İÇ GÖÇ İLE YEMEK KÜLTÜRLERİNDEKİ DEĞİŞİMİN İNCELENMESİ (GAZİANTEP ÖRNEĞİ)

Bu çalışmanın temel amacı, iç göç ile Gaziantep’e gelen insanların yemek kültürlerindeki değişimin, etkileşimin ne boyutta olduğunun saptanabilmesidir. Gaziantep mutfağının Unesco tarafından tescillenmesi ve Gaziantep’in Gastronomi kenti unvanı alan bir şehir olması nedeniyle mutfağının kültürel açıdan ne denli bir öneme sahip olduğu, kente gelen göçmenlerin, burada yaşamaya başladıktan sonra uyum süreçlerinin nasıl olduğu anlaşılmıştır. Bunun sonucunda, etkinin tek taraflı olarak Gaziantep mutfağının mı baskın olduğu, yoksa bu etkileşimin karşılıklı mı olduğu öğrenilmeye çalışılmıştır. Çalışmada, gastronominin, yemek kültürü ile ilişkisi üzerinde yoğunlaşılmıştır. Tezin çalışma konusunun göç kavramıyla da bağlantılı olması nedeniyle göç teması da çalışmaya dahil edilmiştir. Sonuç olarak, gastronomi; kültür, yemek sosyolojisi, göç kavramlarıyla birlikte ele alınarak Gaziantep özelinde göç ile gelen kişilerin yemek kültürlerindeki değişim anlaşılmasına yönelik çalışma yapılmıştır.

___

  • Akarçay, E. (2016). Beslencenin Sosyolojisi Orta Sınıf(lar)ın Yeme İçme ve Eğlence Örüntüleri. Ankara: PhoenixYayınları.
  • Akıncı ve Bostancı. (2017). Unesco Yaratıcı Şehirler Ağında Gaziantep: Mevcut Raporlar Bağlamında Bir Değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi Cilt 8 Sayı 19, s.110-124.
  • Alpagu, H. (2015.). Göç Ekonomisi. Sosyoloji Divanı. (s. 55). içinde Konya : Çizgi Kitabevi.
  • Beşirli, H. (2011). Türk Kültüründe Güç, İktidar, itaat ve Sadakatin Yemek Sembolizmi Esasında Değerlendirilmesi. Türk Kültürü ve Hacı Bektaşi Veli Araştırma Dergisi Sayı 58, s.139-152.
  • Çaycı A. E. (2019). Sosyal Medya’da Dijital Yemek Kültürü. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl 2019, Cilt 5, Sayı 1, s.120-136.
  • Demirhan Y. ve Aslan S.(2015).Türkiye’nin Sınır Ötesi Göç Politikaları ve Yönetimi. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl 2015, Cilt 5 Sayı 1, s. 23-62.
  • Edles, L. D. (2006). Uygulamalı Kültürel Sosyoloji (çev. Cumhur Atay). İstanbul: Babil Yayınları.
  • Gemici E. ve Çatal S. (2019). Göç ve Çokkültürlülük. Anadolu Strateji Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, s. 51-60. Giddens, A. (2005). Sosyoloji. Ankara: Ayraç Yayınevi.
  • Giritlioğlu ve Karaman. (2017). Gaziantep Mutfağına Yerli Turistlerin Bakış Açılarına Yönelik Bir Uygulama. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7 Sayı 14, s.389-414.
  • Güleç C. (2015). Avrupa Birliğinin Göç Politikaları ve Türkiye’ye Yansımaları. Tesam Akademi Dergisi, Temmuz, Sayı 2, s.81-100. Güvenç, B. (1996). İnsan ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Karaarslan, F. (2015). Göç, Öykü ve Hafıza. Sosyoloji Divanı (s. 115). içinde Konya Çizgi Kitabevi.
  • Kargiglioğlu, A. (2016). Yerli Gastroturistlerin Eğitim Seviyeleri ve Yaş Gruplarına Göre Destinasyondaki Gastronomi Turizmi Etkinliklerine Katılımları: Gaziantep'i Ziyaret Eden Gastroturistler Üzerine Bir Araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 4/1, s.87-95.
  • Kiraz S. (2015). Kitle, Kültür, Bunalım ve Yabancılaşma. Mavi Atlas Cilt 5 s. 126-147.
  • Köktürk, M. (2006). Kültürün Dünyası Kültür Felsefesine Giriş. Ankara : Hece Yayınları.
  • Nahya, N.Z. (2012). Evin Kalbi: Gaziantep’te Kültürel bir Mekan Olarak Mutfak. Folklor Edebiyat Dergisi,Sayı 69, s.9-24.
  • Özkan R.(2019). Göç Olgusu ve Toplumsal Yapıya Etkisi. Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl 2019, Cilt 33, Sayı 47, s. 127-140.
  • Pado G. ve Tezcan L. (2018). Kültür ve Kültür Boyutlarının İnovasyon Kapasiteleri Üzerine Etkileri. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, Yıl 2018, Cilt 3, Sayı 1, s.274-292.
  • Şahin, A.U (2018). Kitlesel Zorunlu Göçlerin Afetselliği: Suriyeli Göçün Perspektifinden Göç Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar. Doktora Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı, Yönetim Bilimleri Bilim Dalı, Bursa.
  • http://tdk.gov.tr/?s=g%C3%B6%C3%A7(erişim tarihi 19.02.2020)