İbrahim Sani MERT, Mustafa BEKMEZCİ, Kemal EROĞLUER

GAYRİ RESMİ İLETİŞİMİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Her başarının temelinde iletişim bulunmaktadır. İnsanların karşılıklı iş birliği içinde çalışabilmesi birbirleri ile iletişim kurmasına bağlıdır. Örgütteki iletişim, resmi ve gayri resmi iletişim olmak üzere ikiye ayrılır. Bu çalışmanın amacı; çalışanların kurduğu gayri resmi iletişimin örgütsel bağlılıkları üzerindeki etkisini araştırmaktır. Literatürde resmi iletişimin yetersizliğinin örgütsel bağlılığı olumsuz yönde etkilediğine dair araştırmalar mevcuttur. Ancak gayri resmi iletişimin örgütsel bağlılığı nasıl etkilediğine dair bir araştırmaya rastlanmamıştır. Araştırma kapsamında gayri resmi iletişim durumunu tespit etmek maksadıyla çalışanların örgütün farklı kademelerinde çalışan ve kendilerine göre üst, as ve eşit seviyede olan diğer çalışanlarla ve aynı örgütre çalışmayan ama iş gereği iletişimde olan kişilerle iş tanımı dışında sosyal amaçlı görüşüp görüşmediği sorulmuştur. Ayrıca gayri resmi iletişimin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinin çalışılan sektör ve departmana göre anlamlı farklılaşıp farklılaşmadığı araştırılmıştır. Kamuda ve özel sektörde çalışan 405 kişiden toplanan verilerin analizi neticesinde; gayri resmi iletişimin örgütsel bağlılığı olumlu etkilediği ve bu etkinin çalışılan departman ve sektöre göre farklılaştırmadığı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim, Örgütsel Bağlılık, Gayri Resmi İletişim

THE EFFECT OF INFORMAL COMMUNICATION ON ORGANIZATIONAL COMMITMENT

Communication is at the heart of every success. The ability of people to work in mutual cooperation depends on communicating with each other. Communication in the organization is classified formal and informal communication. The purpose of this study is to investigate the influence of informal communication between organizational hierarchies on organizational commitment. There are researches in the literature that the inadequacy of formal communication has an adverse effect on organizational commitment. However, no research has been found on how informal communication has affected organizational commitment. Within the scope of the research, in order to determine the status of informal communication; we have asked employees whether they have been in communication with other employees including their subordinates, supervisors and equivalence both in and out of organization. In addition, it has been investigated whether this situation is meaningful in terms of sectors and departments. The data were collected from 405 people working in public and private sectors. As a result of the research; informal communication influenced organizational commitment, and this situation did not differ between departments and sectors.

Keywords:

