Samsun İli Tarım İşletmelerinin Sermaye Yapısı

Bu araştırmada, Samsun ilindeki 102 tarım işletmesinin sermaye yapısı incelenmiştir. Bu işletmelerde ortalama arazi büyüklüğü 4,8 ha’dır. Erkek işgücü birimine düşen arazi miktarı 1,2 ha, traktör başına düşen arazi miktarı ise 6,2 ha’dır. Mevcut arazinin %86,7’sı mülk arazilerden oluşmaktadır. İşletmelerde sermaye dağılımı oldukça dengesizdir. Aktif sermaye içindeki işletme sermayesinin oranı yalnızca %9,77’dir. Hayvan sermayesi miktarı, olması istenilen miktarın 1/8’i düzeyindedir. Arazi ıslahı sermayesinin aktif sermaye içindeki oranı %1’den daha azdır. İşletmelerin kullandığı yabancı sermaye oranı %10,62’dir.

Capital Structure of Farms in Samsun Province of Turkey

In this study, capital structure of 102 farms was researched in Samsun province. These farms have average size of 4,8 ha. Size of 1,2 ha is per labor unit. Size of 6,2 ha is per tractor unit. 86,7 percent of area is property area. Capital distribution is out of balance too much Only 9,77 percent of capital is working capital. Animal capital is 1/8 of ideal amount. Percentage of land improvement capital is less than 1 %. Percentage of debt used is 10,62 %.

___

  • Aksöz, İ. 1972. Zirai Ekonomiye Giriş. Zirai İşletmecilik Genel Kısım. Atatürk Üniversitesi Yayın No: 15, 298 s., Erzurum.
  • Anonim, 2003. 2000 Genel Nüfus Sayımı T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, Yayın No: 2759, Ankara.
  • Anonim, 2004. 2001 Genel Tarım Sayımı Köy Genel Bilgileri D.İ.E. Yayınları Yayın No : 2898, Ankara.
  • Bülbül, M., 1979. Bafra İlçesi Tarım İşletmelerinin Ekonomik Yapısı, Finansman ve Kredi Sorunları. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Mesleki Yayınlar Serisi, Ankara.
  • Cinemre, H.A., Ceyhan, V. ve Kılıç, O. 1995. Çarşamba Ovası Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi. O.M.Ü. Ziraat Fakültesi Araştırma Seri No:2, 104s., Samsun.
  • Cinemre, H. A., 1999. Tarım Ekonomisi. O.M.Ü. Ders Kitabı No:11, 183 s., Samsun.
  • Demirci, R., 1978. Kırşehir Merkez İlçesi Hububat İşletmelerinde Optimum İşletme Organizasyonları ve Yeter Gelirli İşletme Büyüklüklerinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma (Doçentlik Tezi), Ankara.
  • Erkuş, A., 1976. Tavşanlı İlçesi Şeker Pancarı Yetiştiren Tarım Programlama Metodu İle Planlanması. Türk Ziraat Yüksek Mühendisleri Birliği Yayın No: 3, Latif Matbaası, Ankara. Doğrusal (Linear)
  • Erkuş, A., 1979. Ankara İli Yenimahalle İlçesinde Kontrollü Kredi Uygulaması Yapılan Tarım İşletmelerinin Planlanması Üzerine Bir Araştırma. A.Ü. Ziraat Fak. Yayın No : 709, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler 415, 112 s., Ankara.
  • Erkuş, A., Bülbül, M., Kıral, T., Açıl, A. F. ve Demirci, R. 1995. Tarım Ekonomisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No: 5. 298 s., Ankara.
  • Güneş, E. ve Fidan, H., 1999. Karadeniz Bölgesi Tarım İşletmelerinin Ekonomik Yapısı ve Tarımsal Kredi Kullanımı. Karadeniz Bölgesinde Tarımsal Üretim ve Pazarlama Sempozyumu, 15-16 Ekim 1999, Samsun. 275-280.
  • Hasannebioğlu, C., Ü. 1999. Türkiye’nin Tarım Siyaseti. http://www.unaldi.org/cumali/list.asp?mode= yazilar&poetryID=129
  • Karagölge, C., 1987. Tarım Ekonomisi. Atatürk Üniv. Yayın No : 642, Ziraat Fakültesi Yayınları No: 290, Atatürk Üniv. Basımevi, 169 s., Erzurum.
  • Ocaktan, A., 1997. Samsun İli Havza İlçesi Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi Optimal İşletme Organizasyonları Yeter Gelirli İşletme Büyüklüğü. KHGM Samsun Araşt.Enst. Müdürlüğü Yayınları Genel Yayın No: 88, Rapor Serisi No: 75, Samsun.
  • Türkay, O. 1990. İktisat Teorisine Giriş: Mikroiktisat. Turhan Kitabevi, 176 s., Ankara.
  • Yamane, T., 1967. Elemantary Sampling Theory. Printice Hall Inc. Englewood Cliffs. NT.