Bu çalışma, Osmaniye ili Kadirli ilçesindeki yerfıstığı üreticilerinin girdi kullanımı ve pazarlama yapısını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada oransal tabakalı örnekleme yöntemi ile 68 üretici örneğe çekilmiştir. Örneğe çekilen üreticiler ile yüz yüze görüşme tekniği uygulanarak anket yapılmıştır. Yapılan anket sonuçları tablolar haline getirilerek değerlendirmeler yapılmıştır. Örneğe çekilen üreticilerin arazi büyüklükleri dikkate alınarak gruplandırılmıştır. Gruplar arasındaki farklılıkların belirlenmesinde varyans analizinden yararlanılmıştır. Buna göre, ortalama üretim yapılan süre 20,46 yıl, üreticilerin % 79,41’inin eğitim düzeyi ilkokul ve ortaokuldur. Üretim tekniğine ait bilgileri ilaç bayilerinden sağladıkları ve ürünlerini peşin sattıkları belirlenmiştir. Buna bağlı olarak pazarlamada önemli sorunlarının olmadığı gözlemlenmiştir. İşletmelerin % 50’ sinin en önemli pazarlama sorunu borç nedeniyle hasat sonu ürünü hemen satma zorunluluğu, % 33,82’ sinin en önemli sorunu ise, aracıların çok sayıda olması belirlenmiştir. En büyük sorunlarının girdi maliyetlerinin yüksek oluşu ve hasat sonrası kurutma probleminin olduğu saptanmıştır. Üreticilerin yerfıstığı üretiminden memnun oldukları ve üretim desenini değiştirmeyi düşünmedikleri görülmüştür. Yapılan varyans analiz sonucuna göre ise, yerfıstığı üretimi ile uğraşılan yıl, verim, satış fiyatı bakımından işletme büyüklük gruplarına göre farklılığın anlamlı olduğu belirlenmiştir.

This study was conducted to determine the input use and marketing structure of peanut producers in Kadirli county of Osmaniye province. The sample of the study consisted of 68 producers chosen using proportional stratified sampling method. A survey was applied to the producers making up the sample through face to face interviews. The results of the survey were tabulated and then went through an evaluation process. The producers in the sample were grouped according to the size of the land they owned. Analysis of variance was used to determine the differences between groups. Accordingly, it was found that the average production duration was 20,46 years and that 78,41 % of the producers were primary and secondary school graduates. It was also determined that they obtained information about production technology from agricultural pesticide dealers and that they sold their products in cash. As a result, they were observed to have no significant problems regarding marketing. It was determined that the most important marketing problem of the 50 % of the businesses was the urgency to sell the product immediately after the harvest due to debts and that the problem of the 33,82 % was the large number of agents. Actually, the biggest problem was found to be the high input costs and postharvest drying. It was observed that the producers were satisfied with peanut production and they did not consider changing the production patterns. According to the results of the variance analysis, the differences between farm size groups in terms of total years engaged in peanut production, yield, and sale prices were found to be statistically significant