Koray GÜRPINAR, Volkan YÜNCÜ, Yunus YILAN

Sosyal Zeka ve Girişimci Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Sınıflandırılması

Amaç: Bu çalışma, bağımsız değişkenlerden oluşan girişimci kişilik özelliklerini kullanarak, bağımlı değişkenlerden oluşan sosyal zeka boyutlarının doğru sınıflandırılma olasılığını belirlemeye çalışmayı amaçlamaktadır. Yöntem: Araştırmanın evrenini Afyon Kocatepe Üniversitesinde 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Girişimcilik dersini almış olan son sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerinin elde edilmesinde anket yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: Girişimci Kişilik Özellikleri ölçeğinde yer alan 5 bağımsız değişkenin girişimci profillerini belirlerken yalnızca Empati bağımlı değişkeni ile ilişkilendirilebildiği sonucuna ulaşılmaktadır. Sonuç ve Öneriler: Farklı sınıflandırma tekniklerinin kullanılması bu çalışmada sunulan en iyi modelin değerlendirilmesine katkı sağlayacaktır. Psikolojik faktörlerin katılımcıların verdiği yanıtlar üzerindeki etkisi araştırılmalı ve psikolojik faktörlerin aracı rolü değerlendirilmelidir. Özgün Değer: Araştırmada, sosyal zeka ile girişimci kişilik özellikleri arasındaki ilişki sınıflandırılmış ve girişimci kişilik özelliklerinin istatistiksel olarak hangi sosyal zeka boyutlarıyla ilişkilendirilebileceği açıklanmıştır

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Zeka, Girişimcilik, Diskriminant analizi, Kişilik Özellikleri

Classification of the Relationship Between Social Intelligence and Personality Traits of Entrepreneurs

Purpose: This study aims to determine the probability of correctly classifying the dimensions of social intelligence as dependent variables by using personality traits of entrepreneurs as independent variables. Methodology: The population of the research is the senior students who took the entrepreneurship course in the 2018-2019 academic year at Afyon Kocatepe University. The data of the research was obtained through a Questionnaire. Findings: While determining the entrepreneur profiles of 5 independent variables in the Personality Traits of Entrepreneurial scale, it is concluded that they can only be associated with the empathy dependent variable. Practical Implications: The use of different classification techniques will contribute to the evaluation of the best model suggested within this study. The effects of psychological factors on respondents’ responses should be investigated and the mediating role of psychological factors should be evaluated. Originality: In this study, the relationship between social intelligence and personality traits of entrepreneurs was classified and it was clarified which social intelligence dimensions can be statistically associated with personality traits of entrepreneurs.

Keywords:

Social Intelligence, Entrepreneurship, Discriminant Analysis, Personality Traits,