Communication, Organizational Commitment, Informal Communication,

PDF

___

AHMADOV, Fariz, MUSTAFAYEVA Lale ve ERSOY, Sevdiye Ersoy (2008). “Aile İşletmelerinde Yöneticilerin Örgütsel Bağlılığın Güçlendirilmesinde İzlediği Stratejiler (Sakarya Sanayi Bölgesi Örneği)”, VII. Anadolu İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitabı, s. 139-146.
BALAY, Refik (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Nobel, Ankara.
COHEN, Aaron (1991). “Career stage as a moderator of the relationships between organizational commitment and its outcomes: A meta-analysis”, Journal of Occupational Psychology, 64, s. 253-268.
ÇÖL, Güner (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2), 40-60.
ÇÖLLÜ, Fazıl ve SUMMAK, Erhan (2010). ”Örgütsel iletişim Örgütsel Bağlılığa Etkisi: Konya’da Bulunan Mali Müşavir Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 13 (1-2), s. 273-288.
DAVENPORT, Thomas H., HARRİS, Jeanne ve SHAPİRO, Jeremy (2010). “Yetenek Analizleri Üzerinden Rekabet Etmek”. Capital (2010). Harvard Business Review Dergisinden Seçmeler, Kasım 2010, s. 190-202.
DOĞAN, Selen ve KILIÇ, Selçuk (2007). “Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, s. 37-61.
DEMİREL, Yavuz (2008). “Örgütsel Güvenin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi: Tekstil Sektörü Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma”Celal Bayar Üniversitesi İİBF Yönetim ve Ekonomi, 15(2), s.179-194.
DEMİREL, Yavuz (2009). “Örgütsel Bağlılık ve Üretkenlik Karşıtı Davranışlar Arasındaki İlişkiye Kavramsal Yaklaşım” İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 15, s. 115-132.
ESMER, Yavuz ve YÜKSEL, Muhammet. (2017). “İş Yaşamında Örgütsel Bağlılık: Teorik Bir Çerçeve” Akademik Bakış Dergisi, Sayı:62, s.258-272.
EVREN, Zeki. (2017). Örgütsel Bağlılık ve Mağazacılık Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Projesi. Denizli.
GENÇ, Nurullah (2003). Başarı Bedel İster, Timaş, İstanbul.
GENÇ, Nurullah (2004). Yönetim ve Organizasyon, Seçkin, Ankara.
GOFFEE, Rob ve GARETH, Jones (2013). “Dünyanın En İyi İşyerini Yaratmak”, Harvard Business Review Türkiye, Mayıs 2013, s. 91-98.
GÖKSU, T. (2007). “Örgütsel Davranış”. S. Güney (ed.), Yönetim ve Organizasyon içinde, Nobel, Ankara, s. 182-197.
HOŞ, Canan ve OKSAY, Aygen. (2015). “Hemşirelerde Örgütsel Bağlılık ile İş Tatmini İlişkisi”, Süleymen Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 20(4), s.1-24.
İNCE, Mehmet ve GÜL, Hasan (2005). Örgütsel Bağlılık, Çizgi, Ankara.
KOÇEL, Tamer (2014). İşletme Yönetimi, Genişletilmiş 15.b., Beta, İstanbul.
MEYER, John P. ve ALLEN, Natalie (1991). “A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resources Management Review, 1 (1), s. 61-89.
MOWDAY, Richard T., PORTER, Lyman W. ve STEERS, Richard M. (1982). Employee-Organization Linkages: The Psychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover. New York, Academic Press.
MURRAY, Kevin (2014). Liderlik ve İletişim, Çev.: Ümit Şensoy, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
RICHARDS, Beverly., O’BRİEN, Terrance ve AKROYD, Duane (1994). “Predicting the Organizational Commitment of Marketing Education and Health Occupations EducationTeachers by Work Related Rewards”, http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/JITE/v32n1/Richards.html, Erişim Tarihi: 01 Aralık 2010.
ROBBINS Stephen P. ve JUDGE, Timothy A. (2012). Örgütsel Davranış, Çev.Ed.: İnci Erdem, Nobel, Ankara.
SALTIK, Beril, ÜNSAR, Agah Sinan, OĞUZHAN, Adil. (2015). “Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılığa Olan Etkisi: Bir Alan Araştırması” Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, Cilt: 52 Sayı: 600. S. 47-58.
SÖKMEN, Alptekin (2010). Yönetim ve Organizasyon,Detay, Ankara.
TEVRÜZ, Suna, ERDEM, İnci ve BOZKURT, Tülay (2012). Davranışlarımızdan Seçmeler, 3.b., Nobel, Ankara.
VURAL, Beril AKINCI (2007). “Örgüt Kültürü İletişim Liderlik Motivasyon Bağlılık Performans Açısından Değerlendirme”, Nobel Yayıncılık, Ankara.
YAVUZ, Şenol. (2009).“Hacettepe Üniversitesi Erişkin Hastanesi Çalışanlarının Liderlik Algılarının ve Örgütsel Bağlılıklarının İş Tatminine Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Sağlık Kurumları Yönetimi Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, s.12-13.
YÜKSEL, Haluk (1988). İletişim Biliminin Temelleri, Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir.