Fen Bilimleri Dersi “Güneş, Dünya ve Ay” ÜnitesineYönelik Başarı Testinin Geliştirilmesi

Bu araştırmanın amacı, fen bilimleri dersi kapsamında beşinci sınıf öğrencileri için “Güneş, Dünya ve Ay Ünitesi” ile ilgili geçerliliği ve güvenirliği sağlanmış bir başarı testi geliştirmektir. Bu araştırma bir test geliştirme çalışması olarak tarama modeline uygun olarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu ise, 2017-2018 öğretim yılında Amasya ilinde beş ortaokulda öğrenim görmekte olan beşinci sınıfa devam eden 369 öğrenci oluşturmaktadır. Hazırlanan başarı testi sorularının kapsam geçerliliği incelenmiştir. Testin madde analizi için madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksleri incelenmiştir. Madde güçlük indeksi 0,34 ile 0,72 arasında değerler alırken; madde ayırt edicilik indeksi 0,26 ile 0,70 arasında değerler almıştır. Testin genel ortalama madde güçlük indeksi 0,53, madde ayırt edicilik indeksi ise 0,54 olarak tespit edilmiştir. Testin güvenirlik analizi için KR-20 iç tutarlılık katsayısı hesaplanmıştır. Hesaplamalar neticesinde KR-20 iç tutarlılık katsayısı 0,83 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, “Güneş, Dünya ve Ay Ünitesi”ne yönelik 5. sınıf düzeyinde 25 sorudan oluşan bir başarı testi geliştirilmiştir. Bu ölçme aracının araştırmacılar ve fen bilimleri öğretmenleri tarafından kullanılması tavsiye edilmektedir.

Developing Achievement Test for Science Course’s “Sun, Earth and Moon” Unit

The aim of this research is to develop a validity and reliability achievement test about Sun, Earthand Moon unit for fifth grade students in science course. This research was conducted inaccordance with the survey model as a test development study. The sample of the study consists of369 fifth grade students attending five secondary schools in Amasya in the 2017-2018 academicyear. The content validity of the success test questions was examined. Item difficulty index anditem discrimination indexes were analyzed for item analysis. The item difficulty index rangedfrom 0.34 to 0.72, while the item discrimination index ranged from 0.26 to 0.70. The generalmean item difficulty index of the test was found to be 0.53 and the item discrimination index as0.54. The KR-20 internal consistency coefficient was calculated for the reliability analysis of thetest. As a result of the calculations, KR-20 internal consistency coefficient was determined as ,83.As a result, a validation and reliability measurement tool has been developed for the Sun, Earthand Moon unit consisting of 25 items. It is recommended that science teachers and researchersshould use this measurement tool.

