TİCARET ŞİRKETLERİNDE GENEL KURULYAPILMAMASININ HUKUKİ VE CEZAİ YAPTIRIMLARI

Genel kurulun tüzel kişi top luluklarının vazgeçilmez bir p arçası olması, ticarethayatındaki önemini vurgulamaya yetmez. Genel kurul ticaret şirketlerinin kararmekanizması olmasının yanı sıra varlıklarının dayandıkları en önemli organdır. 6102sayılı TTK ile getirilen yenilikler, genel kurulun önemini daha da artırmış ancakgenel kurulun yapılmaması durumundaki yap tırımların uygulanması açısından açıknoktaları kap atmamıştır. Teoride mevzuata konulan hükümler, p ratikte tam anlamı ileuygulama alanı bulamamıştır. Teori ve p ratiğin bir araya gelmesi ve genel kurulunyapılmamasının açık bir yap tırıma tabi tutulması şirketlerin denetiminin artmasını,teorik yani salt yazıda ve kayıtta kalan şirket tip lerinin azalmasını sağlayacaktır. Bumakalede, ticaret şirketlerinden özellikle anonim, limited ve koop eratif şirketleriningenel kurul yap mamalarının hangi yap tırımlara bağlandığı mevzuat hükümleriçerçevesinde incelenmiş, denetim mekanizmasının çalıştırılması konusuna yerverilmiştir.

LEGAL AND PENAL SANCTIONS FOR THE FAIL URE OF HOLDING GENERAL ASSEMBLIES AT TRADING COMPANIES

The imp ortance of general assemblies, which are inevitable p arts of legalentities, can not be overemp hasized f or the world of commerce. In addition to being thedecision mechanism f or trading comp anies, general assemblies are the most imp ortantorgan which f ormtheir basis. Ref orms introduced with the Turkish Commercial Codenumber 6102 f urther increased the imp ortance of general assemblies, but did notclosed the gaps f rom the p oint of sanctions app lied when general assemblies are notduly held. Provisions included in the legislation in theory could not be app lied inf ull in p ractical terms. Bringing the theory and the p ractice together and app lyingclear sanctions f or the f ailure to hold general assemblies would increase the level ofcontrol on comp anies and reduce the number of virtual comp anies which only existon the p ap er. In this p ap er, sanctions app lied f or trading comp anies when general assemblies are not held were reviewed p articularly f or j oint incorp orated comp anies,limited comp anies and coop erative comp anies, and the issue of op erating relatedcontrol mechanisms were studied.

___

  • ANTALYA, O. Gökhan, (2009). Miras Hukuku. İstanbul. BERTSCHİNGER, Urs. (2012). “Führung und Verantwortung in der Aktiengesellschaf t Aktuelle Fragen und Persp ektiven f ür die Mitgliederdes Verwaltungsrates und der Geschäf tsleitung”, Dike Verlag Zürich/St. Gallen 2012, Band 1: Versicherung in Wissenschaft und Praxis. St. Gallen. BİLGİLİ, Fatih/Demirkapı, Ertan. (2013). Şirketler Hukuku. Bursa. BOLLMANN, Christian-Friedrich. (1995). Untersuchungen über das Sp ar-, Giro-, und Kreditwesen Der Schadenersatzansp ruch gemäß § 317 AktG bei Schädigung der abhängigen Eine-Person-AG, Duncker&Humblot, Berlin. BÜRGERS, Tobias/Körber, Torsten. (2011). Aktiengesetz, 2. Baskı, C. F. Müller, Hamburg. EREN, Fikret. (2013). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununa Göre Hazırlanmış Borçlar Hukuku Genel Hükümler. Ankara. FORTMOSER, Peter, “Auf gaben, Organisation und Verantwortlichkeit des Verwaltungsrates: Teils bewährte, teils ref ormbedürf tige Schweizer Lösung”, Der Schweizer Treuhänder 5/02. (ss. 485-493) 5 Haziran 2014 http:// www.forstmoser.ch/publications/articles/2002-aufgaben-st.pdf adresinden erişildi. FRİEDRİCH, Marc A. (2002). D&O Liability: Die Haftung des Managements nach deutschem und US-amerikanischem Recht, Karlsruhe. GÖKTÜRK, Kürşat. Türk Ticaret Kanununa Göre Ticaret Şirketlerinin Birleşme Süreci ve Bazı Sorunlar, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Mayıs 2013, C. XVII, Sa. 1-2, (s. 631-662). JÖRG, Florian S., “Altes und Neues zum Konzerngesellschaftsrecht”, (ss. 19-121) 06 Haziran 2014 http://www.frogstyle.ch/froriep/download/ Altes_und_Neues_zum_Konzerngesellschaftsrecht.pdf adresinden erişildi. KARAHAN, Sami. (2013). Şirketler Hukuku. Konya. KENDİGELEN, Abuzer. (2012). Yeni Türk Ticaret Kanunu Değişiklikler, Yenilikler ve İlk Tesp itler. İstanbul. OBERSON, Xavier. (2010, 31 Ağustos). “Filiales suisses vs. Succursales suisses: Asp ects j uridiques et f iscaux”. (ss. 1-95) 08 Mayıs 2014 http://www.unige.ch/droit/mbl/upload/pdf/M_moire_MBL_-_Genevi_ve_ Siffert.pdf adresinden erişildi. OĞUZMAN, M. Kemal/Barlas, Nami. (2013). Medeni Hukuk. İstanbul. PARASIZ, İlker. (2007). Para Teorisi ve Politikası. Bursa. POROY, Reha/Tekinalp, Ünal/Çamoğlu, Ersin. (1993). Ortaklıklar ve Koop eratif Hukuku. İstanbul. PULAŞLI, Hasan. (2014). Şirketler Hukuku Şerhi. Ankara. PULAŞLI, Hasan. (2006). Şirketler Hukuku Temel Esaslar. Adana. SEYİDOĞLU, Halil, (2001). Uluslararası İktisat. İstanbul. ŞENER, Oruç Hami. (2012). Teorik ve Uygulamalı Ortaklıklar Hukuku. Balçova. TEKİNALP, Ünal. (2011). Tek Kişilik Ortaklık I, Tek Pay Sahip li Anonim Ortaklık. İstanbul. TEKİNALP, Ünal. (2013). Sermaye Ortaklıklarının Yeni Hukuku. İstanbul. YAVUZ, Cevdet. (2013). Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler. İstanbul.