YILMAZ GÜNEY’İN YAŞAM ÖYKÜSÜ VE SİNEMA SANATINA GENEL BİR BAKIŞ

Yılmaz Güney, Türkiye sanat tarihine çok yönlü bir sanatçı (sinemacı) olarak damgasını vurmuş bir kişidir.  Aktör, senarist, yönetmen ve yapımcı kişiliğinin yanı sıra, roman, öykü yazarı olarak da çok başarılara imza atmıştır. Çok yönlü aydın bir sanatçı kişiliği ve sorumluluğu ile sosyal-siyasal çalkantılar, bölünmüşlükler, toplumsal huzursuzluk ve ekonomik sıkıntıların hüküm sürdüğü bir Türkiye’de, gerek sanatsal eserleri ile gerekse sinemasal yapıtlarında sorunlara karşı duyarlı bir yaklaşım sergilemiştir. Türkiye toplumunun feodal çelişkilerini,  ağı koşullar altında yaşayışını abartıya ve slogancılığa kaçmadan sinemasal toplumsal gerçekçi bir dille aktarma uğraşısına girmiştir. 1960’larda, Yeşilçam’ın yıldız oyuncu sistemi kastını kırarak kendi bireysel çabasıyla tırmanışa geçen Yılmaz Güney, Türkiye halkının gönlünde “Çirkin Kral”lık mertebesine kadar yükselerek efsaneleşmeyi başarmış ve oyunculukla ilgili alışılmış kalıpları yıkarak alternatif kimliğiyle kendisinden sonra bir çok oyuncuyu da etkilemiştir. Özellikle 1970’lerde hem yönetmen hem senaryocu ve hem de yapımcı olarak  gerçekleştirdiği eserlerle Yeşilçam’a yön verdiği gibi, Yeşilçam sineması içinde alternatif- muhalif- yeni bir sinemanın oluşmasına önayak olmuştur. Yılmaz Güney sinemasını anlamak ve hakkında doğru tespitler yapabilmek için onun sinema serüvenini yasam öyküsüyle birlikte ele almakta fayda var.

Yılmaz Güney ist eine Person, die die türkische Kunstgeschichte mit seiner Mehrdimensionalität (Kinomacher) prägte. Als Schauspieler, Drehbuchautor, Regisseur, Produzent aber auch als Romancier, Geschichtenschreiber hatte er viele Erfolge. Mit seiner mehrdimensionalen Künstlerpersönlichkeit und künstlerischen Verantwortung war er gegenüber den Problemen der Türkei, wo sozialpolitische Unruhen, soziale Unzufriedenheit und wirtschaftliche Krise herrschten, sowohl in seinen Werken als auch Filmen sehr einfühlsam. Ohne Übertreibung und Slogans bemühte er sich, in einer sozialrealistischen Sprache auf die Widersprüche der türkischen Gesellschaft und Unterdrückung durch reaktionäre Gesetze des Systems hinzuweisen. Yılmaz Güney zerbrach das in den 1960er Jahren angewendetes Starspielersystem und arbeitete sich durch seine persönlichen Bemühungen empor. Vom Volk wurde er zum hässlichen König ernannt und wurde zu einer Legende. Er zerschlug die gewöhnlichen Formen der Schauspielkunst und beeinflusste durch seine alternative Persönlichkeit viele Schauspieler. Besonders in den 1970er Jahren war er als Regisseur, Drehbuchautor und Filmproduzent mit seinen Werken in Yeşilçam richtungsweisend und spielte eine Vorreiterrolle bei der Entstehung eines alternativen, oppositionellen Kinos in Yeşilçam. Um das Kino von Güney zu verstehen und darüber richtige Feststellungen machen zu können, ist es nützlich seine Kinoabenteuer mit seiner Lebensgeschichte gemeinsam zu studieren.

___

  • BATTAL, Sadik (2006). Asıl Film Şimdi Başlıyor!, Ankara: Vadi Yayınları.
  • DORSAY, Atilla (1998). Yılmaz Güney Kitabı, İstanbul: Güney Yayıncılık.
  • FEYİZOĞLU, Turhan (2003). Yılmaz Güney Bir Çirkin Kral, İstanbul: Ozan Yayıncılık.
  • GÜNEY, Yılmaz (2001). Selimiye Mektupları, İstanbul: Güney Yayıncılık.
  • GÜNEY, Yılmaz (1998). Seyyit Han, Güney Yayınları, İstanbul.
  • GÜNEY, Yılmaz (2000). Sürü, İstanbul: Güney Yayınları.
  • GÜNEY, Yılmaz (2003): Duvar, İstanbul: Güney Yayınları.
  • GÜNEY, Yılmaz (Yönetmen, Seneryo Yazarı). (1968) Seyyit Han (Film). Güney Film. GÜNEY, Yılmaz (Yönetmen, Seneryo Yazarı). (1970) Umut (Film). Güney Film.
  • GÜNEY, Yılmaz (Yönetmen, Seneryo Yazarı). (1971) Ağıt (Film). Güney Film. GÜNEY, Yılmaz (Yönetmen, Seneryo Yazarı). (1974) Arkadaş (Film). Güney Film. GÜNEY, Yılmaz (Seneryo Yazarı). (1978) Sürü (Film). Güney Film.
  • GÜNEY, Yılmaz (Seneryo Yazarı). (1968) Yol (Film). Güney Film. GÜNEY, Yılmaz (Yönetmen, Seneryo Yazarı). (1981) Duvar (Film). Güney Film.
  • GÜNEY Kültür Sanat Edebiyat Dergisi (1999). 10, s. 9
  • KALAN, Hüseyin (1997). Yılmaz Güney Sinemasında Kürt Gerçeği, Duisburg: İnter Piya Yayınevi.
  • ÖZÖN, Nijat (1985). Sinema Uygulayımı Sanatı Tarihi, İstanbul: Hil Yayınları.
  • ÖZGÜÇ, Agah (1974). NedenYılmaz Güney?, İstanbul: Göl Yayınalrı.
  • ÖZGÜÇ, Agah (1990). Bütün Filmleriyle Yılmaz Güney, İstanbul: Afa Sinema Yayınları.
  • SCOGNAMİLLO, Giovanni (2003). Türk Sinema Tarihi, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • TEKSOY, Rekin (2007). Rekin Teksoy’un Türk Sineması, İstanbul: Oğlak Yayınları.
  • TOHUM Dergisi (1988). 12, s. 35-36. YEŞİL, H. (1992). Halkın Sanatçısı Halkın Savaşçısı, İstanbul: Dönüşüm Yayınları.
  • YENİ İNSAN YENİ SİNEMA Dergisi (2004). 15, s. 43.