BİR İLETİŞİM FORMU OLARAK DANSIN FİLM ANLATISINA ETKİSİ

kili bir söylem biçimi olan "sanat", türlerine özgün nitelikleriyle ortaya konulan eserin alımlayıcılarıyla kurduğu iletişimde, duygulara dokunan bir yapıyla inşa edilmektedir. Dans, diğer pek çok sanat türü gibi yüzyıllardır insan duygu ve düşüncelerini ortaya koyarken kültürel kodlarla biçimlendirilmiş olsa da yerleşik fikirleri kırılmaya uğratarak bireysel ve toplumsal bakışa yeni perspektifler açmıştır. Tıpkı sinema filmlerinde izleyenin taşındığı yeni evrenlerin aşina olmadığımız anlatılarının, biçimlendirilmiş görme ve algılama formlarımızı sekteye uğratarak kalıplaşmış doğrularımızı sorgulamaya yönlendirdiği gibi. Dansın ortaya koyduğu anlamı farklı sinematografik tercihlerle netleştiren ya da genişleten sinemada görünürleşen bu özgün dil, güçlü bir iletişim aracı haline gelmektedir. Başka bir ifadeyle, bu iki sanat formu bir arada kullanıldığında üst bir dil oluşturularak insan zihnine, duygularıyla dokunan çok daha etkili bir iletişim yolu oluşmaktadır. Bu makalede sosyolojik çözümleme yöntemi kullanılarak "Chicago" (2002) filmi üzerinden müzikal filmlerin dans sekanslarında ortaya konulan söylem incelenmiş ve koreografi bütününde oluşturulan anlam üzerinde durulmuştur. Bu sekanslardaki sinematografik yapının seyirciyle kurulan iletişimde, ortak anlam inşa etme amacına yönelik kurgulanışı incelenmiştir

THE EFFECT OF DANCE AS COMMUNICATION FROM ON FILM NARRATIVE

As an effective form of discourse which is “Art”, established with the original qualities of the types of the work that has emerged with receptive of communication, are constructed with a structure that touched emotions. Dance, like many other art forms for many centuries, even it puts human feelings and thoughts are formed by cultural codes built-in individual and social perspective, has opened new perspectives on ideas and breaking. Just like in movies that moved the audience unfamiliar with the new narratives of the universe, interrupted our formatted form of vision and perception led to question of us to validate cliché. The meaning of the dance with different cinematographic choices become apparent or that extends in the movie the distinctive language is becoming a powerful communication tool. In other words, a combination of these two art forms by creating a parent language, when used of the human mind, in touch with emotions is much more effective comprises a communication path. In this article using the method of sociological analysis “Chicago” (2002) on film the musical dance sequences of the film examined the discourse that has emerged and throughout the choreography focuses on the meaning that is created. In these sequences the cinematographic structure formed with the audience of communication, common sense for the purpose of constructing editing is examined