PDF

___

Akbulut, H. İ., & Çepni, S. (2013). Bir üniteye yönelik başarı testi nasıl geliştirilir? İlköğretim 7. sınıf kuvvet ve hareket ünitesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 18-44.
Aktaş, Ö. (2012). İlköğretimde kavram ve zihin haritaları ile desteklenmiş fen ve teknoloji eğitiminin öğrenme ürünleri üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Andrew D. P. S., Pedersen P. M., & McEvoy C. D. (2011). Research Methods in Sport Management. Champaign: Human Kinetics.
Arıkurt, E., Durukan, Ü. G., & Şahin, Ç. (2015). Farklı öğrenim seviyesindeki öğrencilerin astronomi kavramıyla ilgili görüşlerinin gelişimsel olarak incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 66-91.
Atasoy, Ş., & Akdeniz, A. R. (2007). Newton’un hareket kanunları konusunda kavram yanılgılarını belirlemeye yönelik bir testin geliştirilmesi ve uygulanması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 4(1), 45-59.
Atılgan, H., Kan, A., & Doğan, N. (2006). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ayvacı, H. Ş., & Durmuş, A. (2016). Bir başarı testi geliştirme çalışması: ısı ve sıcaklık başarı testi geçerlik ve güvenirlik araştırması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 87-102.
Bakioğlu, B., Karamustafaoğlu, S., & Karamustafaoğlu, O. (2014). 5th Class “our body: Let’s solve the puzzle” unit achievement test: Validity and reliability, ICEMST2014 (pp. 271-274). Konya: Necmettin Erbakan University.
Bayrakçeken, S. (2012). Test geliştirme. E. Karip (Edit.), Ölçme ve değerlendirme içinde (ss. 294-324). Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
Beuchert, A. K., & Mendoza, J. L. (1979). A Monte Carlo comparison of ten item discrimination indices. Journal of Educational Measurement, 16(2), 109-118.
Buluş Kırıkkaya, E., & Şentürk, M. (2018). Güneş Sistemi ve Ötesi ünitesinde artırılmış gerçeklik teknolojisi kullanılmasının öğrenci akademik başarısına etkisi. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 181-189.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara. Pegem A Yayıncılık.
Ceylan, K.E. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine Dünya ve Evren öğrenme alanının bilimsel tartışma (argümantasyon) odaklı yöntem ile öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education. London: Routledge Falmer.
Çalık, M., & Ayas, A. (2003). Çözeltilerde kavram başarı testi hazırlama ve uygulama. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 1-17.
Çepni, S., & Şenel Çoruhlu, T., (2014). “Güneş Sistemi ve Ötesi: Uzay Bilmecesi” ünitesinde zenginleştirilmiş 5E öğretim modeline uygun hazırlanan öğrenme ortamlarının öğrenci başarısı üzerine etkisinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 343-369.
Demir, B., & Akarsu, N. (2014). Modern fizik konuları ile ilgili kavram testi geliştirilmesi ve uygulanması: modern fizik kavram testi (MKFT). Journal Of European Education, 4(2), 39-51.
Demir, N., Kızılay, E., & Bektaş, O. (2016). 7. sınıf çözeltiler konusunda başarı testi geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 10(1), 209-237.
Demir, N., & Öner Armağan, F. (2019). Astronomi Başarı Testi Geliştirme: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 52-70.
Demirçalı, S. (2016). Modellemeye dayalı fen öğretiminin öğrencilerin akademik başarılarına, bilimsel süreç becerilerine ve zihinsel model gelişimlerine etkisi: 7.sınıf güneş sistemi ve ötesi-uzay bilmecesi ünitesi örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, F. G. (2007). İlköğretim 5. sınıf fen ve teknoloji dersinin “Dünya, Güneş ve Ay” ünitesinde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarılarına ve derse olan tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Deniş Çeliker, H. (2012). Fen ve teknoloji dersi "Güneş Sistemi ve Ötesi: Uzay Bilmecesi" ünitesinde proje tabanlı öğrenme uygulamalarının öğrenci başarılarına, yaratıcı düşünmelerine, fen ve teknolojiye yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Düşkün, İ. (2011). Güneş-Dünya-Ay modeli geliştirilmesi ve fen bilgisi öğretmen adaylarının astronomi eğitimindeki akademik başarılarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Ekiz, D., & Akbaş, Y. (2005). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin astronomi ile ilgili kavramları anlama düzeyi ve kavram yanılgıları. Milli Eğitim Dergisi, 165, 61- 78.
Erdoğan, S. (2010). Dünya, Güneş ve Ay konusunun ilköğretim 5. sınıf öğrencilerine bilimsel tartışma odaklı yöntem ile öğretilmesinin öğrencilerin başarılarına, tutumlarına ve tartışmaya katılma istekleri üzerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
Gençosman, T. (2011). Fen ve teknoloji öğretiminde kullanılan öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin öğrencilerin öz-yeterlilik, sınav kaygısı, akademik başarı ve hatırda tutma düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Gönen, S., Kocakaya, S., & Kocakaya, F. (2011). Dinamik konusunda geçerliliği ve güvenilirliği sağlanmış bir başarı testi geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 40-57.
Gülen, S., & Demirkuş, N. (2014). “Güneş sistemi ve ötesi: Uzay bilmecesi” ünitesinde, görsel materyalin öğrenci başarısına etkisi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(I), 1-19.
Güler, N. (2012). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Gündoğdu, T. (2014). 8. sınıf öğrencilerinin astronomi konusundaki başarı ve kavramsal anlama düzeyleri ile fen dersine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Harman, G. (2016). Ortaokul öğrencilerinin güneş ve ay tutulmaları ile ilgili zihinsel modelleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 176-192.
Hasançebi, B., Terzi, Y. Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(1), 224-240.
İlhan, N., & Hoşgören, G. (2017). Fen bilimleri dersine yönelik yaşam temelli başarı testi geliştirilmesi: Asit baz konusu. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 5(2), 87- 110.
