Sovyetler Birliği’nin yıkılmasından sonra Orta Asya’da yaşayan Türk soylu topluluklar ile olan ilişkilerimiz siyasî, ekonomik, kültürel vb. alanlarda her geçen gün artmaktadır. Geniş bir coğrafyada yaşayan Türk soylu topluluklar arasındaki kültürel bütünlüğü sağlamanın yolu üretilen kültür ve sanat eserlerinin karşılıklı olarak bilinmesidir. Bugün sözünü ettiğimiz kültürel bütünlüğün sağlanmasında tarihî ve siyasî sebeplerden dolayı ortaya çıkmış olan farklı yazı dilleri ve yazı sistemlerinin kullanılıyor olması önemli bir engeldir. Bu engeli aşmanın yollarından biri de bilim, kültür ve sanat eserlerinin karşılıklı olarak aktarılmasıdır. Bu yönüyle bakıldığında şimdiye kadar Türk soylu toplulukların ürettiği eserlerin çok az bir kısmı Türkiye Türkçesine aktarılmıştır. Fakat lehçeler arası aktarma yapmanın göründüğü kadar kolay olmadığı ve kendine göre zorlukları olduğu açıktır. ùayet aktarma yapılan metin şiir türünde bir eser olursa bu zorluk bir kaç kat daha artmaktadır. Yayımlanan aktarma metni de bu görüşümüzü doğrular niteliktedir. Bu çalışmada, “İki Ağaç” adlı eserden hareketle Türkmen Türkçesi ile Türkiye Türkçesi arasında şiir türündeki eserlerin aktarımında yapılan hata tipleri tespit edilmeye çalışılmış ve bu tür hatalardan kaçınılması için bazı önerilerde bulunulmuştur