traditional TV contents. In this context, the aim of this research project was initially to analyze the interface and the life cycle of new media platforms used by two Turkish broadcasting TV channels; Kanal D and Star TV and define the new media strategies of Turkish television broadcasting.

Keywords:

Television Broadcasting, Web 3.0, Internet Technologies, New Media, Social TV,

PDF

___

BOLTER, J. David ve GRUSIN, Richard (2000). Remediation: Understanding new media, Cambridge MA: MIT Press.
BURNETT, Robert vd. (2004). Perspectives on Multimedia, London: John Wiley & Sons.
CHAN-OLMSED, Sylvia M. ve Chang Byeng-hee (2003). “Diversification Strategy of Global Media Conglomerates: Examining Its Patterns and Determinants”, Journal of Media Economics, 16(4), S.213-233.
Dexter Interactive Investigation (2010). https://www.youtube.com/watch?v=g9IObJBjhlg. Erişim tarihi: 24.08.2016.
DİJK, van Jan (2006). The Network Society. Great Britain: Sage Publication.
FELDMANN, Valerie (2005). Leveraging Mobile Media: Cross-Media Strategy and Innovation Policy for Mobile Media Communication, Germany: Physica- Verlag Heidelberg.
HALE, Mike (2008). “NBC Bridges Series Gaps With Online Minidramas”, NewYork Times. http://www.nytimes.com/2008/12/29/arts/television/29webi.html?_r=0 Erişim tarihi: 24.05.2016.
HARTLEY, John (2004). Communication, Culture and Media Studies, Taylor & Francis e-Library.
IAB TÜRKİYE (2014). “İnternet Ölçümleme Araştırması Kasım 2014 Top 20 Listeleri”, http://www.iabturkiye.org/sites/default/files/internet_audience_toplist_11_20 14.pdf. Erişim Tarihi: 24.09.2016.
IZQUIERDO, Ebroul (2003), “Hierarchy Embedded Content And Content Descriptors As Basis For Cross-Media Applications” Cross-Media Service Delivery. (.der) Diomidis Spinellis. S.121-132.
JENKINS, Henry (2006). Convergence Culture Where Old and New Media Collide. New York: NewYork University Press.
Muhteşem Yüzyıl Zafer Yolunda Mohaç Savaşı (2011) http://www.zaferyolunda.com/. Erişim tarihi: 16.12.2011.
ODTÜ-BİDB (2005). “Türkiye’de internet”, http://www.internetarsivi.metu.edu.tr/tarihce.php. Erişim tarihi: 5.7.2016.
OYUN OYNA (2016) www.yenioyunoyna.gen.tr. Erişim Tarihi: 5.7.2016.
PEIRCE, L. Meghan (2011). “Remediation Theory: Analyzing What Made Quarterlife Successful as an Online Series and Not a Television Series”, Television and New Media, 12(4), S.314-325.
TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) (2016). “Son 3 ay içerisinde bireylerin yaş grubuna göre bilgisayar ve internet kullanım oranları” Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2016. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do;jsessionid=jQcXXwzLjwX20C 698qCvbcD8N2y1W3FpBmXbnnqkx8cd1P82659T!-1155292244?id=18660, Erişim tarihi: 5.7.2016.
TÜRK TELEKOM (2016). “Kilometre Taşları”, https://www.turktelekom.com.tr/hakkimizda/sayfalar/kilometre-taslari.aspx. Erişim tarihi: 15.8.2016.
WILLIAMS, Bruce A. ve Carpını, Michael X. Delli (2004). “Monica And Bill All The Time And Everywhere” American Behavioral Scientist, 47 (9), S.1208- 1230.
ZELENKAUSAITE, Asta (2016). “Remediation, convergence, and big data: Conceptual limits of crossplatfprm social media”, Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, S.1-6.