___

  • ARNHEIM, Rudolf (2002). Sanat Olarak Sinema, (Çev: Rabia Ünal Tamdoğan), Ankara: Öteki Yayınevi.
  • AYKAL, Duygu (2002). Dans Sanatı, Koreografi ve Dans Eğitimi İlişkileri, (Editör), Muzaffer Evci. Dans Daima... Dans Üzerine Yazılar, Ankara: Favori Yayınları, s. 51-63.
  • BADIOU, Alain (2010). Başka Bir Estetik, Sanatlar İçin Küçük Bir Klavuz. (Çev: Aziz Ufuk Kılıç), İstanbul: Metis Yayınları.
  • BATI, Uğur (2004). "Meta Estetiği: Kapitalist Toplumlarda Reklamcılık Teorisine Eleştirel Bir Bakış", K. Ü. İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, 5, s.65-81.
  • BLOCH, Ernst (2007). Umut İlkesi Cilt 1. (Çev: Tanıl Bora ), İstanbul: İletişim Yayıncılık.
  • BUTLER, Andrew M. (2011). Film Çalışmaları. (Çev: Ali Toprak), İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • BÜKER, Seçil (2010). Sinemada Anlam Yaratmak, İstanbul: Hayalperest.
  • ÇATAY, Zeynep (2008). Beden ve Ben Arasında Dokunan Ağ: Dans/Hareket Terapisi, İstanbul Bilgi Üniversitesi 15. Ulusal Psikoloji Kongresi, İstanbul.
  • ÇIKIGİL, Necla (2002). Modern Dans Hep Vardı, (Editör), Muzaffer Evci. Dans Daima... Dans Üzerine Yazılar, Ankara: Favori Yayınları, s. 25-49.
  • ERDOĞAN, İrfan; ALEMDAR, Korkmaz (2010). Öteki Kuram, Kitle İletişim Kuram ve Araştırmalarının Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi, Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • ERDOĞAN, Nezih (2013) Turkey, (Editörler), Corey K. Creekmur ve Linda Y. Mokdad. The International Film Musical, Edinburgh: Edinburgh University Press. s.227-238.
  • ERSÜMER, Ayşen Oluk (2013). Klasik Anlatı Sineması, İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
  • FOUCAULT, Michel (2012). İktidarın Gözü, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • GÜNSÜR, Zeynep. (2002). "Postmodern Dansta Beden ve Mekan Kullanımı" Sanat Dünyamız Dergisi, 85, s.175-179, İstanbul: YKY.
  • KIRIK, Ali Murat (2012). "Sinemada Renk Öğesinin Kullanımı: Renk ve Anlatım İlişkisi", Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), s.71-83.
  • KOLLEKTİF (2014). Bilgi Küpü 21. Yüzyıla Ayak Uydurmak İçin Bilmeniz Gereken Her Şey, İstanbul: NTV Yayınları.
  • LLOYD, Genevieve (1996). Erkek Akıl, Batı Felsefesinde Erkek ve Kadın, (Çev: Muttalip Özcan), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • MCMILLEN Geyvan. (2002). Koreografi Üzerine Düşünceler, Sanat Dünyamız Dergisi, 85, s.97-99, İstanbul: YKY.
  • ÖZEVİN, Banu (2006). Oyun, Dans ve Müzik Dersine İlişkin Motivasyon Ölçeği, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi.
  • ÖZTÜRK, Serdar (2012). Mekan ve İktidar, Filmlerle İletişim Mekanlarının Altpolitikası, Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • PHILIPS, Dara L. (2006). Dansing Through Film Musicals: Narratives in Motion, Presented to the Faculty Liberty University. Lynchburg, VA.
  • SAĞKAN, Anı (2010). Türk Sinemasında Yapılan Müzikal Filmlerde Müzikal Parçalar ve Olay Örgüsü Arasındaki İlişki. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sinema Televizyon Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
  • STEIMLE, Julia (2010). Stage-Worlds and World-Stages in Hollywood Musicals. Kieler Beiträge zur Filmmusikforschung, 51-65.
  • SUTTON, Damian; JONES David Martin (2013). Yeni Bir Bakışla Deleuze. (Çev: Murat Özbank; Yetkin Başkavak), Kollektif Kitap.
  • TOPALOĞLU, Hande (2010). "Gölgedeki Bedenin İnşa Sürecinde Toplumsalın Etkileri", Alternatif Politika , 2 (3), s.251-276.
  • TOTHZ, Sófia Anna (2007). On the Verge of Reality: Roxie’s Daydreaming as Passage Between Two Realms of Existence in Chicago. University of Szeged , s.147-152.
  • VALERY, Paul (2002). Dans Felsefesi. Sanat Dünyamız Dergisi, 85, s.87-95, İstanbul: YKY.
Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi-Cover
  • ISSN: 2146-3301
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Mustafa Cankut
Sayıdaki Diğer Makaleler

SOSYAL MEDYADA DİJİTAL AKTİVİST HARAKETLER ÜZERİNE KURAMSAL BİR İNCELEME

Sinem YEYGEL ÇAKIR

BİR SÜPERPANOPTİKON OLARAK YENİ MEDYA: YENİ MEDYA IŞIĞINDA GÖZETİMİN ELEŞTİRİSİ

Akan YANIK

TELEVİZYON REKLAMLARINDA METALEPTİK KULLANIMLARIN TİPOLOJİSİ

Recep YILMAZ

TÜRKİYE’DE SİNEMA ALANINDA FAALİYET GÖSTEREN SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ WEB SİTELERİNİN ANALİZİ: TÜRKİYE SİNEMA VE AUDİOVİSUEL KÜLTÜR VAKFI (TÜRSAK), İSTANBUL KÜLTÜR SANAT VAKFI (İKSV), ANKARA SİNEMA DERNEĞİ (ASD) ÖRNEĞİ

Cavit YAVUZ, Buket TÜRKMEN

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL MEDYA VE MAHREMİYETE YÖNELİK GÖRÜŞLERİ: LEFKE AVRUPA ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Birgül TAŞDELEN, İbrahim ÇATALDAŞ

MEDYADA “ÖTEKİ”NİN TEMSİLİ: ETNİK KOMEDİLER

A. Elif POSOS DEVRANİ

MEDYA YÖNETİCİLERİNİN İŞ TATMİN DÜZEYLERİNİN İŞTEN AYRILMA NİYETLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: MALATYA ÖRNEĞİ

Mustafa KARACA, Durdu Mehmet BİÇKES, Caner ÇAKI, Gülşen KARADUMAN

TÜRK GAZETECİLİK KÜLTÜRÜNDE İLLÜSTRASYON: DERSAADET GAZETESİ İLLÜSTRASYONLARINA GÖSTERGEBİLİMSEL BİR YAKLAŞIM

Sibel ONURSOY

LİSANSLI TARAFTAR ÜRÜNLERİNİN KULLANIM MOTİVASYONLARI: ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Bünyamin AYHAN, Hasret AKTAŞ, Fatih ÇELİK

DİYALOGSAL HALKLA İLİŞKİLER BAĞLAMINDA SOSYAL MEDYA KULLANIMI: TÜRKİYE’DE İLK 100’DE YER ALAN ŞİRKETLER ÜZERİNE BİR İNCELEME

İhsan TÜRKAL, Hasan GÜLLÜPUNAR