PDF

___

Aydeniz N. ve Akkuş B. (2017). “Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Munzur Üniversitesi örneği”, Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (13), 162-177.
Bozkurt, Ö. (2005). “Girişimci kişilik özellikleri ve Sakarya Üniversitesi örneği”, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
Bozkurt, Ö. ve Erdurur, K. (2013). “Girişimci kişilik özelliklerinin girişimcilik eğilimindeki etkisi: potansiyel girişimciler üzerinde bir araştırma”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 8 (2), 57-78.
Cantor, N., ve Kihlstrom, J. (2000). Social intelligence. In R. Sternberg (Ed.), Handbook of Intelligence, Cambridge: Cambridge University Press. 359-379.
Chapin, F.S.(1939). “Social participation and social intelligence”, American Sociological Review, 4 (2), 157-166.
Cross, B. ve Travaglione, A. (2003). “Theuntoldstory: is theentrepreneur of the 21st century defined by emotional intelligence?” International Journal of Organizational Analysis, 11(3), 221-228.
Çetinkaya, Ö.B. (2011). Dünyada ve Türkiye’de girişimcilik eğitimi: başarılı girişimciler ve öğretim üyelerinden öneriler, Detay Yayıncılık, Ankara.
Deakin, E. B. (1972). “A discriminant analysis of predictors of business failure”, Journal of Accounting Research, 167-179.
Demirel, E.T., Düşükcan, M. ve Ölmez M. (2011). “Çoklu zeka alanlarının girişimcilik davranışına etkisi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3 (2), 97-105.
Deng, P., Wang, H., Li, T., Horng, S. J. ve Zhu, X. (2019). “Linear discriminant analysis guided by unsupervised ensemble learning” Information Sciences, 480, 211-221.
Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). “Kurumların başarısında duygusal zekanın rolü ve önemi, Celal Bayar Üniversitesi”, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14 (1), 209-230.
Doğan, T. ve Çetin, B. (2009). “Tromso sosyal zekâ ölçeği Türkçe formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalışması”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9 (2), 691- 720.
Ford, M. E. ve Tisak, M. S. (1983). “A further search for social intelligence”, Journal of Educational Psychology, 75 (2), 196-206.
Frankovský M. ve Birknerová Z. (2014). “Measuring social intelligence-the MESI methodology”, Asian Social Science, 10(6), 90-97.
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: Thetheory of multiple intelligences, USA: Basic Books.
Goleman, D. (1998). “What makes a leader?”, Harvard Business Review, 76(6), 93-102.
Goleman, D. ve Boyatzis, R.E. (2008). “Social intelligence and the biology of leadership”, Harvard Business Review, 86(9), 74-81.
Hatten, T.S. (2011). Small Business Management: Entrepreneurship and beyond, Mason, South-Western Cengage Learning.
İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). “Sosyal ve kültürel zekâ arasındaki ilişkinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi”, Turkish Journal of Education, 3 (2), 4-15.
Kahya, V. ve E. Ceylan, (2017). “The effect of interpersonal intelligence levels on the entrepreneurship potential: a research on university students”, Press Academia Procedia, 3, 867-874.
Koh, H.C. (1996). “Testing hypotheses of entrepreneurial characteristics a study of hongkong mba students”, Journal of Managerial Psychology, 11 (3), 12-25.
Korkmaz, S. (2000). “Girişimcilik ve üniversite öğrencilerinin girişimcilik özelliklerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma”, Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1), 163–180.
Korkmaz, O. (2012). “Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma: Bülent Ecevit üniversitesi örneği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 209-226.
Kosmitzki, C. ve John, O.P. (1993). “The implicit use of explicit conceptions of social intelligence”, Personality and Individual Differences, 15 (1), 11-23.
Lachenbruch, P. A. ve Goldstein, M. (1979). “Discriminant analysis”, Biometrics, 35 (1), 69-85.
Landy, F. J. (2005). “Some historical and scientific issues related to research on emotional intelligence”, Journal of Organizational Behavior, 26, 411–424.
Marecki, J. (2014). “The importance of social intelligence for entrepreneurial leaders”, http://essay.utwente.nl/65265/ (26.02.2019).
Marlowe, H. (1986). “Social Intelligence: Evidence for multidimensionality and construct independence”, Journal of Educational Psychology, 78 (1), 52-58.
McLachlan, G. J. (2004). Discriminant analysis and statistical pattern recognition, New Jersey, John Wiley&Sons.
Mehta, A., ve Bhattacharya, J. (2019). “What discriminates the welfare outcomes of childrenin India: A multiple discriminant analysis in selected states”, Theoretical and Applied Economics, 26 (2/619), 261-276.
Parlak, K. (2013). “Girişimci kişilik özelliklerine sahip olmak ile kendini ve başkalarınıtanıma (içsel ve sosyal) zekaları arasındaki ilişkinin incelenmesi”, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3: 55-64.
Riggio, R.E. ve Reichard, R.J. (2008). “The emotional and social intelligences of effective leadership: an emotional and social skill approach”, Journal of Managerial Psychology, 23 (2), 169-185.
Salovey, P. ve Mayer, J.D. (1990). “Emotional intelligence”. Imagination, cognition, and personality, 9(3),185-211.
Silberman, M. (2000). Peoplesmart: Developing your interpersonal intelligence. Berrett- Koehler Publishers.
Silvera, D.H., Martinussen, M. ve Dahl, T.I. (2001). “The Tromso social intelligence scale, a self-reportmeasure of social intelligence”, Scandinavian Journal of Psyclology, 42, 313-319.
Sutarso, P. (1998). “Gender differences on the emotional intelligence inventory (EQI)”, Department of Educational Research in the Graduate School of the University of Alabama, Tuscaloosa, Alabama.
Tavakkol, B., Jeong, M. K. ve Albin, S. L. (2019). “Measures of scatter and fisher discriminant analysis for uncertain data”. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics: Systems, 1-14.
Thorndike, E. L. (1920). “Intelligence and its uses”, Harper’s Magazine, 140, 227– 235.
Tekin, M. (2014). Hayallerin gerçeğe dönüşümü girişimcilik, Yenilenmiş 6. Baskı, Konya, Günay Ofset Matbaacılık.
Uzun, H., Buran, A.Ç. ve Beydilli, E.T. (2017). “Sosyal zekanın girişimcilik niyeti üzerindeki etkisi: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerinde bir araştırma”, Siyaset, Ekonomi Ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5 (5), 1-11.
Wedeck, J. (1947). “The relationship between personality and Psychological Ability”, British Journal of Psychology, 37 (3), 133-151.
Williams, H. W. (2008). “Characteristics that distinguish outstanding urban principals”, Journal of Management Development, 27(1), 36–54.