Jones, B. L., Lynch, P. P., & Reesink, C. (1987). Children's conceptions of the Earth, Sun and Moon. International Journal of Science Education, 9(1), 43-53.
Karaca, M., Bektaş, O., & Saraçoğlu, S. (2016). Kimyasal tepkimeler konusunda açık uçlu ve çoktan seçmeli test geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Tarih Okulu Dergisi, 25, 1117-1154.
Karamustafaoğlu, S., & Tutar, M. (2016). 6. sınıf dünyamız, ay ve yaşam kaynağımız güneş ünitesine yönelik bir başarı testi geliştirme. Eğitim Bilimlerinde Yenilikler ve Nitelik Arayışı (ss. 303-320), Ö. Demirel ve S. Dinçer (Ed.), Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Karslı, F., & Ayas, A. (2013). Fen ve teknoloji dersi öğretmen adaylarının bilimsel süreç becerilerinin ölçülmesine ilişkin bir test geliştirme çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(2), 66-84.
Kızkapan, O., & Bektaş, O. (2018). Yedinci sınıf maddenin yapısı ve özellikleri ünitesi başarı testi geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 4(2), 186-202.
Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
Kurnaz, M. A., & Değermenci, A. (2011). Temel astronomi kavramlarına ilişkin öğrenci algılamalarının sınıf seviyelerine göre karşılaştırması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 91-112.
Kurnaz, M. A., & Değirmenci, A. (2012). 7. sınıf öğrencilerinin Güneş, Dünya ve Ay hakkındaki zihinsel modelleri. Elementary Education Online, 11(1), 137-150.
Küçükahmet, L. (2002). Öğretimde planlama ve değerlendirme (13. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
MEB (2018a). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınevi.
MEB (2018b). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2017/2018. Ankara. Erişim adresi: https://sgb.meb.gov.tr/www/mill-egitim-istatistikleri-orgun-egitim-2017- 2018/icerik/327. Erişim tarihi: 08.04.2020.
Ogan Bekiroğlu, F. (2004). Ne kadar başarılı?, klasik ve alternatif ölçme değerlendirme yöntemleri ve fizikte uygulamalar (1. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özaşkın Arslan, A. G., & Karamustafaoğlu, S. (2019). 2018 Fen bilimleri öğretim programı kapsamındaki 7. sınıf güneş sistemi ve ötesi ünitesine yönelik bir başarı testi geliştirme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(2), 172-205.
Özdemir, G., & Yanık, H. B. (2017). Beşinci sınıf fen bilimleri ders kitabında yer alan etkinliklerin veriler açısından incelenmesi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 18(1), 203-221.
Özkan, İ., & Mısırlıoğlu, Z. (2018). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Fen Bilimleri 5. Sınıf Ders Kitabı. Ada Matbaacılık Yayınları, ISBN 978-975-6604-66-3.
Plummer, J. D. (2012). Challenges in developing and validating an astronomy learning progression. In A. Alonzo and A.W. Gotwals (Eds.), Learning Progressions in Science: Current Challenges and Future Directions, pp. 77-100, Sense Publishers: Rotterdam, The Netherlands.
Saraç, H. (2018). Fen bilimleri dersi ‘maddenin değişimi’ ünitesi ile ilgili başarı testi geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 416-445.
Sari, Ö. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine Dünya ve Evren öğrenme alanında bağlama dayalı yaklaşımın benimsendiği bir materyalin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Saylan Kırmızıgül, A., & Kaya, H. (2019). ‘Aynalarda yansıma ve ışığın soğrulması’ konusunda geçerliliği ve güvenilirliği sağlanmış başarı testi geliştirme çalışması. Journal of Theoretical Educational Science, 12(2), 474-493.
Sezen, F. (2002). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin astronomi kavramlarını anlama düzeyleri ve kavram yanılgıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Slater, S. J. (2014). The development and validation of the test of astronomy standards (TOAST). Journal of Astronomy & Earth Sciences Education, 1(1), 1-22.
Sontay, G., & Karamustafaoğlu, S. (2017). 5. sınıf fen bilimleri dersi “yer kabuğunun gizemi” ünitesine yönelik başarı testi geliştirme çalışması. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 5(1), 62-86.
Sousa-Silva, P. A., & Terra, M. O. (2016). A survey of different classes of Earth-toMoon trajectories in the patched three-body approach. Acta Astronautica, 123, 340-349.
Şen, H. C., & Eryılmaz, A. (2011). Bir başarı testi geliştirme çalışması: Basit elektrik devreleri başarı testi geçerlik ve güvenirlik araştırması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, VIII(I), 1-39.
Şen, A. Z., & Nakiboğlu, C. (2018). Deneyimli kimya öğretmenlerinin alan eğitimi bilgisi temelinde ölçme bilgilerinin fiziksel-kimyasal değişimler konusu kapsamında belirlenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 12(2), 698-726.
Şener, N., & Taş, E. (2017). Developing achievement test: a Research for assessment of 5th grade biology subject. Journal of Educationand Learning, 6(2), 254-271.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (20. Baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
Testa, I., Galano, S., Leccia, S., & Puddu, E. (2015). Development and validation of a learning progression for change of seasons, solar and lunar eclipses, and moon phases. Physics Education Research, 11(2), 020102-1/020102-22.
Tosun, C., & Taşkesenligil, Y. (2011). Revize edilmiş Bloom’un taksonomisine göre çözeltiler ve fiziksel özellikleri konusunda başarı testinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 499-522.
Turgut, M. F., & Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Yazman, İ. (2013). İşbirlikli jigsaw tekniği ve 5E modeliyle öğretimin 7. sınıf öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersi’nde ‘yayları tanıyalım’ ile ‘iş ve enerji’ konularındaki başarılarına ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Kars.
Yıldırım A, & Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, Ü. R., (2018). Ortaokul düzeyinde Güneş, Dünya ve Ay modelinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
Yin, R. K. (2009). Case Study Research: Design and Methods (4th ed). Thousand Oaks, CA: Sage.