KÜÇÜK ÖLÇEKLİ SÜT SIĞIRI İŞLETMELERİNİN TOPLU BÜYÜK İŞLETMELERE DÖNÜŞTÜRÜLMESİNE YÖNELİK YAPILAN ÇALIŞMALAR
Ülkemiz hayvan varlığı açısından Dünya’da önemli bir yere sahip olsa da, tarımsal üretim ve verimliliğin oldukça yetersiz olduğu görülmektedir. Türkiye’de artan nüfus her sektörde olduğu gibi tarım sektöründe de hayvancılığın geliştirilmesini gerekli kılmıştır. Ülkemizde hayvancılık sektörünün en önemli sorunlarından birisi, çok fazla sayıda küçük işletmenin bulunmasıdır. Küçük işletmeler, birim üretim maliyetlerinin yüksek olması, verim ve kalite yetersizliği gibi sebeplerden dolayı büyük işletmelerle rekabet edememektedirler. Ayrıca, çalışma zorluğu ve şehirlerin cazibesi köyden kente göçü zorlamaktadır. Bu durumun iyileştirilmesi için üreticilerin çeşitli kaynaklardan desteklenmesi gerekmektedir. Ancak düşük gelir grubunda yer alan üreticiler bu desteklerden bireysel olarak yararlanamamaktadırlar. Bu nedenle, küçük işletmelerin üretim ve rekabet gücünü artırabilmek amacıyla kooperatif veya şirketleşme yoluyla işletmelerin bir araya getirilmesini sağlayacak, büyük ölçekli grup tarım işletmesi modeliyle yeni ve modern süt ve besi sığırcılığı işletmelerinin kurulması önemlidir.Ülkemizin farklı bölgelerinde ilgili bakanlık, valilik veya çeşitli kuruluşlar aracılığıyla, grup tarım işletmeciliğine yönelik çeşitli uygulamalar yapılmıştır. Verimlilik düzeyi düşük olan küçük işletmeleri iyileştirmek ve kırsal alandaki genç nüfusa yeni iş olanakları sunmak amacıyla, bölgedeki küçük işletmelerin toplu grup işletmeler biçiminde yeniden planlanması sonucunda daha iyi koşullarda üretim yapılabilecek tesisler kazandırılmıştır. Bununla birlikte, bu düşünceleri ülkenin geneline yaygınlaştıracak belirgin bir model ortaya konulamadığı için henüz yeterli sonuçların alınamadığı görülmektedir. Bu çalışmada, Dünya’da ve ülkemizdeki kırsal kalkınma modelleri incelenerek, gerek kooperatifçilik biçiminde gerekse grup tarım işletmeciliği olarak faaliyet gösteren işletmelerin değerlendirilmesi yapılarak, özellikle süt ve besi sığırı yetiştiriciliği işletmelerine yönelik önerilerde bulunulmuştur.
___
- Anonim (2001). Genel Tarım Sayımı, T. C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. Ankara.
- Anonim (2017a). TÜİK İstatistiki Göstergeleri, Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara.
- Anonim (2017b), Kibbutz Sistemi Nedir? Erişim Linki: http://www.celebialper.com/ulkeler/israil-filistin/kibbutz-sistemi-nedir.html
- Anonim (2017c), İsrail’in üçlü formülü: Kibbutz, Moshav ve ARO. Erişim Linki: http://bilgicagi.com/israilin-uclu-formulu-kibbutz-mashov-ve-aro/
- Ayman H (2014). Kahramanmaraş- Kahramanmaraş İli Merkez İlçede Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Özellikleri, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
- Can F M, Sakarya E (2012). Dünya ve Türkiye’de Tarım ve Hayvancılık Kooperatiflerinin Tarihsel Gelişimi, İktisadi Önemi ve Mevcut Durumu. Derleme, Vet Hekim Der Derg 83 (1): 27-36.
- İçöz Y (2004). Ankara- Bursa İli Süt Sığırcılık İşletmelerinin Karlılık ve Verimlilik Analizi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- Köroğlu S (2003). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Topluluğu Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, AT Uzmanlık Tezi. Ankara.
- Ocaklı I, Türkarslan M, Güney E (2013). Tarıma Dayalı İhtisas OSB Bilgi Notu. Trakya Kalkınma Ajansı.
- Oktay E, Tunalıoğlu R (2005). Türk Tarım Politikasının Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikasına Uyumu. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Yayın No: 134 ISBN: 975-407-180-2.
- Saçlı Y (2007). AB’ye Uyum Sürecinde Hayvancılık Sektörünün Dönüşüm İhtiyacı. Devlet Planlama Teşkilatı, İdari Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü. Uzmanlık Tezi. ISBN 975-19-4013-1.
- Tan S, Karaönder İ (2013). Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme Politikalarının ve Mevzuatının İrdelenmesi: Tarımsal Amaçlı Kooperatifler Örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi.
- Yiğit M (1999). Türkiye’de Hayvancılık Sektöründe Üretim ve İhracat İçin Bir Öneri: Organize Hayvancılık Bölgeleri. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:13, Haziran 1999, Sayı: 1.